“คุณไม่ใช่ณีรนุชยังงั้นเหรอ”
“เอ่อ...คือว่า...คือ...ฉันชื่อ...ปณิดา...เป็นพี่...เอ่อ..พี่สาว” ปณิดาหน้าซีดปากสั่นจนพูดอะไรไม่ออก ร่างบางถอยห่างออกมา 2 ก้าวและรู้สึกว่าชายหนุ่มตรงหน้าน่ากลัวราวกับเสือหนุ่มที่กำลังจ้องเหยื่อ
“เล่นบ้าอะไรของคุณ เลวที่สุด! นี่คงอยากแต่งงานจนต้องปลอมตัวเป็นเจ้าสาวของผมเชียวเหรอหน้าด้านไม่มียางอาย หาผัวเองไม่ได้แล้วหรือไงถึงใช้วิธีนี้” นนทกานต์เน้นเสียงลอดไรฟันแล้วจับหมับเข้าที่ต้นแขนบางก่อนจะออกแรงบีบ จนอีกฝ่ายหน้าเบ้ด้วยความเจ็บและร้องออกมา
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะคุณนนทกานต์ แล้วเราก็ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกลวงคุณหรือใคร” ปณิดามองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง ความกลัวเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นความโกรธขึ้นมาแทนที่เมื่อโดนดูถูกอย่างหยาบคายจากชายหนุ่ม
“นั่นแหละสิ่งที่ผมต้องการ พ่อแม่คุณคงคิดว่าผมโง่เป็นควายสินะที่เอาตัวคุณมาประเคนให้ผมแทน ฮึ ฮึ ครอบครัวคุณอยากได้ทรัพย์สมบัติของพ่อผมขนาดต้องหลอกลวงกันเลยเหรอ น่าทุเรศสิ้นดี”