เจ้าสาวกลางทะเลทราย

“ฉันไม่ได้เมาแล้วก็เชิญคุณออกไปได้แล้วกระโจมของคุณอยู่ทางด้านโน้น เชิญ” หญิงสาวออกปากไล่เขาอย่างไม่ไว้หน้า  

เรฮานเดินเข้าไปหาหญิงสาวส่วนเธอก็ถอยหนี  

“ไม่มีใครกล้าปฎิเสธข้าเลยแม้แต่คนเดียวแล้วเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครถึงกล้าไล่ข้า ” ชายหนุ่มกระชากแขนหญิงสาวเข้ามาหาและกอดรัดเธอเอาไว้ ชุติกาญจน์ใจเต้นแรงและรัวเร็วมากขึ้น 

“ปล่อยฉัน ฉันเจ็บนะ ปล่อย!” หญิงสาวทุบท่อนแขนของเขาแต่ก็เหมือนทุบท่อนไม้ใหญ่ เขาไม่รู้สึกอะไรเลย  

เรฮานเหวี่ยงร่างบางของหญิงสาวไปที่เตียง “จำไว้อย่ามาปากกล้ากับคนอย่างข้า แล้วถ้าข้าต้องการก็ต้องได้ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น” น้ำเสียงเย็นเฉียบดั่งน้ำแข็งที่ทำให้หญิงสาวหนาวสะท้านไปทั่วทั้งตัว ร่างกำยำของชายหนุ่มก้าวขึ้นมาบนเตียงและขยับเข้าไปหาหญิงสาว