ลมรักอสูรทะเลทราย

“ผมเป็นสามีของคุณย่อมมีสิทธิ์ที่จะอยู่ในห้องของภรรยา หรือคุณจะเถียงว่าไม่จริง” โอมาร์ใช้ไม้เด็ดในการปราบพยศเพียงฟ้า  

               “แต่ว่าเราแค่..” เธออ้าปากจะเถียง 

               “จะแต่งในนามหรือไม่ คุณกับผมก็จดทะเบียนตามกฎหมายของคุณและของผมเรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างถูกต้องตามนิตินัย ถ้าคุณจะใช้ข้อนี้เป็นข้ออ้างก็คงต้องลำบากหน่อย เพราะมันฟังไม่ขึ้น”  

               “แต่ว่าฝ่าบาททรงรังเกียจหม่อมฉัน” เพียงฟ้าเถียง เสียงของเธอเริ่มสั่นมือไม้เย็นเฉียบราวกับน้ำแข็ง  

               “มันก็ไม่เกี่ยวกันกับเรื่องที่เราจะสนุกด้วยกัน ผู้หญิงอย่างคุณน่าจะรับเรื่องแบบนี้ได้” เขายิ้มเยาะ หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองจนเจ็บ  

               “แต่หม่อมฉันไม่ต้องการเล่นสนุกกับฝ่าบาท ที่แต่งงานก็เพื่อเบนลี ลูกชายของหม่อมฉัน เท่านั้น หม่อมฉันไม่ได้ต้องการขึ้นเตียงกับฝ่าบาท” เพียงฟ้าพูดออกมาตรงๆ เธอก็ไม่ใช่คนที่จะต้องมาทนฟังคนอื่นพูดถากถางตัวเธอได้ตลอดเวลา คนเราย่อมมีขีดจำกัดของตนเองเสมอ