:ซาตานหว่านรัก

“เธอนัดพบกับมันทำไม ฉันเตือนเธอแล้วไม่ใช่หรือไงว่าห้ามพบกับมันอีก!” จิณณวัตรหรี่ดวงตาคมลงพร้อมกับเดินมาหยุดยืนตรงหน้าหญิงสาว  

         “ฉันไม่ได้นัด ฉันกับพี่เอกมาเจอกันโดยบังเอิญ เขามาเยี่ยมแม่นิดเหมือนกัน ถ้าคุณฉลาดพอน่าจะรู้เรื่องนี้ดีน่ะ” หญิงสาวลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับเขา สายตาดุดันมองสบกันอย่างไม่มีใครหลบสายตาใคร 

         “เธอว่าฉันโง่งั้นเหรอ!” ชายหนุ่มขบกรามกรอดพร้อมกับคว้าต้นแขนเรียวดึงร่างบางเข้ามาหา ก่อนจะเน้นเสียงลอดไรฟัน “เธอควรจะรู้ฐานะของตัวเองเสียทีนะว่าเป็นใคร ไม่ใช่มาเถียงฉอดๆ แบบนี้!”  

         “ฉันรู้ดีค่ะว่าตัวเองเป็นใครและทำได้แค่ไหน แต่ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธหรืออธิบายในสิ่งที่มันไม่ถูกต้องเพื่อผลประโยชน์ของดิฉันเอง” ขวัญข้าวแกะมือใหญ่แล้วสะบัดออกจากแขนของตนเอง 

         “เพื่อผลประโยชน์ของตัวเธอเองงั้นเหรอ ฮึ! นอนกับฉันไม่กี่ครั้งก็รู้จักพูดแบบนี้แล้วเหรอ” จิณณวัตรหัวเราะเยาะในลำคออย่างเย้ยๆ  

         “แน่นอนค่ะ คุณเป็นคนสอนฉันให้รู้จักคำว่าผลประโยชน์ของตนเองอย่างแท้จริง แต่ระวังตัวคุณไว้ก็แล้วกัน ระวังคำพูดพวกนี้จะกลับมาเล่นงานตัวคุณเอง” เธอกระแทกเสียงเน้นหนัก 

         “งั้นก็ทำให้ฉันดูหน่อยสิว่าคำพูดของฉันมันจะเล่นงานฉันได้ยังไง” มุมปากหนายกขึ้นแล้วดันร่างบางถอยหลังไปล้มลงบนเตียงกว้างแล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างบางออกทีละชิ้น