“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน คุณมันเป็นโจรลักพาตัว ฉันขยะแขยง” เธอถอยหนี
“ขยะแขยงหรือ” ชายหนุ่มขบฟันกรอด “ผมซื้อคุณมาด้วยเงินจำนวนมาก ไม่ใช่เพื่อให้คุณมาด่าผม” คำบอกเล่าของเขาทำให้อภัสราถึงกับนิ่งอึ้งริมฝีปากเผยอเบาๆ “ซื้อมางั้นเหรอ”
“ใช่ พี่ชายของคุณขายคุณให้ผมแล้ว และนับจากนี้ไปคุณก็คือทาสของผม” เขาบีบคางของเธอ หญิงสาวสะบัดหน้าหนี “ไม่จริง พี่เอริคไม่ใช่คนแบบนั้น เขาไม่ได้ขายฉัน”
“แล้วสัญญานี้มันอะไรล่ะ ดูเอาเอง คุณคงจำลายเซ็นพี่ชายของคุณได้” เขายื่นใบสัญญาให้หญิงสาวดู เธอรีบกระชากมันมาอ่านทันที และลายเซ็นตรงท้ายสัญญาก็เป็นลายเซ็นของพี่ชายเธอจริงๆ น้ำตาไหลรินลงมาอย่างไม่ตั้งใจ มิน่าพี่ชายของเธอถึงต้องการให้เธอมาให้ได้และยังเอาใจเธอทุกอย่างด้วย เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง
“พี่ของคุณติดหนีพนันเกือบสิบล้านบาท คุณน่าจะภูมิใจนะที่มีค่าตัวแพงขนาดนี้” ชายหนุ่มประสานมือไว้ตรงหน้าพร้อมกับเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้จ้องมองหญิงสาวราวกับเสือที่จ้องมองเหยื่ออันโอชะ
“ไอ้สารเลว!” อภัสราเน้นเสียงลอดไรฟันพร้อมกับขย้ำสัญญาแล้วปาใส่หน้าเขา
อาเหม็ดลุกพรวดก้าวเพียงก้าวเดียวก็ดึงตัวหญิงสาวเข้ามาหาตัวเองได้แล้ว “อย่ามาทำตัวดัดจริตกับผมเพราะคุณจะเป็นอันตรายเสียเอง” เขาบีบที่ต้นแขนของเธอแรงๆ “อย่างคุณคงผ่านศึกมานับไม่ถ้วนแล้ว ใครๆก็รู้ว่าพี่ชายคุณบ้าการพนันขายได้หมดทุกอย่าง แล้วคุณก็คงโดนขายมานับไม่ถ้วนแล้วเหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าทำตัวเป็นเด็กสาวที่ยังบริสุทธิ์อยู่เลย” คำพูดดูถูกและเสียดสีของเขาทำให้อภัสราเม้มปากแน่นก่อนจะเชิดหน้าขึ้นท้าทายอีกฝ่าย