[SF] ♡ เพื่อนพี่ชาย ♡ [MARKMIN] 2/2
0
ตอน
3.58K
เข้าชม
33
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
9
เพิ่มลงคลัง

Date – 21/07/2019 – 

 

♡ เพื่อนพี่ชาย ♡ 

 

 

 

มาร์คกดจูบลงไปอีกหนก่อนจะขบเม้มริมฝีปากสวยด้วยความมันเขี้ยว และอุ้มคนเป็นน้องเพื่อพาเข้าไปในห้องนอนทั้งที่ยังไม่ได้ยินคำอนุญาตใดๆจากอีกฝ่าย แต่แน่นอนว่าในเวลานี้ก็ยากเกินกว่าที่เขาจะหยุดตัวเองได้แล้ว 

 

 

 

จมูกคมขบเม้มติ่งหูคนใต้ร่างอย่างต้องการหยอกล้อ แต่ช่างสร้างความรู้สึกวาบหวามให้กับแจมินเสียจนต้องส่งเสียงร้องครางออกมา และนั่นก็ทำให้มาร์คยิ่งแทบจะเป็นบ้าเพราะความต้องการที่แทบจะอดใจไว้ไม่ไหวแล้ว 

มือหนาจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของคนตัวเล็กที่กำลังเขินอายอย่างน่ารัก แจมินอยากจะปฏิเสธสัมผัสจากมาร์คและสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแต่ด้วยแรงอารมณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ช่างยากเหลือเกินที่จะต้านทานได้ 

 

 

 

“ทำไมน่ารัก น่ากินแบบนี้เนี่ย?” มือหนากอบกุมใบหน้าหวานไว้ก่อนจะมองอีกฝ่ายด้วยแววตาหลงใหล 

 

 

 

“ชมคนอื่นมาเยอะแน่ๆ” 

 

 

 

“ถ้าเมื่อก่อนน่ะใช่เพราะไม่มีใคร แต่ตอนนี้มีแฟนให้ชมแล้วนี่หน่า” 

 

 

 

“เชอะ! ถ้าพี่คัสรู้ว่าพี่มาร์คทำแบบนี้ไม่ยอมแน่” 

 

 

 

“มันจะไม่ยอมเรื่องอะไร ในเมื่อพี่สัญญากับมันแล้วว่าน้องเขยมันจะเป็นพี่แค่คนเดียวและตลอดไปน่ะ” มาร์คเอ่ยประโยคเหล่านี้ออกมาราวกับเรื่องธรรมดา แต่กลับทำให้ใบหน้าหวานร้อนผ่าวและใจเต้นอีกจนได้ 

 

 

 

“ต…แต่…กับเรื่องวันนี้…มันจะเร็วไปหรือเปล่าพี่มาร์ค?” แจมินถามขึ้นมาเบาๆ พลางหลบสายตาอีกคนที่กำลังพันธนาการเขาอยู่ เมื่อกลัวว่าอารมณ์ชั่ววูบในวันนี้จะทำให้ทุกอย่างดูได้มาง่ายมากเกินไป 

 

 

 

“อย่าคิดแบบนี้ครับ จะช้าจะเร็วเวลาที่ผ่านมาพี่ก็รู้ตัวแล้วว่าจะมีแค่แจมิน สักวันมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดี” 

 

 

 

“……….” 

 

 

 

“จะต้องให้ย้ำอีกกี่ครั้งครับ ว่าชอบจนจะบ้าอยู่แล้ว” 

 

 

 

แจมินวาดรอยยิ้มหวานออกมาเล็กน้อยก่อนที่มาร์คจะประทับริมฝีปากลงมาอีกหนเพราะความน่ารัก จูบในครานี้ไม่มีความอ่อนโยนเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างช่างเต็มไปด้วยความร้อนแรงและวาบหวาม แม้แต่ตอนที่มาร์คขบเม้มริมฝีปากลงบนไหล่เล็กจนเกิดรอย แจมินก็รู้สึกราวกับกำลังโดนเผาด้วยไฟจากมาร์ค 

 

 

 

ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกได้ว่าแกนกลางของคนบนร่างโดนที่ต้นขาอ่อนของเขาเข้าเสียแล้ว ส่วนลึกของใจก็ยังรู้สึกกลัวกับประสบการณ์นี้ แต่มือหนาของมาร์คที่คอยกอดปลอบและริมฝีปากที่คอยกดจูบซ้ำๆก็กำลังทำหน้าที่ราวกับจะบอกให้แจมินเชื่อใจ 

 

 

 

“ไม่เกร็งนะครับ” มาร์คเอ่ยขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่นที่ชั้นวางของข้างเตียง 

 

 

 

“อ…อื้อ! จ…เจ็บ” นิ้วที่เต็มไปด้วยเจลเย็นๆถูกใช้เปิดช่องทางที่ไม่เคยมีผู้ใดรุกล้ำมาก่อน ก่อนที่แจมินจะส่งเสียงออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที 

 

 

 

“ถ้าพี่ไม่ทำแบบนี้ก่อน เราจะเจ็บกว่านี้น่ะซิ” มาร์คก้มลงไปจูบแก้มคนใต้ร่างไว้อย่างต้องการปลอบประโลมก่อนจะเคลื่อนริมฝีปากเพื่อจูบอีกคนให้คลายความรู้สึกกับนิ้วที่ยังคงขยับเข้าออกอยู่ 

 

 

 

“อ…อ่า…ม…มัน…” เสียงทุ้มหวานสั่นเครือทันทีที่เริ่มชินสัมผัสเมื่อรู้สึกว่าความเสียวซ่านกำลังเข้ามาแทนที่ 

 

 

 

“พี่จะเข้าไปแล้วนะ ไม่เกร็งนะครับ” มาร์คดึงมือเรียวมาจับที่ท่อนเอ็นร้อนของตนจนอีกคนต้องรีบชักมือกลับด้วยความตกใจ 

 

 

 

“พี่มาร์ค!” 

 

 

 

“ฮ่าๆๆๆ ก็จับๆไว้จะได้ชินมือ” แจมินสาบานได้ว่าไม่กี่วินาทีที่เขาได้สัมผัสตัวตนของคนบนร่าง มันไวต่อสัมผัสเขาเสียจนน่าตกใจ 

 

 

 

มาร์คเริ่มจับขาเรียวให้แยกออกจากกัน ก่อนจะค่อยๆกดปลายแกนกลางไปจ่อไว้ที่ช่องทางสีหวานนั้นและค่อยๆดันเข้าไปช้าๆ 

 

 

 

“โอ๊ยพี่มาร์ค…มันเจ็บ” ตาหวานเริ่มคลอไปด้วยน้ำตาทันทีที่มาร์คค่อยๆดันท่อนเอ็นร้อนนั้นเข้าไปจนเขาต้องยอมถอยออกมาก่อน 

 

 

 

“อย่ากลัว อย่าเกร็งซิครับ” 

 

 

 

มาร์คพยายามลองดูอีกครั้งทั้งที่ตัวเขาเองก็รู้สึกเจ็บไม่แพ้กัน เมื่อช่องทางของแจมินกำลังบีบรัดจนรู้สึกปวดที่แกนกลาง 

 

 

 

“อื้อ~ พ…พี่มาร์ค…” 

 

 

 

“อ่า…” 

 

 

 

มือเล็กหาที่ยึดเหนี่ยวความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยความวาบหวามทันทีที่ตัวตนของมาร์คถูกดันเข้ามาจนสุด แจมินจิกผ้าปูที่นอนจบหลุดรุ่ยก่อนจะเปลี่ยนมาจับที่ท่อนแขนแกร่งของมาร์คแทนเมื่อรู้สึกราวกับร่างกายแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ 

 

 

 

“เก่งมากเด็กดี” มาร์คเอ่ยชมก่อนจะค่อยๆขยับร่างเบาๆเพื่อไม่ให้แจมินเจ็บปวดมากเกินไปนัก 

 

 

 

“ส…เสียว” 

 

 

 

ยิ่งเมื่อแจมินสารภาพความจริงออกมาแบบนั้นมาร์คก็แทบจะคลั่งเสียให้ได้ มือหนายื่นไปบีบแก้มอีกคนด้วยความมันเขี้ยวก่อนที่จะเริ่มขยับท่อนเอ็นร้อนนั้นเข้าออกช้าๆและเพิ่มจังหวะมากขึ้น 

 

 

 

“อ๊ะ…บ…เบาๆหน่อยพี่มาร์ค…แฮ่กๆ…อื้อ~” 

 

 

 

มาร์คใช้มือจับที่ท่อนเอ็นร้อนของแจมินจนอีกคนร้องเสียงหลงเพื่อให้ปล่อยมันไว้แบบนั้น แต่เขาก็ให้เหตุผลว่าครั้งแรกของแจมินมันต้องเป็นความสุขระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่ใช่แค่ใครคนใดคนหนึ่ง 

 

 

 

จังหวะที่ถูกเพิ่มมากขึ้นทำให้ความร้อนแรงของจังหวะรักยิ่งค่อยๆทวีคูณ ความต้องการที่ถูกส่งผ่านมาทางแรงอารมณ์ทำให้เสียงทุ้มหวานร้องครางออกมาไม่หยุด 

สะโพกที่ขยับเข้าออกพร้อมทั้งมือหนาที่ขยับขึ้นลงสร้างความเสียวซ่านและวาบหวามจนต่างฝ่ายแทบจะทนไม่ไหว 

 

 

 

“อ๊ะ! มัน…อ๊า…พี่มาร์ค…ม…ไม่ไหวแล้ว” 

 

 

 

“พี่ก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน…” 

 

 

 

“อ๊ะๆ…อ๊า…” 

 

 

 

ความต้องการระหว่างกันและกันถูกเติมเต็มให้กันอย่างสมบูรณ์แบบเมื่อน้ำรักสีขาวพวยพุ่งออกมาเต็มหน้าท้องของมาร์ค ในขณะที่เขาเองก็ไม่สามารถดึงตัวตนของเขาออกมาได้ทัน และเพราะว่าไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกันใดๆจึงทำให้ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเป็นความรู้สึกของเขาที่กำลังไหลย้อนออกมาจากช่องทางรักของเจ้าของร่างบางที่กำลังนอนหอบอย่างหมดแรง 

 

กลับไปอ่านต่อที่ Dek-D นะคะ ขอบคุณค่า :) 

#LoveStoryMM0213 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว