Date - 02/08/2016 –
♡ Happy Birthday Mark Lee ♡
ริมฝีปากของมาร์คและแจมินสัมผัสกันในที่สุด มาร์คใช้มือประคองแก้มใสของแจมินก่อนจะออกแรงบีบเบาๆเพื่อให้คนตัวเล็กเปิดโพรงปากให้เขาได้สัมผัสความหวาน ครีมเค้กที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากของแจมินเมื่อครู่ให้รสชาติหอมหวานไม่ต่างไปจากคนทำ แจมินรู้สึกไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาอย่างกะทันหันเสียจนมาร์คต้องรีบกอดประคองร่างบางนั้นไว้ในอ้อมแขน กว่าจะรู้ตัวอีกทีร่างของแจมินก็เอนกายลงที่โซฟาอีกครั้งก่อนที่มาร์คจะเลื่อนใบหน้าไปฝังที่ซอกคอขาวนั้นแล้ว
“พ…พี่มาร์ค…เดี๋ยวพี่ๆคนอื่นกลับมา…” แจมินเอ่ยปรามแต่กลับถูกปิดปากด้วยริมฝีปากของร่างสูงอีกครั้ง
มือหนาเริ่มซุกซนบนร่างกายของคนใต้ร่าง เมื่อเขากำลังปลดเปลื้องพันธนาการที่แสนจะขัดใจในการมองเห็นร่างกายอันขาวเนียนของแจมิน แสงไฟสลัวที่เปิดไว้พอให้มองเห็นใบหน้าอีกคนชัดเจนพอที่ทำให้มาร์คเห็นว่าแก้มใสของแจมินแดงจัดราวกับมะเขือเทศสุกเมื่อตอนนี้ร่างกายไร้ซึ่งสิ่งปกปิดใดๆ
มาร์คสัมผัสไปทั่วทั้งร่างกายของอีกคนอย่างเบามือก่อนจะประกบจูบอีกครั้งและใช้ลิ้นร้อนเข้าไปกวาดความหวานที่แสนคิดถึง ยิ่งสัมผัสเท่าไหร่ก็ยิ่งต้องการมากขึ้นเท่านั้น
“พี่มาร์ค…แจมกลัว…” แจมินเอ่ยออกมาเสียงสั่นในขณะที่มือจิกอกแกร่งของมาร์คไว้แน่น
“ไม่ต้องกลัวนะคะ พี่จะทำเบาๆนะ…”
“งื้ออออ~ น้องแจมอายอ่ะ พี่มาร์คห้ามบอกใครนะ”
“ฮ่ะๆ~ แล้วทำไมพี่ต้องไปบอกคนอื่นด้วยล่ะว่าพี่ได้ของขวัญวันเกิดที่แสนพิเศษแบบนี้น่ะ” ว่าจบก็ประทับริมฝีปากลงไปอีกครั้งอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนทำหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์จนมาร์คแทบจะทนไม่ไหวจากความอึดอัดของแกนกายที่กำลังร้องบอกให้เขาปลดปล่อยมันเสียที
มันคงจะเป็นเช่นนั้นหากเสียงสมาร์ทโฟนเครื่องสวยของแจมินไม่ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน คนตัวเล็กดันร่างของมาร์คให้ถอยห่างอย่างไม่ทันตั้งตัวก่อนจะคว้าสมาร์ทโฟนที่วางอยู่ข้างๆเค้กของเขาที่ทำไว้บนโต๊ะมาทัชสกรีนรับสายทันที
“อ่า…ว่าไงเจโน่?” คิ้วของมาร์คขมวดเข้าหากันเล็กน้อยจากชื่อของคนปลายสายก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างพยายามควบคุมอารมณ์หงุดหงิดที่กำลังเกิดขึ้น
“เราโอเคขึ้นแล้วแหละ… เดี๋ยวก็เอ่อ…จะนอนแล้ว…อ่อๆ ไม่เป็นไร ฝากสนุกเผื่อด้วยนะ เดี๋ยวพี่มาร์คก็คงจะกลับไปที่งานแล้ว… ขอบใจที่เป็นห่วงเรานะเจโน่…” แจมินยกยิ้มออกมาเล็กน้อยให้กับคนในสายจนมาร์คเผลอแสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว “อื้อใช่… ฝากบอกพี่ๆด้วยแล้วกันว่าเราไม่เป็นไรแล้ว ละก็อ๊ะ…!!!” แจมินอุทานออกมาก่อนที่ดวงตาจะเบิกกว้างอย่างตกใจสุดขีดกับการกระทำของมาร์ค เมื่ออยู่ๆครีมสดที่อยู่บนเค้กวันเกิดกลับถูกละเลงบนร่างกายขาวเนียนของแจมินก่อนที่มาร์คจะลงมาคร่อมเขาไว้ในทันที
“อ่า…ทำไงดี…ครีมสดเลอะหมดเลย…” มาร์คตีหน้าเศร้าราวกับเหตุการณ์นี้เป็นอุบัติเหตุที่ครีมสดต้องมาเลอะไปทั่วทั้งร่างกายของแจมินจากฝีมือของเขา ก่อนที่ในไม่กี่วินาทีต่อมาร่างสูงจะยิ้มเจ้าเล่ห์พลางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระซิบ “เดี๋ยวพี่ทำความสะอาดให้แล้วกันเนอะ…” ว่าจบก็ใช้ลิ้นร้อนนั้นลากสัมผัสตั้งแต่ช่วงขาอ่อนของแจมิน จนคนใต้ร่างเผลอกัดฟันด้วยความเสียวซ่าน
“เดี๋ยวเราต้องวางก่อนอื้อ~ นะจ…เจโน่…อื้อ ไว้คุยกันนะ…” แจมินกดตัดสายก่อนจะโยนสมาร์ทโฟนให้ห่างตัวออกไปราวกับกลัวว่าคนในสายจะได้ยินเสียงของเขา
มาร์คใช้ลิ้นร้อนสัมผัสไปทั่วทั้งตัวของแจมินผ่านครีมสดที่อยู่บนร่างกายของคนใต้ร่าง เขาใช้ลิ้นวนอยู่ที่หน้าท้องเรียบเนียนจนแจมินเผลอส่งเสียงครางออกมาไม่หยุด
“อื้อ~ พ…พี่มาร์ค…เสียว…”
“บทลงโทษที่คุยกับผู้ชายคนอื่นเวลาอยู่กับพี่ไงคะ…” มาร์คว่าในขณะที่เคลื่อนใบหน้าไปฝังที่ซอกคอขาวอีกครั้ง ร่างสูงอดไม่ได้ที่จะขบเม้มลงไปจนซอกคอของแจมินเต็มไปด้วยรอยคิสมาร์กแสดงความเป็นเจ้าของจากเขา
“พี่จะเข้าไปแล้วนะคะ” มาร์คยกขาแจมินมาเกี่ยวไว้ที่เอวของตนก่อนจะค่อยๆใช้นิ้วเปิดช่องทางรักอย่างช้าๆ
“อึก…อ๊ะ…จ…เจ็บ!” แจมินร้องออกมาอย่างไม่ปิดบังถึงความเจ็บปวดที่ได้รับ มาร์คค่อยๆขยับนิ้วไปมาช้าๆก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งนิ้วและขยับมันช้าๆเพื่อให้แจมินได้ปรับสภาพร่างกาย
เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างดูจะผ่อนคลายลงแล้ว มาร์คก็ก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากสวยนั้นเบาๆอีกครั้งก่อนจะค่อยๆสอดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปอย่างช้าๆ
“อ๊า! อ๊ะ!” แจมินกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงกับความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยความสุขเช่นนี้
มาร์คขยับสะโพกไปมาช้าๆสักพักเพื่อให้แจมินชินกับสัมผัสที่ได้รับ มือเรียวจิกไปที่แขนแกร่งของมาร์คที่จับเอวบางของเขาไว้แน่นเพื่อระบายความเจ็บปวด ใบหน้าหวานของคนใต้ร่างแดงจัดและเต็มไปด้วยความยั่วยวนแบบที่เจ้าตัวคงไม่รู้ว่าทำให้จิตใจของมาร์คกระเจิดกระเจิงไปมากแค่ไหน
“อื้อ~ พี่มาร์ค…” แจมินกัดริมฝีปากแน่นเพื่อสะกดอารมณ์วาบหวามของตนเองแม้มันจะไม่เป็นผลเลยก็ตาม สีหน้าแววตาที่แสดงออกมาบ่งบอกให้มาร์ครู้ว่าพวกเขาตอบสนองสัมผัสของกันและกันได้ดีแค่ไหน
มาร์คขยับสะโพกไปมาด้วยจังหวะที่เพิ่มความเร็วตามอารมณ์ ในขณะที่ร่างบางตรงหน้าก็ร้องครางออกมาไม่หยุด โดยจังหวะที่แจมินเรียกชื่อของมาร์คออกมาทำให้เขาแทบจะเป็นบ้าจากอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง เขาขยับสะโพกไปมาอย่างรัวเร็วอีกครั้งเมื่อสัญญาณของการปลดปล่อยจากแกนกายเรียกร้องออกมา
“อ๊ะๆๆ อ๊า พี่มาร์คคคค อื้ออออออ” แจมินส่งเรียกร้องออกมาไม่หยุดในขณะที่มาร์คค่อยๆขยับสะโพกแรงและเร็วมากขึ้นไปอีก จนในที่สุดน้ำรักสีขาวก็พวยพุ่งเต็มช่องทางรักสีหวานของแจมิน
ร่างสูงฟุบตัวลงทับคนใต้ร่างอย่างหมดแรงแต่ช่างเต็มไปด้วยความสุข มาร์คจูบแจมินเบาๆอีกครั้งก่อนจะค่อยๆอุ้มคนเป็นน้องเพื่อพาไปอาบน้ำ
กลับไปอ่านต่อที่ Dek-D นะคะ ขอบคุณค่า :)
#LoveStoryMM0213
Guest
