บรรยากาศในค่ำคืนที่มืดสนิทของวัน มีสองสาวสวยที่เพิ่งเลิกจากการทำงานในออฟฟิศ นั่นก็คือฟารีณากับยศวดี สาวออฟฟิศประจำบริษัทโมเดอลิ่งจัดหานายแบบและนางแบบ มาให้พรีเซนต์เสื้อผ้าแฟชั่นสไตล์เกาหลีที่ผลิตขึ้นในประเทศไทย ยามนี้ฟารีณาเหนื่อยเต็มทนกับการที่วิ่งหาประสานงานทั้งนายแบบและเสื้อผ้า กว่าจะเสร็จก็เล่นเอามืดค่ำ ซึ่งวันนี้ยังไม่พอ เพื่อนสาวคนสนิทที่ทำงานอย่างยศวดีก็ลากเธอมาถึงย่านราชประสงค์เพียงเพราะเหตุผลว่า
อยากมีแฟนใหม่!
มีแฟนใหม่ แต่ต้องมาขอเอากับพระตรีมูรติ ตั้งสามทุ่มครึ่ง!
ทั้งที่ฟารีณาจะได้กลับบ้านไปพักผ่อนให้สบายใจ แต่ต้องมารับมือกับ...อะไรก็ไม่รู้
มันชวนให้เธอหงุดหงิดงุ่นง่านไปหมด ทั้งที่ใจเธอมันไม่อยากมาเลยจริงๆ
เวลานี้เมื่อพลิกข้อมือดูนาฬิกาบอกเวลา ก็ปาเข้าไป 21.15 ที่ยามนี้ฟารีณาได้แต่ยืนงงที่ลานกว้างเมื่อเห็นว่า ไม่ใช่มีแต่คนที่บ้าบิ่นเหมือนเพื่อนสนิทของเธอ แต่ก็ยังมีคู่รักวัยรุ่นคนอื่นๆ ที่วัยไล่ๆกับเธอและอ่อนกว่าต่างพากันมาเป็นคู่บ้างก็มาฉายเดี่ยว พร้อมอุปกรณ์ในมือที่มีทั้งน้ำแดงและดอกกุหลาบเฉดสีเดียวกัน
“นี่ๆๆ ยัยฟิน” ยศวดีกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาพร้อมกับดอกไม้ในมือและน้ำแดงสองชุด เรียกเพื่อนสนิทของเธอที่มีเชื้อแขกมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ซึ่งแม้ยามนี้ฟารีณาจะใช้ชีวิตทั่วไปเหมือนคนไทยปกติ และยังไม่อินกับการไหว้ขอคู่ที่มาจากพระตรีมูรติเลยทั้งที่ตัวเองก็มีเชื้อสายแขกที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่ช่วงบรรพบุรุษไหน...
“อะ ของเธอชุดนึง ของฉันชุดนึง ซื้อมาเผื่อแล้ว มาตรงนี้ งานใกล้แล้ว” ยศวดีไม่พูดเปล่า หากแต่ยังยื่นของให้เร็วๆ ที่ทำให้ฟารีณาหน้าเหวอ
“โย...ฉันไม่เอาได้มั้ยเนี่ย เปลืองเงิน”
“โธ่แก มีคนขอก็ได้ไปทั้งนั้นนะ แกน่าจะลองสักตั้ง”
“สเปคฉันมันสูง คงไม่ได้หรอก แกก็รู้ฉันชอบสไตล์ผู้ชายเกาหลี ขาวๆ ละมุนๆ มีทางเดียวที่ได้เจอคือบินไปเกาหลีก่อนนั่นแหละ”
“ไม่ลองแล้วใครจะรู้ เร็วๆ นี่สามทุ่ม 25 นาทีแล้ว” ไม่พูดเปล่าหากแต่ยศวดียังฉุดยื้อแขนของเพื่อนสนิทให้เดินเข้ามาที่บริเวณพื้นหน้าโล่ง ก่อนจะบังคับให้นั่งท่าเทพธิดา แล้วเริ่มพนมมือไหว้ หลับตาและอธิษฐาน
นั่นทำให้คนที่ไม่เคยเชื่ออย่างฟารีณาได้ลองหลับตาลง อธิษฐานบ้างไปอย่างนั้นเอง แม้ในใจจะเต็มไปด้วยข้อสงสัยอยู่มากโข แต่คำอธิษฐานก็เริ่มขึ้นทันทีที่ใจนิ่งสงบ
“ข้าพเจ้า นางสาวฟารีณา ตั้งบุญ อายุ 32 ปียังไม่เคยมีแฟน หากข้าพเจ้ามีคู่ ขอให้เจอในรูปแบบสูง ขาว หน้าตาละมุนเหมือนคนเกาหลี มีความสุภาพ โรแมนติกและเป็นรักเดียวใจเดียวแก่กันและกัน คอยเอื้อเฟื้อสนับสนุนเคียงข้างด้วยความดีไปตลอดทางชีวิต หากข้าพเจ้าได้พบแล้ว จะพามาไหว้ขอบคุณในความเมตตาของท่าน...สาธุ”
สองมือพนม จรดระหว่างคิวและหน้าผาก ก่อนจะลุกขึ้นเดินด้วยความสำรวม ไปวางดอกไม้และน้ำแดงไว้ตรงหน้าแก่พระตรีมูรติ ที่มีใครต่อใครต่างศรัทธาอยู่นักหนา และเธอเอง...ก็ไม่เคยไหว้บูชาสักครั้ง
ได้รู้จักพระตรีมูรติ...ก็เพราะเพื่อนสนิทตัวดีที่อยากเปลี่ยนแฟนขึ้นมาอย่างนั้นเอง
ฟารีณาลอบถอนใจ จดจ้องมองไปที่เทวรูปยามค่ำคืนที่มีเพียงไฟสปอร์ตไลท์สาดส่อง ในใจยังเต็มไปด้วยความกังขาว่าสิ่งที่เธอขอพร...จะเป็นจริงสัมฤทธิ์ผลชัวร์แน่หรือเปล่า?