ฝังรักซาตาน
16
ตอน
3.91K
เข้าชม
5
ถูกใจ
5
ความคิดเห็น
92
เพิ่มลงคลัง
"ฉันเกลียดมัน เกลียดไอ้มารหัวขนนี่ ฉันขยะแขยงคุณ ขยะแขยงมัน"

 

 

วินสตัน (Winston) 

เป็นเด็กไร้บ้านนอนข้างถนนไม่รู้จักคำว่าพ่อแม่และครอบครัว กินอาหารในถังขยะให้ความอบอุ่นด้วยเศษกระดาษหนังสือพิมพ์และกล่องลัง โชคชะตาไม่ได้กลั่นแกล้งยาวนาน ถูกชุบเลี้ยงโดยคนใจดีที่เห็นคุณค่า  

ฝึกให้เป็นนักฆ่าไร้หัวใจ ใส่ความคิดใหม่เข้าไปในหัว ได้เป็นลูกบุญธรรมที่โดดเด่นกว่าลูกในไส้ มีชีวิตใหม่ที่แสนวิเศษ หากเลือกได้ใหม่ก็ไม่รู้สึกผิดที่จะเลือกชีวิตในแบบนี้อีก  

  

 

 

 จิน หรือ จิน่า (Gin, Gina)  

ลูกสาวคนโตของมาเฟียสายเลือดญี่ปุ่นผู้โด่งดัง แต่มีเลือดผสมที่ไม่ได้รับการยอมรับต้องอยู่ในที่หลบซ่อน ไม่ได้รับความสำคัญมาตั้งแต่เกิด แต่ไม่เคยน้อยใจ ใช้ชีวิตสงบสุขเรียบง่ายกับแม่และน้องสาว  

"ลูกผู้หญิงไม่มีความจำเป็นและไม่สำคัญ สืบทอดตระกูลไม่ได้ เมื่อตอนนี้มีโอกาสทำได้แล้ว แกก็ต้องทำ" ตั้งแต่เกิดมานั่นคือหนึ่งในไม่กี่ประโยคที่พ่อบังเกิดเกล้าพูดด้วย  

  

ตัวอย่างจากบางตอน  

“อายุ 20 แล้วแน่เหรอ หน้าอกก็เล็ก ส่วนเว้าส่วนโค้งก็ไม่มี” 

ไม่ได้มาแมนชั่นริมทะเลสาบแห่งนี้มานานเกือบสองปี เรียกให้ผู้หญิงที่ได้เป็นสิ่งของแลกเปลี่ยนเข้ามาในห้อง  

ยืนน้ำตาร่วงเพราะความคับแค้นใจ จำต้องถอดชุดคลุมอาบน้ำออกต่อหน้า เผยร่างเปลือยเปล่าให้เห็น มีเพียงแม่บ้านที่ช่วยดูแลเท่านั้นที่อนุญาตให้อยู่ด้วยกัน 

“เดินเข้ามาใกล้ๆ หน่อย” 

ดูดควันซิการ์ยี่ห้อดังพ่นออกมากลิ่นเหม็นคละคลุ้ง นั่งไขว้ขาเอนร่างไปด้านหลัง ในชุดทักสิโด้สีเทาเข้มและเนคไทสีดำ แต่สูทถูกถอดโยนไว้บนโซฟาอีกตัวหนึ่ง  

ผมจัดทรงอย่างดี นาฬิกาที่ใส่อยู่มีมูลค่ามากกว่าเงินที่จะหามาได้จากทั้งชีวิตของคนบางคนเสียอีก 

“ฉันบอกให้เดินมาไงวะ!” ไม่สบอารมณ์เสียงดังจนยอมเดินเข้ามาหาแต่ปิดทรวงอกกับของสงวนส่วนล่างเอาไว้ 

“ผมดำยาวสวยดี ใช้ได้ ข้างล่างก็ดูสะอาดแล้วนะ” 

ร่างสูงใหญ่ในแบบบรรพบุรุษชาวยุโรปลุกขึ้นเดินวนรอบร่างผอมบางกินเท่าไหร่ก็ไม่มีเนื้อมีหนัง ใช้นิ้วเขี่ยเส้นผมและก้มลงสูดกลิ่นราวกับโรคจิตวิตถาร 

ผิวขาวสะอาดบริสุทธิ์ แม้แต่แผลเป็นแผลเดียวก็ไม่มี ดูนุ่มลื่นน่าลูบไล้ ปากแดงราวกับลูกเชอร์รี่ที่ยังไม่สุกงอม หน้าตาจิ้มลิ้มเป็นสาวมากกว่าที่เห็นในครั้งก่อนเป็นอย่างมาก 

“ก้นก็กำลังน่ารัก” 

พอเลื่อนมือลงล่วงเกินลูบสะโพกขาวแถมยังเป่าลมหายใจร้อนใส่ต้นคอ กลิ่นเผาไหม้จากมวนซิการ์ชัดเจนขึ้น ก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อวิ่งหนีไปมุมห้องหยิบปากกาปลายแหลมคมยื่นออกไปป้องกันตัวเอง 

“เธอคิดว่าปากกานั่นจะฆ่าฉันได้เหรอ” 

เสียงหัวเราะกับสถานการณ์ตึงเครียดดูน่าเป็นห่วง จนสาวใช้ที่ดูแลมาตั้งแต่ยังเด็กต้องเข้าไปขอความเมตตา แต่ไม่กล้าเข้าไปปกป้องออกหน้ามากกว่านี้ 

“ค่อยๆ เถอะค่ะ นายท่าน” 

“เธอออกไปก่อน” 

“อย่านะ อย่าไป!” 

กระต่ายน้อยถูกปล่อยให้อยู่ในกรงกับเสือแสดงความเข้มแข็งเก็บกลั้นน้ำตา ชีวิตเหมือนจะสุขสบายมีอาหารดีๆ และที่พักหรูหราราวกับพระราชวังขนาดย่อม แต่สำหรับเธอมันเป็นเพียงคุกกักขังอิสรภาพเท่านั้น 

“ทาลิปสติกรสอะไรหวานจัง” 

แย่งปากกาโยนทิ้งไปไกล กระชากร่างเปลือยเปล่าขึ้นมาด้วยแรงมหาศาลบังคับจุมพิต ได้มาเพียงริมฝีปากทาสิปกลอสมันวาวรสผลไม้ ไม่ยอมเปิดอ้าให้เข้าไปลิ้มรสภายใน ดิ้นหนีทุบตีสุดพลัง 

ถูกบีบแก้มกรามให้อ้าปากแต่พยศหนักกัดริมฝีปากของอีกฝ่ายจนเลือดออก ถูกเหวี่ยงร่างล้มลงหัวกระแทกขอบที่นั่งเก้าอี้ไม้ มึนงงเห็นดาวเห็นเดือน 

“กำแหงกับฉัน เธอมันเลี้ยงไม่เชื่อง เลี้ยงหมายังดีกว่านี้” 

“งั้นก็ปล่อยฉันไปสิ แล้วก็เอาหมามาเลี้ยง” ลุกขึ้นมาได้ก็ตาขวางสู้ต่อลืมความเจ็บปวดของหน้าผาก 

“แล้วเธอมันต่างจากหมาตรงไหน” 

หัวเราะออกมาอีกครั้งสายตาหยามเหยียด เหมือนในหลายปีก่อนที่เจอกัน จำได้ไม่มีวันลืม วันที่พรากทุกอย่างไปจากชีวิตและต้องมาเป็นสัตว์เลี้ยงอยู่ในที่แห่งนี้ 

“ถ้าเป็นหมาก็อย่ามายุ่งกับฉัน อยากเอากับหมาหรือไง” 

“ใช่สิ เธอไม่เคยได้ยินท่า Doggy style เหรอ โคตรมันส์ลองไหม หัดศึกษาไว้บริการฉันหน่อยสิ” 

ใช้นิ้วหัวแม่มือปาดเช็ดความเค็มของเลือดที่ริมฝีปากล่างที่ยังซึมออกมา ผมที่เสยไปด้านหลังจัดทรงไว้ร่วงลงมาที่หน้าผาก หัวเราะดังกว่าเดิมยิ่งเจ็บยิ่งถูกใจราวกับคนชอบความรุนแรง 

“ไม่ ฉันเกลียดคุณ ขยะแขยง คุณมันโรคจิต ถ้าแตะต้องฉันอีก ฉันจะฆ่าตัวตาย!” 

“เหรอ งั้นน้องสาวก็น่าจะทำแทนได้นะ ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว” 

“อย่ามายุ่งกับน้องฉันนะ ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งกับแม่กับน้องไง” 

เถียงกันไปมาดวงตาแข็งกร้าวน้ำตาร่วงแต่จ้องกลับราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แขนถูกกระชากบีบรัดราวกับต้องการให้กระดูกแตกสลายแต่ไม่ได้ทำให้ความกล้าลดลง 

“ฉันให้เวลาเธอมาตั้งกี่ปี จ่ายค่าดูแลไปตั้งเท่าไหร่” โยนร่างที่ยังจ้องมาลงบนพื้นและเรียกแม่บ้านให้เข้ามาอีกครั้ง 

“พาผู้หญิงคนนี้ไปฝังเข็มคุมกำเนิด ต้องเสร็จภายในสัปดาห์หน้า” 

“รับทราบค่ะนายท่าน” 

-- 

จิน่า เธอคือ ดอกคามิเลีย (camellia) มีความหมายว่า "โชคชะตาของฉันอยู่ในมือของเธอแล้ว"  

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว