โปรดอ่าน : สำหรับนักอ่านที่ตามเพจและตามเรามาทุกเรื่อง เรื่องนี้คือเรื่องใจงามเดิมนะคะ แต่จะแต่งปรับปรุงช่วงหลังๆใหม่ และลงให้อ่านฟรีตั้งแต่แรกจนจบ ท่านจะติดตามหรือไม่ก็ได้เด้อออ ก็คือเรื่องมากอสกับน้องงามตานี่ละ แต่เราคิดว่าอยากทำให้ดีกว่าที่ทำไปแล้ว แต่จบเหมือนเดิมค่ะ และเรื่องเก่าที่ลงไว้ในนี้ก็จะลบไป
ปล. เริ่มลงให้สัปดาห์ละ 2 ตอน ในสุดสัปดาห์หน้าค่ะ
มากอส : หนุ่มหล่อเสน่ห์แพรวพราว ลูกผสมเชื้อสายบราซิลเลี่ยน ไทย อังกฤษ ชื่นชอบกีฬาทางน้ำและท้าทายความเสี่ยงทุกชนิด ใช้ชีวิตอิสระสุดขีดไม่เหมือนใคร ออกจากบ้านหาเงินเลี้ยงดูตัวเองมาตั้งแต่วัยรุ่นเพราะไม่ยอมอยู่ในกรอบที่ครอบครัวผู้มั่งคั่งขีดไว้ แต่อะไรที่ควรเป็นของเขา…เขาก็ไม่ยอมให้มันกับใครไปเช่นกันไม่ว่าต้องแลกมาด้วยสิ่งใด
งามตา : เด็กสาวหน้าหวานผู้สู้ชีวิต ปากกัดตีนถีบ เติบโตมากับยายแปลกหน้าที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่แบเบาะหลังจากแม่ที่เขาว่ากันว่าทำอาชีพอย่างว่าทิ้งเอาไว้ไม่ดูดำดูดี ทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวเดียวที่รู้จักมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะถูกเหยียดหยามให้ต่ำต้อยเช่นไรแต่เธอคนนี้ก็ไม่เคยยอมแพ้ให้กับชะตาชีวิต
ตัวอย่างจากบางตอน
“จะทำอะไรกัน หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เสียงแหลมทำให้คนทั้งคู่สะดุ้งตกใจแยกออกจากกัน
“นังบ้า อย่ามายุ่งกับผัวฉันนะ”
งามตาพุ่งเข้าไปผลักผู้หญิงที่สูงใหญ่กว่าหลายเท่าอย่างไม่เกรงกลัว หากเป็นในเวลากลางวันหรือมีแสงไฟเพียงพอคงมองเห็นได้ชัดเจนว่าใบหน้าของเธอในยามนี้มันดุร้ายยิ่งกว่าเสือเสียอีก
“หยุดเดี๋ยวนี้ เสียสติไปแล้วหรือไง” มากอสกระชากแขนเล็กดึงรั้งอย่างหนักมือ
ความโมโหร้ายเอาแต่จะเข้าไปทำร้ายร่างกายผู้หญิงอีกคนที่ตนพามาทำให้ต้องออกแรงฉุดรั้งอยู่อย่างทุลักทุเล จำต้องบอกให้อีกฝ่ายกลับไปเสียก่อน ขอเวลาจัดการกับความบ้าระห่ำของคนของตนเองให้รู้เรื่องตามลำพัง
“ฮือ คนโกหก ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งกับคนอื่นไง ฉันมีแต่นายคนเดียวแล้วทำไมนายไม่ทำตามสัญญา” งามตาแผดเสียงแต่สั่นเครือร้องไห้เสียใจกับสิ่งที่กำลังประสบอยู่
ออกแรงเข้าทุบตีร่างใหญ่หนักมือจนเขาต้องยึดจับข้อมือทั้งสองข้างบีบรัดแน่นและผลักออกไประบายอารมณ์ของตนเองเช่นกัน
“ก็เธอไม่ให้ฉันเอามากี่คืนแล้ว”
“อยากเอาฉันมากใช่ไหม กลับบ้านกันเลย ไปเอาฉันเลยแต่อย่ามีคนอื่นอีกได้ไหม เอาแค่ฉันคนเดียวได้ไหม ฉันจะไม่งี่เง่าอีก” เสียงของความเสียใจสะอึกสะอื้นคนฟังแทบไม่ได้ศัพท์
“เธอมันบ้า สงบสติอารมณ์ซะ ก่อนคนในร้านจะรู้กันหมด”
ท่าทีหงุดหงิดรำคาญใจเกรงกลัวแต่จะมีคนล่วงรู้ความสัมพันธ์ระหว่างกันยิ่งย้ำลงแผลเก่าให้เจ็บช้ำยิ่งไปกว่าเดิม มองดูแผ่นหลังที่กำลังเดินหนีไปจากความน่าอึดอัดใจน้ำตารินไหลอาบสองแก้ม
--
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โนการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นชื่อของบุคคลและสถานที่มิได้มีอยู่จริง
Guest
