นิโคไล ออร์ลอฟ (นิค) เขาเติบโตมาในครอบครัวที่แตกร้าวครึ่งหนึ่งของชีวิตถูกพร่ำสอนโดยมารดาผู้สืบเชื้อสายจากชนชั้นสูงส่วนอีกครึ่งหนึ่งเขาต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตแบบสุดขั้วจากบิดาเจ้าของธุรกิจสีเทาผู้ทรงอิทธิพล ภาวะแวดล้อมในความขัดแย้งหล่อหลอมให้เขาเป็นคนเข้มงวดและด้านชา
ลิลี่ เธอช่างเยาว์วัยงดงามไร้เดียงสาและบริสุทธิ์ราวชื่อตั้ง“ดอกลิลี่”เธอสูญเสียความทรงจำและตื่นขึ้นมาในโลกที่มีสามีชื่อนิคชาวเกาะธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น หากแต่เธอไม่เคยได้รู้จักกับตัวตนที่แท้จริงของเขาในโลกภายนอกเลย สำหรับเขาชีวิตของเธอมันช่างไร้ค่าไร้ความหมายเพียงนั้นเชียวหรือ
--
ตัวอย่างจากบางตอน
“ไปเตรียมตัวซะ ฉันจะพาเธอไปรักษา เธอควรได้รู้ว่าตัวเองเป็นใครและได้กลับไปหาครอบครัวสักที”
ประโยคแรกที่เขาเอ่ยขึ้นหลังจากทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอีกตัวที่อยู่ตรงข้าม ไม่มีการขอโทษหรืออ้อมค้อมกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งสิ้น เริ่มพูดในสิ่งที่ตั้งใจมาสะสางให้จบตามแผนที่วางไว้
“ที่ผ่านมา…ที่เราใช้เวลากันมา ที่คุณนอนกับฉัน คุณเคยคิดว่าอาจจะรักฉันบ้างสักนิดไหมคะ บางทีคุณทำเหมือนรักฉันเลย”
หลังจากที่เธอนั่งใจลอยไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบใดให้กับคำสั่งของเขานานนับหลายนาที จนเห็นว่าเขาเริ่มแสดงความหงุดหงิดออกมาจึงตัดสินใจส่งเสียงเบาหวิวทำลายความเงียบงันนั้นด้วยคำถามที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจ
“ไม่เห็นต้องรักเลย ก็แค่คนสองคนที่อยากเหมือนกัน อย่ามาหัวโบราณหน่อยเลย เธอก็อยากให้ฉันเอาทุกที”
นิโคไลตอบออกไปด้วยท่าทียียวนจนทำให้คนตัวเล็กร่างกายสั่นเทาด้วยความแค้นใจฟาดมือบางไปยังใบหน้าของเขาอย่างสุดแรงราวกับสติหลุดลอย
“ฉันเกลียดคุณ” เธอตะโกนด่าทอ ปากสั่นระริกจากการร้องไห้เสียอกเสียใจกับคำพูดที่ได้ยิน
“เธอควรจะขอบคุณฉันต่างหากที่ไม่ปล่อยให้นอนตายในทะเล และช่วยให้รอดพ้นจากพวกชาวเกาะกลัดมันที่จ้องจะรุมฟันเธออยู่ทุกวัน ถูกฉันเอามันน่าเสียใจมากนักหรือไง ห๊ะ”
--
:: สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โยการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
:: นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นชื่อของบุคคลและสถานที่มิได้มีอยู่จริง
Guest
