เวรจริงๆ สุดท้ายก็พลาดจนได้สิน่า
หญิงสาวตื่นขึ้นมาในรุ่งเช้าด้วยอาการหนักหัวและปวดเมื่อยไปตามตัว แต่พอคิดได้ว่าเธอกำลังทำพลาดอย่างใหญ่หลวงเธอจึงรีบเก็บของออกจากห้องไป โดยที่ไม่ลืมเขียนโน้ตบอกลาคนตัวสูงไว้ด้วย
ร่างสูงที่ตื่นขึ้นมาไม่พบร่างบางนอนอยู่ข้างๆ เขาก็นึกร้อนใจขึ้นมา ก่อนจะเห็นโน้ตที่เขียนด้วยลายมือของคนตัวเล็กวางอยู่ที่หัวเตียง
ขอบคุณนะคะที่อยู่เป็นเพื่อน ลาก่อนค่ะ คุณธันย์
“ตันหยงง ผมไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ แน่”
เขาขยำกระดาษโน้ตนั้นทิ้งแล้วรีบโทรหาคนตัวเล็กทันที แต่ไม่ว่าจะโทรยังไงมันก็โทรไม่ติด นั่นยิ่งทำให้เขาแทบคลั่งและเขาสาบานเลยว่าเขาจะตามหาคนตัวเล็กให้เจอแล้วเอาเธอกลับมาลงโทษที่ทิ้งเขาไปแบบนี้ให้ได้
.
.
.
“นี่คุณ!!!!”
ตันหยงตกใจมากที่เห็นชายหนุ่มอยู่ในงานนี้ด้วย และเพราะเขาจับมือเธอไว้แน่นทำให้เธอไม่สามารถเดินหนีเขาไปไหนได้
“ว่ายังไงครับ แปลกใจมากเหรอที่ผมโผล่มาอยู่ที่นี่น่ะ” ธันย์เหยียดยิ้มร้ายและสายตาเขาเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธ
จนทำให้เธอรู้สึกกลัวเขาจนเธอเผลอขยับตัวออกห่างจากเขาโดยอัตโนมัติ แม้จะโดนเขาบีบข้อมือไว้อยู่ก็ตาม
“ทำไมครับ กลัวว่าที่เจ้าบ่าวของคุณจะเข้ามาเห็นรึไง” ยิ่งเขาเห็นเธอมองเขาอย่างห่างเหิน เขาก็ยิ่งหงุดหงิดและออกแรงบีบข้อมือเธอแรงขึ้น
“โอ๊ยยย หยงเจ็บนะคะคุณธันย์ ปล่อยหยงก่อนค่ะเดี๋ยวจะมีใครมาเห็นเข้า”
“เหอะ...นี่คุณเห็นผมโง่นักรึไง ถึงได้มายัดเยียดตำแหน่งชู้ให้ผมแบบนี้น่ะ” เขาขึ้นเสียงใส่เธอ ทำให้เธอชักจะโมโหเขาขึ้นมาเช่นกัน
“เราก็แค่นอนด้วยกันคืนเดียวรึเปล่าคะ คุณจะคิดมากอะไรนักหนา...”
นั่นทำให้ธันย์สติขาดแล้วดึงตันหยงเข้ามาปิดปากด้วยริมฝีปากของเขา เขาบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างป่าเถื่อน ทำให้เธอเจ็บไปทั่วริมฝีปากเธอจึงกัดเข้าที่ริมฝีปากเขา ทำให้เขาเผลอปล่อยมือจากเธอ
เพียะ!!!
“ฉันไม่คิดเลยนะว่าคุณจะเป็นคนเฮงซวยขนาดนี้น่ะ”
เธอจ้องเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำเหมือนจะร้องไห้ แต่เธอก็สะกดน้ำตาไว้ก่อนจะหมุนตัวออกไปจากตรงนั้น ทิ้งให้ชายหนุ่มที่พึ่งจะได้สติยืนหัวเสียอยู่คนเดียวในลานจอดรถ
แม่งง เอ้ยยยยย
กลับมาเจอกันกับไรท์ต้าเมิ่งอีกแล้วน๊าค๊าาา วันนี้ไรท์มีนิยายเรื่องใหม่มาฝากทุกคนด้วยน๊าาา เป็นเรื่องของคุณธันย์ซึ่งเป็นเพื่อนของคุณภัทรและคุณภีมในสองเรื่องก่อนหน้านี้นะคะ ซึ่งเรื่องนี้ค่อนข้างจะมีปมเยอะนิดนึงทั้งเรื่องครอบครัว คนรัก หรือว่าแฟนเก่า แต่ว่าปมจะค่อยๆคลายไปเรื่อยๆน้าาา เอาเป็นว่าไรท์ของฝากคุณธันย์กับหนูตันหยงไว้ในอ้อมกอดของทุกคนด้วยน้าาาาา และก็ขอบคุณนักอ่านทุกคนมากๆนะคะที่แวะมาอ่านผลงานของไรท์ ขอบคุณน๊าาาาาา