หมอดูทักว่ารักอยู่ตรงหน้า

สีหราช สิงหบดินทร พ่อหมอที่ดูแม่นราวกับมีตาทิพย์ อายุ 30 ปี ร่างสูงกำยำด้วยความสูง 185 เซนติเมตร (ขายาว 58) ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาเฉี่ยวคมแต่ก็แฝงไปด้วยเสน่ห์ ยามเมื่อมองสบสายตากับผู้ใดเป็นต้องหลงใหลกันทั้งนั้น ดูได้จากที่มีสาวๆ เข้ามาที่สำนักอย่างหัวกระไดไม่แห้งก็สามารถการันตีความหล่อเหลานี้ได้แล้ว แต่ก็ไม่มีใครสามารถครองใจพ่อหมอผู้หล่อเหลาคนนี้ได้  

เทียนหอม ธารธารา สูง 179 เซนติเมตร ใบหน้ารูปไข่สวยคม ผิวขาวอมชมพู ดวงตาสวยมีเสน่ห์ ริมฝีปากอมชมพูรูปกระจับเวลายิ้มมีเสน่ห์ไปถึงดวงตา แล้วแบบนี้จะไม่ให้คนที่พบเห็นคิดว่าเขาเป็นนายแบบได้ยังไง แม้ว่าเทียนหอมจะหน้าตาดีแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาจีบ หรือถ้าเข้ามาจีบก็ได้ไม่นานทุกคนก็หนีหายไปหมด เรื่องนี้เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ทั้งที่เขาเองก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเองแต่จนตอนนี้อายุ 27 ปี แล้วเขาก็ยังไม่มีแม้แต่คนมาจีบแบบจริงจังเลยสักคน 

Cutscene 

" แก้เคล็ด อย่างนั้นเหรอ? ฉันต้องทำอย่างที่นายบอกนานเท่าไหร่" แม้ว่าจะไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้เท่าไหร่แต่จากที่เทียนหอมเจอมาสองครั้งสองครานั้น ก็บอกได้แล้วว่าไม่เห็นไม่ใช่ว่าไม่มี

"จนกว่าเรื่องทุกอย่างจะเรียบร้อย" (แต่ฉันไม่รับปากนะว่าเรียบร้อยของเราจะเท่ากันหรือเปล่า) ประโยคหลังนี้สีหราชพูดออกมาในใจเพราะเขาก็ไม่รู้ว่าจะให้เรื่องนี้จบเมื่อไหร่เหมือนกัน

"แล้วฉันมีทางเลือกอะไรบ้าง แม่ง!ไอ้ผีพวกนี้ก็สร้างเรื่องซะจริง ฉันไปทำอะไรให้ถึงได้ตามรังควานฉันแบบนี้นะ" เทียนหอมบ่นออกมาอย่างหงุดหงิดเขาไม่รู้เลยว่าตัวเองไปขัดขาใคร ถึงทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ได้และเขามั่นใจว่าไม่มีศัตรูที่ไหนอย่างแน่นอน

"เธออาจจะไม่ได้ทำอะไรแต่คนที่ต้องการจะทำร้ายเธอคิดว่าต้นเหตุทั้งหมดมันมาจากเธอก็ได้นะ ลองคิดดูดีๆ ว่าเคยไปขัดขาใครหรือเปล่า" สีหราชพูดออกมาอย่างจริงจังให้อีกคนได้คิด เพราะถ้าไม่ได้ทำอะไรก็คงเป็นต้นเหตุของเรื่องถึงถูกกำจัดแบบนี้เขาคิด

"ฉันไม่เคยสนใจเรื่องของคนอื่นอยู่แล้ว ขนาดจีบใครก็ยังไม่เคยจีบเรื่องที่จะไปแย่งผู้หญิงมาจากใครนี่ตัดไปได้เลย" เทียนหอมลอยหน้าลอยตาตอบเพราะเขาไม่เคยไปแย่งใครจริงๆ ขนาดจีบยังไม่เคยจีบใครเลยส่วนคนที่เข้ามาจีบก็ได้ไม่ถึงวันก็หนีหายกันไปหมดแล้ว จะให้ไปแย่งใครมาได้ล่ะเขาคิดในใจ

"แล้วถ้าเป็นผู้ชายล่ะ?" พ่อหมอพยายามกลั้นใจถามประโยคนี้ออกมา ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้มีเลยแต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อเห็นหน้าของอีกคน

"???" ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างขึ้นเมื่อถูกถามแบบนั้น

"ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าเคยมีผู้ชายมาจีบซินะ" (แม่งเอ๊ย!! มันเป็นใครวะกูให้ไอ้ขวัญกับไอ้ข้าวเฝ้าอยู่แท้ๆ) มือหนากำเข้าหากันแน่นด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ เมื่อเห็นท่าทีของคนที่ตรงหน้าที่แสดงออกมา

"จะว่ามีก็มีนะแต่ก็ไม่ได้เล่นด้วยซะหน่อย" เทียนหอมพยายามนึกตามจะว่ามีก็มีแต่เขาก็ไม่ได้เล่นด้วยจริงๆ

"แต่เค้าไม่ได้คิดแบบนั้นหรือเปล่าไม่อย่างนั้นคงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อย่างแน่นอน" สีหราชกัดฟันพูดออกมาอย่างใจเย็นทั้งที่ภายในใจร้อนรุ่มราวกับไฟเผา เมื่อรู้ว่ามีคนมายุ่งกับคนตรงหน้าโดยที่เขาไม่รู้

"ใครวะ?" เทียนหอมทำท่างงและสงสัยว่าใครกันที่จะมาทำเรื่องแบบนี้แต่ก็คิดไม่ออกอยู่ดี

(อย่าให้กูรู้นะมึงว่าเป็นใครกูจะสั่งไอ้ขวัญกับไอ้แก้วไปหลอกซะให้เข็ด) สีหราชได้แต่เก็บความคับแค้นนี้ไว้ในใจ ไม่สามารถแสดงออกมาทางสีหน้าได้เพราะกลัวว่าอีกคนจะเห็น แต่เขาทดไว้ในใจแล้วเรื่องนี้และจะจัดการทีหลัง

* ไม่มีนอกกายนอกใจ เพราะพระเอกของเราคว้าธงเขียวค่ะ แม้จะปากแซ่บไม่แพ้นายเอก แต่ก็จองเขาตั้งแต่อยู่ในฝันนางในฝันของจริงค่ะ555

* นางเอกของเราเก่งและฉลาดนะคะ ปากแซ่บได้ใจพ่อหมออย่างแน่นอน ยอมได้ก็อย่ายอมคือคติของนายเอกเรื่องนี้ค่ะ

* ปมมีไม่มากเป็นเรื่องราวที่อ่านแบบสบายๆเบาสมองค่ะ

ขอฝากนิยายเรื่องนี้ให้เข้าไปอยู่ในอ้อมใจของนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจที่มาพร้อมกับการสนับสนุนของทุกท่าน และขอให้นักอ่านทุกท่านมีความสุขและเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวที่ไรท์สื่อและบรรยายออกมาค่ะ ขอบคุณมากๆ อีกครั้งค่ะ 

********************************************** 

ถึงนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน 

นิยายเรื่อง หมอดูทักว่ารักอยู่ตรงหน้า นี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งเอง อาจมีถ้อยคำไม่สุภาพและเนื้อหาในบางตอนเป็นอาจจะมีเนื้อหา (18+) หรือเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ทั้งนี้เนื้อหาในเรื่องนี้ทั้งหมดเกิดจากความคิดและจินตนาการของผู้แต่งเอง บางเหตุการณ์ก็เป็นสิ่งที่ประสบพบเจอและจินตนาการเสริมเข้ามาของผู้แต่งเอง ไม่ได้สื่อหรือพาดพิงไปถึงผู้ใดเพื่อทำให้เกิดความเสียหาย ห้ามมิให้ผู้ใดขัดลอก ดัดแปลงหรือทำซ้ำ เป็นอันขาดหากไม่ได้รับความยินยอมจากผู้แต่งนามปากกา ตัวโจ๊กที่โลกต้องจดจำ แต่เพียงผู้เดียว 

ขอบคุณที่ติดตามผลงานและขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการอ่านค่ะ 

ตัวโจ๊กที่โลกต้องจดจำ