"มาที่นี่ทำไม!! ใครอนุญาตให้เธอมา"
"เอ่อ...ผมเอาข้าวเที่ยงมาให้ครับเพราะเห็นว่าพี่สงครามรีบออกมาน่าจะลืม"
"ฉันไม่ได้ลืมแต่ไม่อยากเอามา อย่าทำเกินหน้าที่ เพราะมันเป็นแค่การแสดงเท่านั้นทุกครั้งที่เอามาฉันก็ไม่เคยกิน เพราะไม่อยากจะกินของคนไร้ค่า!!"
"....."
สงครามโยนข้าวกล่องที่ใบหม่อนนำมาให้ลงถังขยะ
"เธอออกไปได้แล้วฉันจะทำงานต่อและก็ไม่ต้องเสนอหน้ามาที่นี่อีก ไม่ต้องอยากแสดงตัวว่าเป็นเมียฉันขนาดนั้น เพราะฉันไม่ต้องการให้คนอื่นรู้เรื่องระหว่างเรา"
"แล้วที่ทำอยู่...."
"ถ้าการที่ฉันนอนกับเธอแล้วต้องคิดว่าเป็นเมียฉันจริงๆ ฉันคงมีเมียไปครึ่งเมืองแล้วแต่อย่างน้อยผู้หญิงพวกนั้นก็ยังชัดเจนว่าทำเพื่อแลกเงิน ไม่เหมือนกับเธอที่แต่งงานกับฉันเพื่อหวังสมบัติแต่ยังทำเป็นเหมือนกับว่าตัวเองดีเลิศ ทั้งที่ในใจหวังหุบสมบัติเพียงเท่านั้นที่ฉันนอนกับเธอก็เพื่อไม่ให้เสียค่าสินสอดไปฟรีๆ เท่านั้น"
"พูดจบแล้วใช่มั้ยครับ ถ้าอย่างนั้นคุณสงครามก็รู้ไว้ด้วยนะครับว่าผมไม่ได้ต้องการที่จะแต่งงานกับคุณ ไม่ได้ต้องการสมบัติของคุณที่ทำก็เพราะเป็นหน้าที่เหมือนกัน เมื่อถึงเวลาคุณจะไม่เห็นผมอยู่ขวางหูขวางตาของคุณแน่นครับ ผมขอตัว"
"....."
สงคราม เกียรติบดินทร์เมฆา ความหล่อเหลาที่ส่อแววตั้งแต่เด็กนั้นส่งผลมาถึงตอนโต ทำให้เจ้าของใบหน้าคมเข้มจมูกโด่งเป็นสัน ความสูง 190 เซนติเมตรพร้อมกับรูปร่างกำยำอย่างคนสุขภาพดีเพราะออกกำลังกายเป็นประจำ กล้ามเนื้อใต้ร่มผ้านั้นชวนให้น่าหลงใหลเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่มีใครได้เห็นความงามสมบูรณ์แบบนั้น เพราะตั้งแต่ที่เลิกกับแฟนคนที่แล้วสงครามก็ไม่สนใจผู้หญิงหรือว่าผู้ชายคนไหนอีกเลย และยังคิดว่าที่เลิกกับแฟนนั้นเป็นเพราะแม่ตัวเองอยากให้แต่งงานกับคนที่แม่หาให้ จึงเป็นเหตุให้ไม่ชอบคนที่แม่ให้แต่งงานด้วยนั่นเอง
เปรมปิติ ธนโชตบดินทร์ หรือ ใบหม่อน ลูกชายคนเดียวของคุณหญิงสายสมร ธนโชตบดินทร์ ผู้ชายที่หน้าดีแถมมีดีกรีเป็นเดือนมหาลัย ใบหน้ารูปไข่นัยน์ตาสีนิล ผิวขาวนวลผ่องราวกับน้ำนม รูปร่างสูงโปร่งสง่าด้วยความสูง 175 เซนติเมตร เพราะทั้งสวยหล่อในคนเดียวกันเวลาที่แต่งสวยก็สวยจนผู้ชายต้องมองเหลียวหลัง และถ้าแต่งหล่อก็หล่อแบบที่ผู้หญิงก็ต้องมองเหลียวหลังเช่นกัน
ใบหม่อนพึ่งเรียนจบมาได้ไม่นานก็รู้ว่าที่บริษัทจิวเวลรี่ของครอบครัวนั้น กำลังประสบปัญหาทางการเงินอยู่และยังไม่ทันที่ใบหม่อนจะได้คิดทำอะไร คุณหญิงอิงอรก็มาขอร้องให้แต่งงานกับลูกชายตัวเองแล้วจะยื่นมือเข้ามาช่วยบริษัทไว้ โดยแม่ของเขาคุณหญิงสายสมรก็เห็นดีด้วยเพราะเห็นว่าเป็นลูกชายของเพื่อน และรู้จักกันตั้งแต่เด็กทว่าใบหม่อนนั้นกลับไม่มีความทรงจำเรื่องของผู้ชายที่ชื่อสงครามเลยแม้แต่น้อย
* ไม่มีนอกกายนอกใจ เพราะพระเอกของเราธงเกือบแดงแต่คว้าธงเขียวไว้ได้ก่อนค่ะ
* นางเอกของเราเก่งและฉลาดนะคะ นิ่งสงบสยบทุกอย่างค่ะ
* ปมมีไม่มากแต่ก็มีให้ได้จัดการ เน้นความสัมพันธ์ของตัวละครหลังจากแต่งงานกันแล้วค่ะ
Guest
