ลู่ซินหยาง อายุ 28 ปีชายหนุ่มรูปร่างสูงหน้าตาดีผิวขาว ด้วยความสูง 185 เซนติเมตร ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาเฉียบคม หากแต่เมื่อสายตาเฉียบคมคู่นี้มองไปยังสาวๆ คนไหนก็เป็นต้องอ่อนระทวยกันไปตามๆ กัน เพราะเมื่อแววตานี้มองมามันเหมือนราวกับว่าเสือกำลังอ่อยเหยื่ออยู่ก็ไม่ปาน
หลิวฟาง ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งไม่ได้ตัวเล็กเหมือนกับผู้หญิงทั่วไป แต่ก็ไม่ได้ร่างสูงใหญ่เหมือนกับผู้ชายเช่นกัน เรียกได้ว่ารูปร่างสมส่วนจะมองให้สวยก็สวยจะมองให้หล่อก็หล่อ ด้วยความสูง 170 เซนติเมตร ใบหน้ารูปไข่ผิวขาวราวกับไข่ปอก ดวงตาสดใส จมูกโด่งเชิดขึ้นดูรั้นนิดๆ เข้ากับริมฝีปากรูปกระจับสีชมพูระเรื่อนั้นเป็นอย่างดี ทุกอย่างที่เสริมเติมขึ้นมาบนใบหน้าของหลิวฟางล้วนแล้วแต่ลงตัวไม่มีที่ติเลยสักนิด
Cutscene
"ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับพี่หน่อยครับ" น้ำเสียงเรียบนิ่งใบหน้าเรียบเฉยเลยออกมาไม่มองหน้าคนที่เพิ่งเข้ามาด้วยซ้ำ
"มีอะไรทำไมถึงรออยู่จนดึกแบบนี้ ไม่รู้รึไงว่ามันดึกแล้ว"
"ผมว่ารอคุยวันนี้เลยดีกว่าครับเพราะไม่รู้ว่าพี่ซินหยางจะว่างคุยอีกเมื่อไหร่ เพราะดูเหมือนว่าพี่จะยุ่งมากผมเลยคิดว่ารอคุยให้จบดีกว่า" หลิวฟางเอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น และก็ยังไม่มองหน้าซินหยางอีกอยู่ดี
"จะมารอทำไมก็รู้อยู่ว่ามันดึกแล้วตัวเองต้องพักผ่อน ไม่คิดถึงตัวเองก็นึกถึงลูกที่อยู่ในท้องบ้างว่าเขาต้องการพักผ่อน" น้ำเสียงหงุดหงิดเลยออกมาเมื่อวันนี้หลิวฟางออกจะดื้อกับเขา
"พี่ซินหยางจำได้ด้วยหรอครับว่าตอนนี้ผมท้องอยู่ ผมนึกว่าพี่เป็นห่วงคนอื่นจนลืมไปแล้วว่าผมกำลังท้องลูกของพี่อยู่"
************
"ผมอยากถอนหมั้นครับ"
"....."
"เดี๋ยวผมจะบอกพ่อของผมเองครับเกี่ยวกับเรื่องของเรา ส่วนเรื่องลูกไม่ต้องเป็นห่วงนะครับทั้งพี่และผมก็ยังเป็นพ่อและแม่ของเขาเหมือนเดิม" น้ำเสียงหนักแน่นเอยประโยคต่อมาอีกครั้งอยากเห็นว่าซินหยางเงียบไป หลิวฟางจึงคิดเองว่าอีกคนคงจะเห็นด้วยจึงไม่เอ่ยค้านอะไรออกมา และแน่นอนเขาคิดว่าซินหยางต้องพอใจอยู่แล้วเพราะตอนนี้มีคนที่สามารถเข้าไปอยู่ในใจของซินหยางได้แล้วและคนคนนั้นไม่ใช่เขา
"หึหึ...คิดอะไรอยู่หรอหลิวฟางเธอกำลังคิดอะไรอยู่" เสียงหัวเราะในลำคอดังออกมาก่อนที่ประโยคคำถามจะเปลี่ยนออกมา พร้อมกับสายตาที่จดจ้องใบหน้าหวานอยู่อย่างไม่วางตา
คนที่นิ่งฟังอยู่ได้แต่จ้องมองหน้าคนที่พูดอย่างหงุดหงิด พายุลูกเล็กกำลังก่อตัวขึ้นภายในใจของซินหยางอย่างที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าความโกรธจนกลายเป็นพายุนี้มันเกิดขึ้นเพราะเหตุใด ทั้งๆ ที่เขาควรจะดีใจด้วยซ้ำที่หลิวฟางเอยถอนหมั้นกับเขา แต่ในตอนนี้มันกลับตรงกันข้ามเพียงแค่ได้ยินคำว่าถอนหมั้น ซินหยางก็มีอารมณ์กรุ่นโกรธจนกว่าตัวเป็นพายุในใจแล้ว ถ้าคนตรงหน้าไม่ใช่หลิวฟางเชื่อได้เลยว่าเขาคงจัดการเพื่อระบายอารมณ์โกรธในตอนนี้แล้ว
"ตอนจะหมั้นก็อยากหมั้นกันมาก แล้วตอนนี้อยากถอนหมั้นก็คิดว่าจะถอนได้อย่างนั้นหรอหลิวฟาง ถ้าเธอคิดว่ามันง่ายขนาดนั้นก็ลองดู!! อย่างเธอไม่มีทางที่จะยอมถอนหมั้นจากฉันง่ายๆ แน่"
คำพูดเหมือนขู่แต่ความจริงแล้วภายในใจกลับกำลังร้อนรน จนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่างหาก จึงได้แค่พูดขู่ออกมาเพื่อให้อีกคนไม่ทำอย่างที่พูดเท่านั้น
* ไม่มีนอกกายนอกใจ เพราะพระเอกของเราธงเกือบแดงแต่คว้าธงเขียวไว้ได้ก่อนค่ะ
* นางเอกของเราเก่งและฉลาดนะคะ นิ่งสงบสยบทุกอย่างค่ะ
* ปมจะเป็นเรื่องแฟนเก่าและความสัมพันธ์ของพระเอกนายเอก เน้นความสัมพันธ์ของตัวละครหลังจากหมั้นกันแล้วค่ะ