“คุณพ่อ คุณพ่อขา น้องอิงค์มาหาคุณพ่อแล้วค่ะ” ความไร้เดียงสาพาให้ยายหนูน้อยร้องเรียกพ่อของเขาโดยไม่ได้รู้สึกผิดปกติแต่อย่างใด
แดนไทยหันมาตามเสียงเล็ก ๆ ที่ร้องเรียกหา พร้อม ๆ กับเจนจิราที่หันมาแล้วได้มองสบตากับหญิงสาวที่ยืนจับจูงมือเล็ก ๆ ของลูกน้อย
“เอิร์น” แดนไทยเอ่ยชื่อของภรรยาอยู่ในลำคอ ในจังหวะที่คนทั้งสามกำลังอยู่ในอาการที่กลืนไม่เข้าและคายไม่ออก ยายหนูน้อยศิราณีค่อย ๆ วิ่งเข้าไปหาพ่อของเขา
“คุณพ่อ น้องอิงค์คิดถึงคุณพ่อที่สุดเลยค่ะ”
แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างตึงเครียด แต่แดนไทยก็ยังพอตั้งสติที่จะโอบอุ้มลูกสาวของเขาเข้ามาในอ้อมกอด วงแขนเล็กทั้งสองข้างโอบรอบลำคอของคนเป็นพ่อไว้แน่น ใบหน้าเล็กซุกซบไปที่ซอกคอของพ่อที่รักจนสุดหัวใจ
“คิดถึงคุณพ่อที่สุดเลย”
เสียงเล็ก ๆ ที่เอ่ยบอก อ้อมกอดที่กระชับแน่นของลูกน้อยทำให้แดนไทยรู้สึกตัวได้ในตอนนั้น นี่เขาละเลยลูกสาวที่เป็นดั่งดวงใจไปเนิ่นนานเท่าไร แดนไทยกอดลูกสาวเอาไว้อย่างนั้น ดวงตาที่ฉายแววของความหวาดหวั่นจ้องมองไปที่ภรรยาสาว
ศิรามนยืนนิ่งงัน มองสามีของตัวเองที่ยืนเคียงคู่กับหญิงอื่นด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดร้าว เขาไม่กลับไปหาเธอและลูกที่บ้าน นั่นก็เพราะเขากำลังมีความสุขอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ ความสับสนตีวนอยู่ในความรู้สึก เธอควรจะต้องทำอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้
#นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหานอกใจ แต่ไม่มีบรรยายพระเอกมีอะไรกับคนอื่นค่ะ
นักอ่านท่านใดรับเรื่องนอกใจไม่ได้ เลื่อนผ่านได้เลยนะคะ ฝนเมษาเข้าใจค่ะ
ไว้เจอกันใหม่เรื่องหน้าได้เสมอเลยค่ะ
และขอขอบคุณนักอ่านหลาย ๆ ท่านที่ยังรักกันเหนียวแน่น
ขอบคุณจากหัวใจเลย ฝนเมษาแคร์ความรู้สึกของนักอ่านทุกคนนะคะ