“อยากได้อะไรเป็นของขวัญครับ”
“หือ...วันนี้มาแปลกกว่าทุกวัน ทั้งพี่ ทั้งครับ กับเจ้าหวาน มีอะไรจะบอกเจ้าหวานไหมคะเนี่ย”
“ก็จะบอกว่าพี่..ใหญ่”
“นี่เจ้าหวานพึ่งรู้นะคะว่าพี่ใหญ่ก็มีมุมลามกกับเค้าด้วย”
“กับเค้า? กับใคร”
“มันเป็นคำสร้อยค่ะ อย่าหาเรื่องเจ้าหวานสิคะ ว่ายังไงคะ มีอะไรจะบอกเจ้าหวานไหม ถ้าไม่ ก็ปล่อยค่ะ เจ้าหวานจะทำงานต่อ”เธอรอให้เขาพูดต่อ อยากให้เป็นอย่างที่ใจเธอคิดไว้
“พี่จะบอกเจ้าหวานว่า พี่ไม่ชอบให้เจ้าหวานอยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนทั้งนั้น ต่อไปห้าม ห้ามทุกอย่าง ห้ามพามาบ้าน ห้ามนัดกันข้างนอก ห้ามไปไหนกับใครสองต่อสองหรือเป็นกลุ่มก็ตามห้ามมีผู้ชายร่วมกลุ่มไปด้วย แค่นี้แหละที่พี่จะบอก” เสียงทุ้มกังวาลก้องอยู่ข้างๆ หูเล็กของหญิงสาว ก่อนผละเขาใช้ริมฝีปากงับเบาๆ ที่ใบหูเนียนหอมของเธออย่างนึกหมั่นเขี้ยว
“พี่ใหญ่....เจ็บนะคะ” เธอเอียงหน้าเงยสบตามองค้อนคนตัวใหญ่ที่ยิ้มร้ายให้เธออย่างอารมณ์ดีผิดกับคนที่อยู่ข้างล่างก่อนนี้ที่เอาแต่บึ้งบูดพูดเสียงตึงกับเธอ
“ก็จะทำให้เจ็บ แล้วถ้ายังขัดคำสั่งจะเจ็บมากกว่านี้อีก ไม่เชื่อจะลองดูก็ได้นะครับ”
เขาปล่อยมือสองข้างออกอย่างตั้งใจ ตั้งใจคุมสติไม่ให้ทำอะไรกับเธอจนเกินเลย
“ได้ค่ะ พี่ใหญ่จะพูดแค่นี้ใช่มั๊ยคะ งั้นช่วยขยับออกให้หน่อย เจ้าหวานต้องเตรียมเสื้อผ้าให้ค่ะ” ความหงุดหงิดเกิดขึ้นในใจ นี่เธอต้องอ่อยเขาแค่ไหน เขาถึงจะยอมจัดการเธอซักที
“อุ๊ย พี่ใหญ่ ช่วยเจ้าหวานด้วยค่ะ” เธอเห็นเขาหันหลังตั้งท่าถอดเสื้อผ้า ความคิดแว็บแรกเกิดขึ้นมา เธอต้องทำท่าทำทีตกลงไปในอ่างน้ำใหญ่ให้เขาช่วยในตอนที่เขายังอยู่ในห้องนี้ให้ได้