มาร์คัส : ในช่วงที่กำลังโด่งดังอยู่ในจุดสูงสุดของอาชีพของตนเอง เริ่มปักหลักสร้างครอบครัวกับผู้หญิงที่รักได้ไม่นานกลับต้องมาตกม้าตายถูกหักหลังจากผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์ชั่วคราวในแดนไกลที่ขาดการกันติดต่อกันไปหลายปี เสียทั้งงานเสียทั้งคนรักจากความไว้ใจ….
ดอกเหมย (เหมยฮัว) : เติบโตมาจากการเลี้ยงดูของตากับยาย ทำงานทุกอย่างหาเงินตระหนี่อดออมตั้งแต่เล็ก หลงรักหนุ่มเจ้าเสน่ห์ลูกเลี้ยงเจ้าของไร่ผู้มั่งคั่งที่เห็นกันมาตั้งแต่เยาว์ เป็นรักแรกและรักเดียวในชีวิต…เป็นรักที่เจ็บปวดจดจำไปจนวันตาย…
ตัวอย่างจากบางตอน
“อยากจะร่านก็ช่วยคุมกำเนิดให้ดีด้วยแล้วกัน เดี๋ยวจะไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ” มาร์คัสกัดฟันระงับอารมณ์จนกล้ามเนื้อบนใบหน้าปูดโปน
“ฉันคุมแน่ไม่ปล่อยให้คนอย่างคุณมาเป็นพ่อของลูกหรอก”
การดูถูกเหยียดหยามทำให้ดอกเหมยโกรธจัดแผดเสียงดังเดินเข้าไปเตะหน้าแข้งอย่างจงใจจนเจ้าตัวร้องโอดโอยดึงขาขึ้นลูบคลำด้วยความเจ็บปวด
“เจ็บนะโว้ย ยัยบ้า”
ไม่ทันสิ้นเสียงถูกมือเล็กผลักอย่างแรงจนเสียหลักหงายหลังลงบนเตียงกว้างแต่ดึงร่างของเธอติดมือลงมาด้วยกันนอนทาบทับและพลิกให้อยู่เบื้องล่างภายในเสี้ยววินาที ซุกหน้าลงสูดกลิ่นหอมทั่วซอกคอและใบหน้าของเธอแสดงความเป็นเจ้าของในทันที
“ปล่อยนะ ปล่อย ฉันเกลียดคุณ” ดอกเหมยดิ้นหนีสุดกำลังผลักหน้าหล่อให้ห่างกายยิ่งขัดขืนยิ่งถูกกอดรัดแน่นขึ้น
เสื้อเชิ้ตแขนสั้นถูกกระชากกระดุมขาดออกจากกันกระเด็นกระดอน บราเซียตัวจิ๋วถูกดึงขึ้นปล่อยให้สองเต้าอวบได้ออกมาให้คนเอาแต่ใจได้เชยชมดูดกัดจนเจ้าของร่างต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“เจ็บ อย่าทำ มันเจ็บ ฮือ คุณนี่มันเลวยิ่งกว่าสัตว์”
“ถ้าฉันเป็นสัตว์ งั้นเราก็มาเอากันแบบสัตว์ให้มันหยดกันดีกว่า”
ความคึกคะนองไม่รับรู้ถึงความอ่อนแอเหนื่อยล้าของอีกฝ่ายทำให้มาร์คัสมุ่งหน้าทำในสิ่งที่อยากทำ ส่งมือลงลูบคลำหยาบคายเบื้องล่างจนพบเข้ากับกระดุมกางเกงจัดการถอดออกอย่างทุลักทุเลจนมันหลุดออกจากสะโพกเล็กสำเร็จ หมุนให้หันหลังรวบสองแขนเล็กพันธนาการไว้ที่เอวบาง จัดการนำความแข็งขึงของตัวเองออกมาจากที่คุมขัง
“ฮือ พอแล้ว ฉันเจ็บ” เสียงสะอึกสะอื้นอ้อนวอนยังส่งออกมาไม่ขาดสายและกลายเป็นเสียงกรีดร้องเมื่อดอกกุหลาบบอบช้ำถูกชำแรกเข้าไปอีกครั้ง
“อ้ายยย เจ็บ”
“อืมม เหมย เหมยจ๋า”
--
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โนการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นชื่อของบุคคลและสถานที่มิได้มีอยู่จริง
Guest
