เมียผม แฟนคุณ แม่เธอ

นิยาย เรื่อง “เมียผม แฟนคุณ แม่เธอ”  

บทนำ  

ไอรีนด์ สาวใหญ่วัยกลางคน เนื้อหอม ที่มีดีกรีเป็นนักเรียนนอก แต่เธอนั้นมีความลับ มีความจำเป็น ต้องปิดบัง และมันก็เป็นปมในใจของเธอตลอดมา ทุกครั้งที่เธอมองหน้าของอรินาภา เด็กสาวที่เรียกเธอว่าพี่ สาวคนสวย ความจริงคือเธอแอบไปคลอดลูกสาวที่เรียกเธอว่าพี่สาว ที่ประเทศอเมริกา ตั้งแต่เธอยังเรียนไม่ จบมัธยมปลาย เพราะว่าความรู้เท่าไม่ถึงการ เธอเคยมีแฟนหนุ่มที่เธอทั้งรักและทั้งเกลียด ถ้าเธอและเขาไม่ ได้ชิงสุขก่อนห่าม เธอก็คงไม่เกิดอุบัติเหตุตั้งท้องเพราะว่าเธอรักเขา และก็เป็นเพราะว่าเธอไม่ได้ศึกษา และ ไม่ได้รู้จักการป้องกันตัวเอง ก็ด้วยเพราะว่าเธอและเขานั้นยังเด็กเกินไป  

แต่เธอก็ยังมีความรับผิดชอบชั่วดี และไม่ปิดบังเรื่องที่เกิดขึ้นกับอุบลภา แม่ของเธอแต่อย่างใดหลังจากที่เธอ รู้สึกว่าร่างกายของเธอมันผิดปกติ ในตอนนั้น อุบลภาแม่ของเธอไม่เคยรู้มาก่อนด้วยซ้ำว่าลูกสาวของเธอ แอบมีแฟน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคบกับประโยชน์ยิ่ง เด็กหนุ่มที่เรียนห้องเดียวกัน กระทั้งเธอไอรีนด์ตั้งท้อง แต่อุบลภาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครคือพ่อของหลานสาวของเธอ ไอรีนด์ไม่ได้บอกกับเธาว่าเธอตั้งท้องกับใคร เพราะว่าเธอไม่อยากให้เรื่องราวใหญ่โต และเธอก็ไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับใครในตอนนั้นด้วยเช่นกัน และที่ สำคัญ พ่อของเด็กในท้องของลูกเธอก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอตั้งท้องกับเขา  

หลังจากที่ทั้งสองคนและกลุ่มเพื่อน ๆ ของพวกเขาและเธอ พากันไปเที่ยวทะเลในช่วงปิดเทอมใหญ่ ก่อนจะ ขึ้นมัธยมศึกษาปีที่หก ทุกอย่างก็ดูเหมือนว่าจะผ่านพ้นไปด้วย แต่ครั้นพอโรงเรียนเปิดเทอม ประโยชน์ย่ิงก็ ยังคงไม่เข้าใจว่าทำไม ไอรีนด์แฟนสาวของเขาไม่ยอมมาโรงเรียน และก็ไม่แม้แต่จะติดต่อกับเขาอีกเลย ตั้งแต่กลับจากทะเลครั้งนั้น จนกระทั้งทุกวันนี้ เขาทั้งสองคนก็ไม่มีแม้แต่จะได้มีโอกาศที่จะได้พบกันอีกเลย เวลาก็ล่วงเลยไปเกือบ ยี่สิบสี่ปี  

ยายอุบลภา แม่ของไอรินด์ แอบพาไอรีนด์ไปเรียนที่อเมริกาทันที หลังจากที่ไอรีนด์เดินเข้ามาบอก กับเธอในห้องพระ ที่บ้านพักของทั้งสองคน แม่กับลูกกอดคอและร้องไห้น้ำตาพรั่งพลู จนเกือบจะเป็นสาย เลือด ต่างคนต่างขอโทษซึ่งกันและกันที่ไม่ได้ดูแลกัน และโกรธเคืองคน หลังจากที่พ่อและสามีของเธอทั้ง สองเสียชีวิตลง เธอตัดสินใจเดินเขาไปบอกกับแม่ของเธอทันที เพราะเธอรู้ว่าแม่ของเธอ คือคนที่เธอรักและ ไว้ใจ ในเวลาที่เธอต้องการความช่วยเหลือจากแม่ของเขา แต่เธอก็พูดกับอุบลภาแม่ของเธอทันทีเช่นกันว่า เด็กในท้องของเธอไม่ได้ทำอะไรผิด คนที่ผิดก็คือเธอ ที่ทำให้เด็กคนนี้เกิดมา อุบลภาเองก็มีความเห็นที่ไม่ ต่างกันในเวลานั้น ไอรีนด์ยังพูดกับแม่ของเธออีกว่า เธอรักและมีความรู้สึกดี ๆ กับผู้ชายที่เป็นส่วนหนึ่งของ เรื่องนี้ แต่เธอไม่ต้องการที่จะให้เขารู้เพราะว่า เธอยังเด็กเกินไปที่จะรับผิดชอบ และเป็นแม่คน อุบลภามีเพื่อน สนิทสมัยที่เรียนมหาวิทยาลัย อาศัยอยู่ในเมืองหลวง ของอเมริกา เธอโทรไปเล่าให้เพื่อนของเธอฟัง และขอ ความช่วยเหลือ และเพื่อนของเธอก็แนะนำให้เธอพาไอรีนด์ย้านไปอยู่เสียด้วยกันที่อเมริกา เพราะว่าเธอเพิ่ง หย่าขาดจากสามีชาวอเมริกาของเธอมาด ๆ และเธอเองก็มีอพาร์ตเมนต์ที่กว้างขวางใหญ่โตพอสำหรับอุบล ภา และไอรียนด์ และเด็กในท้องของเธอ หลังไอรีนด์เรียนคลอดลูกสาว ทั้งสามคนก็ป้าแม่และยาย ก็ตกลง กันว่าจะให้ไอรินด์กลับไปเรียนหนังสือให้จบมัธยมปลาย และและเรียนต่อ และให้อุบลภา ทำเรื่อง รับเอาลูก ของไอรินด์เป็นลูกสาวของเธอ และให้สอนอรินอาภา เรียกยายของเธอว่าแม่ เรียกเพื่อนสนิทของยายว่าป้า และและเรียกไอรีนด์แม่แท้ ๆ ของเธอว่า พี่สาว ไอรินด์ไม่ได้ทำให้ แม่และป้าของเธอต้องผิดหวัง เธอตั้งใจ เรียนจนจบปริญญาโท และเธอก็ยังทำงานพิเศษสารพัด หลังเธอคลอดลูกสาว ไอรีนด์จปริญญาโท ด้านการ บริหารการโรงแรม ตลอดเวลา ความลับของสี่สาว สามวัยก็ไม่เคยมีใครได้ล่วงรู้ อรินาภา เรียกยายอุบลภา  

ของเธอว่าแม่ และเรียก ไอรินด์ว่า พี่สาวคนสวย และเรียกป้าเพื่อนของยายว่า ป้าแอนนา ตั้งแต่เกิด โดยที่ ไม่มีใครรู้เลยว่า ไอรินด์นั้น มีลูกสาวตัวโตเป็นสาว นั่นก็เป็นเพราะว่า ไอรีนด์ กับ อรินาภา อายุห่างกันแค่ สิบห้าปีเท่านั้นเอง อุบลภา บอกกับทุกคนว่า ตัวเองท้อง ลูกหลงก่อนที่สามีเธอจะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ รถยนต์ ไปตอนเธอตั้งท้องได้ห้าเดือน ไม่มีใครสงสัยอะไร เพราะว่าเรื่องลูกหลงนั้นเกิดขึ้นได้ ก็มีให้เห็นกัน บ่อย ๆ  

อรินาภา อยู่กับแม่ที่เธอเรียกพี่สาว และยายที่เธอเรียกว่าแม่ที่ต่างประเทศ ในบ้านพักของป้าแอนนา เพื่อน ของแม่อุบลภา อย่างไม่ติดคล่อง หมองใจใด ๆ ทั้งสิ้น และเธอเองไม่เคยมีคำถามในใจ เพราะว่าเธอเองก็มี ใบหน้า และท่าทางคล้ายกับอุบลภามากกว่า ไอรินด์พี่สาวของเธอเสียด้วยซ้ำไป ทั้งสามคน เลี้ยงอรินาภามา ด้วยความทะนุถนอม สามคนตั้งใจทำงานกันแบบเอาเป็นเอาตาย ทุกคนต่างก็มีหน้าที่ของตน โดยไม่มีใคร เกรียงงอน  

ป้าแอนด์เปิดร้านอาหารไทย ในนิวยอร์ค หลังสามีของเธอขอหย่า เพราะว่าเขาดันไปหลงรักเพื่อนร่วมงานที่ ทำงานด้วยกัน และรู้จักกันมาก่อนที่จะแต่งงานกับแอนนา แอนนาไม่ได้โกรธแค้นสามีเก่าของเธอ ทั้งสองคน ก็ยังเป็นเพื่อนรักกัน ยังไปมาหาสู่กันตลอดมา 

ก่อนจะหย่าขาดกัน แอนนาขอแค่ให้สามีเก่าของเขาลุงทุนเปิดร้านอาหารไทย ให้เธอ และเธอก็จะเซ็นใบหย่า ให้เขาโดยไม่มีข้อแม้ใด สามีเธอมีสมบัติมากมาย และมีกิจการร้านอาหารอิตาเลี่ยนถึงสามแห่งในเมือง ใหญ่ของอเมริกา  

แอนนาไม่มีลูกกับสามีของเธอ เธอนั้นรักไอรีนด์ และอรินาภาเหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเธอ อีกอย่าง แอนนา กับอุบลภาก็มีความสัมพันธ์กันมากกว่าเพื่อนตอนที่ทั้งสองคนเรียนมหาวิทยาลัย แต่ทั้งสองคนคิดว่ามันเป็น แค่แฟชั่น คือหญิงรักหญิง และไม่กล้าเปิดเผยเรื่องความรักของตนเองให้เพื่อน ๆ และครอบครัวได้รับรู้ ต่าง คนต่างแยกย้ายไปใช้ชีวิตของตนเอง ตามที่ตามทางที่มันควรจะเป็น แต่ทั้งสองคนก็ไม่สามารถหลอกตัวเอง ได้ไปทั้งชีวิต ความรักแบบเพื่อนรักและหญิงรักหญิงหวนกลับมาอีกครั้งเพราะว่าทั้งสองคน ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วย กัน ช่วยกันเรียกไอรีนด์และอรินาภามาจนทั้งสองสาวเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ แต่พอไอรีนด์เรียนจบโท เธอก็อยากจะย้ายกลับไปอยู่ที่เมืองไทย และก็ประจวบเหมาะกับที่ แอนนา กับอุบลภาก็อยากจะเกษียนอายุ ตัวเอง และขายกิจการร้านอาหารไทยอยู่พอดี  

อรินาภา ก็เรียนจบมัธยมปลายพอดี ทั้งสี่สาว สามวัย ก็เลยเห็นพ้องต้องกันว่า พวกหล่อนควรจะย้ายถิ่นฐาน แล้วกลับไปตั้งรกราก กลับไปตายที่เมืองไทยน่าจะดีกว่า ยังไงเสียตอนเกิดก็เกิดที่ไทยขอตายที่ไทยดีกว่า ส่วน อรินาภา หญิงสาวที่ไม่ได้เกิดที่ไทยก็จริง แต่ก็เธอก็ได้รับการเลี้ยงดูอบรมจากแม่ๆ และพี่สาวของเธอ มาแบบไทย ๆ และทั้งสามคนก็ยังพูดภาษาไทยกลับเธอเวลาที่อยู่ด้วยกันที่บ้านตลอดเวลา และทุก ๆ ปี ทั้งสี่ สาวสามวัย ก็จะพากันไป เที่ยวเมืองไทยเป็นประจำในช่วงที่นิวยอร์คมีอาการหนาวเย็นเกินไปทั้งสี่สาวก็จะ ให้อดีตสามีของแอนา และภรรยาใหม่ มาคอยดูแลเฝ้าร้านให้ โดยให้ทั้งสองเอากำไรไปใช้ แค่ให้ร้าน สามารถตั้งอยู่ได้ และไม่ขาดทุน เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าเธอจะได้ลาหยุดพักยาว ๆ ถึงสองเดือนเต็ม ๆ  

เมื่อสิบปีที่แล้ว หลังจากที่พ่อและแม่ของ ป้าแอนนาของอรินาภาเสียชีวิตไป ติดต่อกันสองปีติด แอนนาเป็นผู้ มีสิทธิ์ได้รับมรดกเต็ม ๆ ตั้งแต่บ้านพักต่างอากาศ คอนโดนริมน้ำเจ้าพระยา และเงินสดในธนาคาร จากพ่อ ของเธอที่เป็นทหารยศนายพัน ที่เสียชีวิตลงได้วัยชรา และแม่ของเธอก็เสียชีวิตลงหนึ่งปีหลังจากที่พ่อของเธอ เสียไป เธอเป็นลูกคนเดียวไม่มีญาติพี่น้อง พ่อของเธอและแม่ของเธอก็มีลูกสาวคนเดียวก็คือเธอ แอนนาเลย ไม่มีความจำเป็นจะต้อง ปิดปังความรู้สึกของเธอที่มีต่อแม่อุบลภาของไอรินด์ และอรินาภาอีกต่อไป ทั้งสอง  

คนไปแต่งงานกันที่ประเทศแคนาดา หลังจากที่แอนนา จัดการเรื่องทุกอย่างที่เมืองไทยเสร็จที่เมืองไทยเสร็จ ลง ในตอนที่ทั้งสี่คนย้ายกลับไทย ไม่มีที่ไทยรู้ด้วยซ้ำว่าแอนนา กับอุบลภา มีความสัมพันธ์กันมากกว่าเพื่อน สนิท เพราะว่า การแต่งตัวของแอนนาและของอุบลภา ก็เหมือนหญิงสาววัยกลางคน ธรรมดาทั่วไป ทั้งสอง คนแชร์เสื้อผ้าอาภรณ์กัน แชร์นอนห้องเดียวกัน และเขียนพินัยกรรมทุกอย่างให้เป็นของอรินาภาแต่เพียงผู้ เดียวที่หลังจากทั้งสองต้องจากโรคนี้ไป โดยให้ ไอรีนด์เป็นผู้ดูแลผลประโยชน์จนกว่า อรินาภาจะอายุยี่สิบ ห้าปีครบบริบูรณ์  

อุบลภา กับ แอนนา ยังคงเก็บอพาร์ตเมนต์ที่นิวยอร์คไว้ เพราะว่าบางครั้ง ทั้งสองคนก็ยังคงอดที่จะไปเที่ยว เล่นที่ยิวยอร์คไม่ได้ ทั้งสองคนจะอยู่เมือบไทย หกเดือน อยู่ที่นิวยอร์ค หกเดือน ส่วนอรินาภา ก็จะต้องอยู่กับ ไอรินด์ ตามลำพังสองคน ในเวลาที่แม่กับป้าของเธอใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ  

อรินาภา ขออนุญาต แม่กับป้าและพี่สาวของเธอ ไปอยู่หอใกล้มหาวิทยาลัยตอนที่เธอสอบติดที่มหาวิทยาชื่อ ดังแห่งหนึ่ง เพื่อเป็นนักศึกษาสัตว์แพทย์ศาสตร์ เธอจะแวะเวียนไปเยี่ยมพี่สาวของเธอแค่เดือนละครั้งเท่านั้น ส่วน อุบลภา และแอนนา เวลาที่กลับไทย เขาทั้งสองคนก็จะใช้บ้านพักต่างอากาศที่ติดชายทะเลเป็นที่พักเสีย ส่วนใหญ่ นอกจากนี้ ทั้งสองคนยังซื้อ บ้านหลัง เล็ก ๆ ไว้ที่จังหวัดเชียงราย เพราะว่าทั้งสองคนไม่ค่อยชอบ ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองกรุงเสียสักเท่าไหร่  

ตั้งแต่นั้นเป็นตนมา ไอรินด์ ก็กลายเป็นคนเจ้าอารมณ์ โกรธง่ายหายเร็ว และก็บ้าพลัง บ้างาน เพราะว่าเธอ ไม่รู้ว่าจะกลับบ้านไปทำอะไร น้องสาว ก็ไม่ค่อยมาเยี่ยม มาทีไรก็ไม่เคยจะลงลอยกัน ส่วนอรินาภา ก็ยุ่ง ๆ กับกับเรียนเป็นหมอสัตว์ปีสุดท้ายของเธอ อรินาภา จะชอบบ่นกับการดื่มจัดของพี่สาว ที่เธอไม่เคยรู้เลยว่า เธอไม่ใช่พี่สาวของเธอ แต่เธอคือแม่ผู้ให้กำเหนิดเธอ  

นเรศ ผู้ช่วยผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมชื่อดังริมน้ำที่ ไอรินด์ทำงานเป็นผู้บริหารระดับสูงของโรงแรม อยู่ด้วย นเรศ ฤดีบำรุงธรรม ที่มีพี่สาวเป็นเจ้าของโรงพยาบาลสัตว์ขนาดใหญ่ ที่เปิดสถานเลี้ยงสตัว์ที่ไร้ เจ้าของ และถูกถอดทิ้ง นักเรียนสัตว์แพทย์ หลายคน ต่างก็ฝันอยากไปฝึกงานที่โรงพยาบาลแห่งนั้น เพราะ ว่าถ้าเรียนจบ และได้รับใบผ่านงานจากโรงพยาบาลสัตว์แห่งนั้น ก็จะมีประสบการณ์ และสามารถสร้าง โอกาสเป็นหมอประจำโรงพยาบาล และเปิดคลินิกเล็ก ๆ โดยรับสัตว์ ที่ทางโรงพยาบาลส่งต่อให้ เพื่อช่วย ในการรักษาที่ล้นมือของโรงพยาบาล  

อรินาภา รู้ว่ามาว่า พี่สาวคนเดียวของเธอนั้น รู้จักสนิทสนมกับน้องชายเจ้าของโรงพยาบาลสตัว์ ตอนวันเกิด ของพี่สาวเธอเมื่อสองปีที่แล้ว เธอก็เลยตัดสินใจขับรถไปหา พี่สาวของเธอทันทีที่มีโอกาศ เพื่อจะขอร้องให้ ไอรินด์ ช่วยพูดให้เธอได้เข้าฝึกงานที่โรงพยาบาลสัตว์ชื่อดัง  

นเรศ แอบหลงเสน่ อรินาภา ทันที ที่เธอเดินเข้าไปในห้องทำงานของไอรินด์ เพราะว่าจำไม่ได้ว่าเธอนั้นเป็น น้องสาวของไอรินด์ หัวหน้างานของเธอ ซึ่งตอนนั้น ไอรินด์ ดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการใหญ่ของโรงแรม ซึ่ง พนักงานทุกคนของโรงแรมจะเกรงใจ ไอรินด์เป็นอย่างมากเพราะว่าเธอนอกจากเป็นผู้บริหารแล้ว เธอยังมี หุ่นส่วนอยู่ในโรงแรมไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ที่ทุกคนแปลกใจอยู่เรื่องเดียวก็คือ ทำไมเธอไม่ยอมแต่งงานหรือ แม้แต่กระทั่งมีแฟน หรือแม้แต่คู่เดท นั่นก็อาจจะเป็นไปได้ที่ทำให้เธอดูเคร่งครึมและดูไม่ค่อยยิ้มแย้มเหมือน กับว่าเธอแบกรับเอาความทุกข์ไว้ทั้งสอง ทั้ง ๆ ที่เวลาเธอยิ้ม เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและเปรี้ยวเอามาก ๆ เลยที เดียว ขนาดนเรศเองก็แอบชอบเธออยู่ไม่น้อย  

แทนคุณ บุรีรมน์ สามีเก่า ที่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนสนิทของไอรีนด์ ที่แต่งงานกันได้แค่เก้าเดือน ก็เลิก ลากัน เพราะว่า ไอรีนด์ หัวนอกเกินไป แก่งแต่งานนอกบ้านไม่ ทำงานบ้านเลย อีกทั้ง เธอก็ไม่อยากมีลูก  

ตอนที่แต่งงานกับแทนคุณ ก็เพราะว่าเธอไปเจอเขาที่ เมืองลัสเวกัส ประเทศอเมริกา ตอนไปดูงาน แล้วเมา มาก จนจำอะไรไม่ได้ รู้แต่ว่าตื่นมา เธอก็มีแหวนอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้าย และ ก็มีผู้ชายที่เธอคลับคล้ายคลับคลา ว่า เธอเคยเจอที่ไหน แม่ของแทนคุณ ไม่ได้ติดใจเอาความเรื่องการแต่งงานกระทันหันของลูกชาย ทั้งนี้เธอ เองก็ยังคงเสียดาย ลูกสะใภ้อย่างไอรีนด์อยู่ไม่น้อย เธอเองก็พยายามจะให้ทั้งสองนั้นคืนดีกันอยู่บ่อย ๆ  

ประโยชน์ยิ่ง เป็นข้าราชการระดับสูง แต่งงานกับ ภรรยา หลังเขาเรียนจบนายร้อยทหาร จนตอนนี้เข้ามียศ สูงกว่าเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วตอนหลังจบใหม่ ทุกอย่างดูเหมือนจะแต่ขาดแต่ว่า เขาไม่มีลูกด้วยกันกับภรรยา ทั้ง ๆ ทั้งสองก็พยายาม จนสิ้นหวัง และไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า เขานั้น มีลูกกับไอรินด์ เขากลุ้มใจกับ การไร้ ทายาทสืบสกุล แต่เขาเป็นคนดี ไม่โทษภรรยา และแอบโทษตัวเองมาตลอดว่าเขาเองที่มีลูกไม่ได้ แต่จริง ๆ แล้วภรรยาของเขาที่เป็นฝ่ายมีลูกไม่ได้ เพราะว่ามีปัญหาเรื่องเลือด  

ภรรยาของประโยชน์ยิ่ง กลับไปเจอกับแทนคุณโดยบังเอิญที่โรงพยาบาล เพราะว่าแทนคุณเป็นหมอที่ เชี่ยวชาญด้านการทำให้ผู้หญิงและผู้ชายที่มีลูกยากกลับมามีลูกได้ แต่ทั้งสองคนดันเกิดหลงรักซึ่งกันและกัน โดยไม่รู้ตัว อาจจะเป็นเพราะว่าความสนิทสนมกัน และต้องอยู่ในห้องตรวจคนไข้ด้วยกันอย่างน้อยเดือนละ ครั้ง เกิดความเห็นอกเห็นใจกัน แต่ก็ยังมีตำแหน่ง หน้าที่การงาน และสถานะเมีย ของเธอ ยังคงคำ้คอเธออยู่ ก็คงเป็นได้ ทำให้ทั้งสองคน แอบคบกันแบบไม่มีใครรู้มามากกว่าห้าปี หลังจากที่แทนคุณเลิกลากับไอรินด์ ได้เกือบปี  

เรื่องราวความวุ่นวาย ความสับสนอรมาน มันจะคลีคล้ายและจบลงอย่างไร ฝากติดตามด้วยนะคะ  

เมียผม แฟนคุณ แม่เธอ ตอน “พี่สาวคนสวย ต้องช่วยน้องสาวคนเดียวของพี่ให้ได้”  

ที่ห้องทำงานของ ไอรินด์ ท่านผู้จัดการใหญ่ของโรงแรม นรินาภา แกรนด์ไฮแอ็ต มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “ว่าไง อำนวย ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่รับสาย จนกว่าฉันจะประชุมกับคุณนเรศเสร็จ” 

“ครับ แต่ว่า น้องสาวคุณรินด์บอกว่า มีเรื่องด่วน ต้องการพูดสายกับคุณตอนนี้นะครับ ผมบอกเธอแล้วแต่เธอ ไม่ยอกว่างสายบอกจะรอ และเธอก็รอมาเกือบครึ่งชม แล้วนะครับ”  

“อะไรกันหนักกันหนานะ แม่อริน เอ้างั้นก็โอนสายเข้ามา” 

“คือว่าตอนนี้ คุณอรินาภา ยืนรออยู่ที่หน้าห้องคุณรินด์แล้วครับ ผมห้ามแล้วเธอก็ไม่ยอมฟัง” เสียงเคาะประตูดังขึ้นทันทีที่นายอำนวยเลขาของเธอว่างสาย 

“เข้ามาเลยงั้นก้อ”  

“ขอบคุณคะพี่สาวคนสวย”  

“ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อน รักษามารยาทด้วย เห็นไหมว่าพี่กำลังทำงาน และห้องนี้ก็ไม่ได้มีแต่ฉันที่นั่งอยู่คน เดียว มีเรื่องอะไรนักหนาอรินฯ ทำไมถึงรอไม่ได้ เราที่มันถูกแม่อุบลกับป้าแอนนาตามใจเสียใจเคยตัวซินะ” “ก็เวลาที่หนูโทรฝากข้อความไว้ทีไร คุณเลขา ก็พูดว่า จะบอกให้ จะบอกให้ วันนี้ หนูโทรหาพี่ ห้าครั้งแล้วนะ คะ แล้วเมื่อสองวันก่อนพี่ก็ไม่ยอมไปรับคุณแม่ที่สนามบิน แม่อุบลกับป้าแอนนา ก็บ่นว่าคิดถึง พี่นะคะ” “โอเค ๆ งั้นนั่งรอพี่อีกสิบห้านาที ถ้ารอไม่ได้ ก็กลับบ้านไปก่อน เดี๋ยวพี่ไปคุยกับเธอที่คอนโด”  

“แต่ว่า คนที่หนูอยากให้พี่คุยด้วยเขาก็อยู่ที่นี่พอดี สวัสดีคะ คุณนเรศฯ คุณจำฉันได้ไหมคะ เมื่อสองปีที่แล้ว ที่งานวันเกิดคุณพี่ไอรินด์ นะคะ”  

นเรศ ถึงกับงง และก็ตั้งตัวไม่ทัน ตลอดเวลาที่พี่น้องสองสาวสวยตรงหน้า สนทนากันด้วยความเพลิดเพลิน ตา เพราะว่านาน จะมีสาว ๆ สวยมาพูดคุยต่อหน้าด้วยภาษาดอกไม้ ไม่มึงมาพาโวย เหมือนตอนที่เขาคุยกับ พนักงานผู้ชาย หรือ สาวประเภทสอง ที่ยังไม่ได้แปลงเพศทะเลากัน เสียงดังไปสามย่านน้ำ  

“คือเออผม ผม คือผม จำไม่ได้ แต่ผมจำได้ก็ได้ครับ มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับ คุณน้องสาวท่านผู้จัดการ ใหญ่ ผมชื่อนเรศ นะครับ”  

อรินฯ รีบยกมือไหว้ผู้ชายที่ยังดูงง ๆ แลก็พูดจาสุภาพ แบบดูขี้หลี แต่อริณฯ ต้องการให้เขาช่วยเรื่องการ ฝึกงานเธอก็เลยต้องยอมพูดด้วยคำสุภาพกับเขา แถมพี่สาวของเธอ ก็จ้องมองเธอด้วยสายตาที่บอกว่า ทำตัวดี ๆ ไม่งั้นเธอจะโดนดีแน่ ๆ 

เรื่องราวความวุ่นวายของสี่สาว สามวัยจะเป็นอย่างไร ต่อไป คอยติดตาม อ่านกันได้ ในเร็ว ๆ วันนี้นะคะ