ยอดรักของไอ้แพ้ว

ไอ้แพ้วเป็นคนซื่อ... 

คือประโยคที่ท่านปลัดบอกกับตัวเองในวันที่ลูกชายอายุครบ 16 ปี 

และในอีก 4 ปีต่อมา ในท้ายประโยคเดียวกันนั้นก็มีการแต่งเติมเพิ่มเสริมบางถ้อยคำเข้าไป 

ตกลงไอ้แพ้วมันเป็นคนซื่อหรือว่ามันซื่อบื้อกันแน่... 

_________________________________________________ 

"ตรงนี้แหละ" 

"ตรงนี้มีอะไรวะ" แพ้วยังไม่เข้าใจ เดิมพูดกันเรื่องหาผู้หญิงมาคบหาเพื่อตบแต่ง แล้วนี่มันพามาดูอะไรริมตลิ่ง 

พอมองตามไปก็เห็นร่างแน่งน้อยในชุดกระโจมอกขาวผ่องหัวใจพลันเต้นแรง สองตาเบิกโพลงปากอ้าพะงาบๆ เสี้ยววินาทีนั้นเขาคิดว่าเป็นพี่สร้อยเสียอีก 

"ไอ้ยอด! ไอ้ฉิบหาย นี่เอ็งพาข้ามาถ้ำมองคนอาบน้ำหรือ" 

กำลังคิดจะเดินหนีก็เห็นคนงามลุกขึ้นเก็บของเตรียมขึ้นเรือน จังหวะขยับผ้าถุงกลับปล่อยให้มันหลุดมือเผยให้เห็นสองเต้าอวบใหญ่ ปานถันสีชมพูระเรื่อเรียกเสียงร้องฮือฮาลั่นทุ่ง แต่ที่ดังที่สุดเห็นจะเป็นเสียงร้องเหวอลากยาวของใครบางคน 

คนที่ตั้งใจอวดเรือนร่างยกยิ้มด้วยความขบขัน ครั้นพอเหลือบตามองไปก็ไม่เห็นศีรษะของใครอยู่แล้ว ที่มองเห็นมีเพียงขาของใครก็ไม่รู้ชี้ฟ้าหัวทิ่มคันนาอยู่ตรงนั้น 

แพ้วตกใจที่เห็นนมของนังแก้วจนลื่นไถลตกคันนาไปแล้วนั่นเอง... 

_________________________________________________ 

"เอ็งพาข้ามาที่นี่ทำไมวะ" 

"ในเมื่อสิบปากว่าเอ็งก็ไม่เชื่อ เช่นนั้นเอ็งก็ไปดูให้เห็นกับตา" 

ทางด้านหน้ามองเห็นกระท่อมกลางทุ่งนาหลังหนึ่ง 

"เอ็งเข้าไปดูให้เห็นกับตา" ยอดกระซิบ กลัวว่าคนด้านในจะไหวตัวทัน 

แต่แพ้วกลับถอนหายใจ เขาไม่ได้รู้สึกสนใจแม้แต่น้อย แต่โดนลากมาถึงที่หากบอกว่าไม่สนไอ้ยอดก็คงไม่ยอมอยู่ดี จึงยกมือเคาะบานประตูไม้ไผ่สาน 

ปัง ปัง ปัง "นังแก้ว อยู่ข้างในหรือไม่" 

ฝ่ามือพลันตบเข้ากลางกะบาลฉาดใหญ่ "ไอ้ควาย มึงจะเคาะประตูทำส้นตีนอะไรวะ" โมโหจนควันออกหูกับความซื่อบื้อของมัน 

"อ้าวไอ้นี่ จะเข้าที่คนอื่นก็ต้องขออนุญาตเขาก่อนสิวะ!" 

_________________________________________________ 

"พี่สร้อย รอประเดี๋ยว รอฉันก่อน เหตุใดจึงเอาแต่เดินหนี" พอคว้าข้อมือทันก็ถูกนางกระชากกลับไปอย่างทันท่วงที 

"เพราะฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเอ็ง" เมื่อเป็นอิสระสร้อยก็รีบเดินต่อ 

เห็นท่าทางดื้อรั้นของนางในใจก็เกิดอาการคันยุบยิบ ตอนเรียบร้อยก็ว่าน่ารักจะตายอยู่แล้ว ตอนพยศกลับยิ่งน่ารักจนอดใจไม่ไหวตามไปรวบกอดเอวบางพลางพาเข้าไปหลบสายตาชาวบ้านยังใจกลางดงกล้วย 

"ปล่อยนะคนอันธพาล" 

สร้อยพยายามดิ้นรน แต่แพ้วกลับสงบได้อย่างไม่น่าเชื่อ 

"ใช่แล้ว ฉันมันคนอันธพาล เช่นนั้นคนอันธพาลอย่างฉันจะกอดพี่ไว้แบบนี้แหละ" 

_________________________________________________ 

คำเตือน... ไอ้หมาเด็กตัวนี้มันน่ารักหนุบหนับใจมากเลยค๊าบบบบ 

____________________________________________ 

#ซีรีย์ชุดมนต์รักบ้านเนินโหนกใหญ่ 

ดีกรีความปวดตับและความร้อนแรงจะไล่ระดับขึ้นเรื่อยๆ 

____________________________________________