คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย เนื้อเรื่อง สถานที่ ตัวละคร เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการเท่านั้นไม่มีอยู่จริง
เมื่อผู้หมวดสุดหล่ออย่างอนาวิน ได้รับคำสั่งย้ายด่วน จากนครบาลสู่ภูธร ความว้าวุ่นก็เริ่มขึ้น..
โคตรหล่อ! เรื่องนี้ทำให้อนาวินรู้สึกแปลกใจจริงๆ ทั้งที่อีกฝ่ายเป็นตำตรวจที่มีชื่อเสียง แต่ทำไมอนาวินไม่เคยรู้มาก่อนเลย..ว่านายใหม่ของเขาจะเป็นสารวัตรหนุ่มที่หล่อเหลาขนาดนี้
……………
อนาวินเชื่อมั่นในสายตาและความรู้สึกของตัวเองมากกว่าหลักฐานเชิงประจักษ์ต่างๆ ที่ห้อมล้อมอยู่รอบๆ ตัวของสารวัตร ผู้ชายที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว หรือผู้ชายที่คบหากับผู้หญิง ก็ใช่ว่าจะเป็นชายแท้เสมอไป
………………
การลืมตาขึ้นมาแล้วเจอกับผู้ชายที่พราวเสน่ห์อย่างสารวัตรใหญ่ เป็นใครก็xทั้งนั้นแหละ ภาพของตำรวจรูปงามกล้ามสวย ทำให้เขาเคลิบเคลิ้มเป็นคนบ้ากามไปเลย ‘กูจะบ้า!’
……….
“เพลย์บอยอย่างคุณ ดูไม่น่าจะชอบผู้ชายได้เลยนะ” สารวัตรเอ่ยปากขึ้น
อนาวินอมยิ้มกับเสียงเพลง และคำพูดของสารวัตรที่มาในจังหวะที่เหมาะเจาะเหลือเกิน “ผิดแล้วครับสารวัตร! ถ้าผมจะชอบใคร ผมไม่แคร์หรอก..ว่าเขาจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ชอบคือชอบ! แต่โชคร้ายหน่อยนะ! ที่ผมดันชอบคุณ!”
………..
อนาวินตัวแข็งทื่อ เมื่อสารวัตรทิ้งเครื่องมือลงกับพื้น วินาทีต่อมา..ร่างสูงร้อยแปดสิบสองของเขาก็ถูกดึงเข้าสู่อ้อมกอดของสารวัตร ร่มในมือของอนาวินปลิวไปตามแรงลม เขาจะหันไปเก็บ แต่สองมือของสารวัตรใหญ่ก็ประคองใบหน้าของเขาเอาไว้
…………
สมองของเขาหลงลืมทุกอย่างไปหมดสิ้น ลืม! ว่ายืนอยู่ข้างถนนกลางสายฝน รู้สึกปากคอแห้ง..หัวใจเต้นแรงจนดังอยู่ในหู โลกดูเหมือนจะแคบลง เล็กลง! จนเหลือเพียงคนสองคน..บนถนนสายแห่งความปรารถนาเท่านั้น
……….
โปรดคอมเมนต์ติชม..เป็นกำลังใจ ด้วยข้อความที่สุภาพ ให้เกียรติซึ่งกันและกันด้วยนะจ๊ะ
