ขอล่ะ! หย่ากับผมเถอะ

“สวัสดีค่ะ ฉันลัลน์คือเจ้าสาวในวันนี้ของคุณ...” ณาลัลน์ส่งยิ้มหวานให้เขา 

ซึ่งก็ทำให้เขาหยุดดิ้นได้เมื่อเห็นร่างระหงของเจ้าสาวตัวเอง ที่ตอนนี้เธออยู่ในชุดแต่งงานสายเดี่ยวสีขาวเข้ารูปและเปิดหลังนิดๆ ให้ดูน่าค้นหา พร้อมกับโทนแต่งหน้าที่ดูมีลูกเล่นหวานปนเซ็กซี่ในแบบที่เขาชอบ 

หึ!!! ผู้ชาย 

ตอนนี้ภภีมเหมือนคนที่ตกอยู่ในภวังค์ และเอาแต่จ้องณาลัลน์ไม่วางตา จนเธอต้องเรียกเขาให้ได้สติกลับมาอีกครั้ง 

“คุณภีมคะ...ได้ยินที่ฉันพูดรึเปล่าคะ” และเขาก็กะพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับโฟกัสตา พร้อมกับสลัดแขนออกจากการจับกุมของลูกน้องแม่เขาทั้งสองคน 

“เอ่อ...ขอโทษด้วย ผมไม่สามารถแต่งงานกับคุณได้ ลาก่อนครับ” 

เขาบอกณาลัลน์เสียงเข้ม ก่อนจะโค้งตัวให้เธอเล็กน้อยพร้อมกับเตรียมตัวเดินไปจากเธอ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ห้ามเขาแต่เธอก็ทำมือเรียกเหมันต์ให้เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับซองเอกสาร 

“คุณจะเดินออกไปตอนนี้ก็ได้ค่ะ เพราะยังไงฉันก็ได้ในสิ่งที่ฉันต้องการแล้วเรียบร้อย” 

เธอพูดพร้อมกับชูเอกสารในซองขึ้นมาให้เขาดู และมันก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นอึ้งไปตามๆ กัน โดยเฉพาะภภีมที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาไปเซ็นอะไรแบบนี้ตอนไหน 

“!!!!!!” 

“ฉันไปจดทะเบียนสมรสกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน???” 

“ม๊วบบ” ณาลัลน์เหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับทำท่าส่งจูบให้เขา 

เท่านั้นแหละเขาก็คิดออกทันทีว่าเขาเคยเจอเธอคนนี้ที่ไหน และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ  

“เธอออ เลขาคนใหม่ของฉันหนิ...นี่เธอๆ???” ภภีมถึงกับพูดติดๆ ขัดๆ เพราะเขาไม่นึกเลยว่าตัวเองจะโดนซ้อนแผนแบบนี้ 

“แสดงว่าเอกสารที่เธอเร่งให้ฉันเซ็นเมื่อวานก็คือ...” ภภีมอยากจะกัดลิ้นตายให้มันรู้แล้วรู้รอด ซึ่งมันจะโทษใครไม่ได้นอกจากความสะเพร่าของเขาเองที่ไม่ดูเอกสารดีๆ ก่อนเซ็น 

“ใช่ค่ะ คุณพึ่งจะจดทะเบียนกับฉันไปเมื่อวาน และสำหรับงานแต่งวันนี้คุณจะไม่เข้าร่วมก็ได้นะคะยังไงเราก็แต่งงานกันไปแล้ว” 

ไรท์กลับมาพร้อมกับเอานิยายเรื่องใหม่มาฝากทุกคนด้วยน้าาาา เรื่องนี้เป็นเรื่องของคุณภีมที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของคุณภัทรในเรื่องเศษรักเมียบำเรอน๊าค๊าาา ในเมื่อก่อนหน้านี้คุณภีมไปปากดีไว้ในเรื่องของคุณภัทร ไรท์ก็เลยตัดสินใจเขียนเรื่องของคุณภีมกับหนูลัลน์มาให้ทุกคนได้อ่านกัน เป็นเรื่องราวน่ารักๆไม่เครียดมากมายอะไร เอาไว้ให้ทุกคนอ่านกันชิลๆน้าาา ไรท์ขอฝากทุกคนไปติดตามความโบ้ของคุณภีมกันด้วยน้าาาาา