ความรักของโฬม

ร่างสูงสง่าของชายคนหนึ่งยืนมองเพื่อนสนิทกำลังเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์ด้วยใบหน้าระรื่นเบิกบานใจ เขาเห็นอย่างนั้นก็พลอยยิ้มตาม

ดวงตาคู่สวยคู่นั้นจ้องมองมาที่เขา พร้อมกับฉีกยิ้มหวานให้เหมือนทุกครั้ง 

เเล้วทุกครั้งเขาก็มักจะส่งยิ้มตอบให้เธอเสมอ มันเป็นอย่างนี้เรื่อยมา 

เพราะรอยยิ้มของเธอถึงได้ทำให้เขาตกหลุมรักเจ้าของรอยยิ้มนี้ ตั้งเเต่นั้นมาไม่มีครั้งไหนเลยที่เขาจะเลิกรักเธอ เเละความรักที่มีให้เธอก็ยิ่งถลำลึกมากขึ้นทุกวัน 

กระทั่งวันนี้วันที่เธอเเต่งงานพร้อมสร้างครอบครัวกับคู่ชีวิตที่เลือก เขาก็ไม่อาจเลิกรักเธอได้เเม้เเต่เสี้ยววินาทีเดียว

"โฬมอย่าเพิ่งกลับได้ไหมคะ ช่วยถ่ายรูปให้พิงหน่อยนะ"พักพิงในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์เดินตรงเข้ามาทางที่เขายืนอยู่

"ได้สิ"ว่าพร้อมกับรับกล้องจากมือร่างบางมาถือไว้"กล้องนี้ใช้ที่โฬมซื้อให้เป็นของขวัญวันปีใหม่หรือเปล่า"

"ใช่เเล้วค่ะ กล้องนี้พิงชอบที่สุดเพราะถ่ายรูปสวย ที่สำคัญเจ้าของกล้องตัวจริงก็ยังถ่ายรูปได้สวยอีก"กล้องตัวโปรดของเธอก็คือกล้องที่เขาซื้อให้เป็นของขวัญวันปีใหม่

"เปล่าหรอก โฬมไม่ได้ถ่ายรูปสวยขนาดนั้น"

"สวยสิพิงบอกว่าสวยก็คือสวยห้ามเถียงนะ"

"น่าจะอยู่ที่คนหลังกล้องมากกว่านะ"รูปที่เขาถ่ายจะสวยหรือไม่ขึ้นอยู่กับคนหลังเลนส์กล้องมากกว่า

"ฮั่นเเน่ จะชมว่าพิงสวยใช่ไหม"คนตัวเล็กพูดหยอกเย้า

"พักพิง"เสียงปริศนาดังขึ้นจากทางด้านหลังของพักพิง สามีของเธอเดินเข้ามาสวมกอดเอวบางเเสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

"พี่ธนา"

"ญาติผู้ใหญ่เริ่มกลับกันหมดเเล้ว เราไปลาพวกท่านสักหน่อยดีกว่า"

"ค่ะ พิงไปเเล้วนะโฬม"ร่างสูงพยักหน้า มองทั้งสองคนเดินห่างไกลออกไปเรื่อยๆ 

เป็นเขาได้ไหมคนที่เดินเคียงข้างเธอ หากที่ผ่านมามีความกล้าหาญมากกว่านี้อาจจะไม่เสียใจอย่างนี้ก็ได้...

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ชื่อตัวละครเเละสถานที่เป็นการสมมุติขึ้นเท่านั้น หากมีข้อผิดพลาดประการใดผู้เขียนขออภัยไว้ ณ ที่นี้ โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเเละมีวิจารณญาณในการอ่านกันด้วยนะคะ