"พี่นาธานคะ"เรียกเสียงดัง
ร่างสูงหันหลังกลับมามองหญิงสาวที่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินเข้ามาใกล้มากกว่าเดิม เขาเลิกคิ้วอย่างสงสัย
"ว่าไงครับ"เธอยืนเงียบ ดวงตาก้มลงต่ำ มองปลายรองเท้าของเขาราวกับมันเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยให้เธอรวบรวมความกล้าได้
หัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมา ริมฝีปากอมชมพูเม้มแน่น ก่อนจะค่อยๆ เปิดปากออกเอื้อนเอ่ยคำที่ซ่อนอยู่ในใจมานาน
"หนู...ชะ ชอบพี่ค่ะ"
.
.
.
"งั้น เรามาลองดูใจกันไปก่อนดีไหม?"
เงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาเบิกกว้างเหมือนไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน"หมายถึง วะ...ว่าอะไร นะ นะคะ?"
ร่างหนาหัวเราะเบาๆ เธอน่าเอ็นดูมากในตอนนี้
"พี่ไม่ได้ล้อเล่นนะ ให้โอกาสกันสักครั้ง ไม่ต้องรีบร้อนอะไรหรอก"
เสน่ห์จันทร์กัดริมฝีปาก สับสนแต่ก็รู้สึกอุ่นวาบข้างในใจ