"เคสเธอไม่ไช่แว่นสายตาทั่วๆ ไป มันจะช่วยให้เธอมองหน้าชาวบ้านได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะรับสัมผัสอาการป่วย"
"แว่นที่คุณใส่ก็เหมือนกันใช่ไหมคะ"
"ไม่เหมือน"
"แต่ทำไมเวลาอยู่กับรุ้งคุณไม่ใส่แว่นล่ะ"
ไทจินไม่ตอบแต่อมยิ้มแล้วกำชับด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"แต่เวลาอยู่กับฉันเธอต้องใส่แว่นนะ ไม่ว่าจะอยู่กับใครก็ตาม.. เวลาออกนอกบ้านห้ามถอดเด็ดขาด"
.....................
เรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่มีวัตถุประสงค์พาดพิงถึงบุคคลหรือหน่วยงานใด แม้ข้อมูลบางส่วนจะอ้างอิงตามหลักวิชาชีพทัศนมาตรศาสตร์ แต่ผู้เขียนได้ปรับแต่งเพื่อให้เข้ากับเนื้อหาซึ่งอาจแตกต่างไปจากข้อมูลจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ไทจิน&ปิ่นรุ้ง