“ทำไมถึงเงียบไปล่ะ คุณเป็นผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว ทำไมถึงไม่ยอมสำนึกเรื่องนี้ อย่าลืมนะว่าสถานะของคุณถ้าจะเทียบกันกับฉันจริงๆ จังๆ ตัวของคุณเองต่างหากที่น่ากลัวจะถูกภรรยาของคุณจับได้ขึ้นมา ส่วนตัวของฉันต่อให้ใครจะดูถูกหรือเหยียดหยามยังไง มันก็เป็นแค่ผู้หญิงที่มีลูกติดแต่ไม่ได้มีใครมาคล้องเป็นห่วงผูกคอแบบคุณก็แล้วกัน”
“ไม่คิดเลยว่าห่างหายกันไปไม่กี่ปี นอกจากนิสัยใจคอจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ฝีปากของคุณก็เก่งขึ้นมากด้วย”
“ใช่ค่ะ ฉันเก่งขึ้นทุกเรื่อง แต่ที่ไม่เก่งก็มีอยู่เรื่องเดียว คือไม่สามารถทำใจทนยอมรับอยู่กับคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ คนที่มันทอดทิ้งคนอื่นไปเสวยสุขโดยที่ไม่เคยเหลียวแลใคร ฉันทำเรื่องเลวๆ แบบนั้นไม่ได้”
ปราณภพใช้เวลาหลายปีในการตามหาเธอ ถึงแม้จะถูกมัดมือชกให้ต้องหมั้นกับวิภาดาจนกระทั่งถึงขั้นจดทะเบียนสมรสอย่างถูกต้อง นั่นก็เป็นเพราะสภาพจิตใจที่สูญเสียความมั่นคง ความรักที่มีกลายเป็นความรักที่หลุดลอยเพราะไม่สามารถติดต่อตามหาประกายดาวได้ แม้กระทั่งว่าชายหนุ่มลงทุนติดตามไปหาหญิงสาวถึงที่บ้านพัก กลับได้รับคำตอบที่ฟังแล้วทำให้หัวใจท้อแท้
อีเด็กใจแตกนั่นมันไปท้องแล้วหนีออกจากบ้านไปแล้ว
Guest
