พลาดรักเมียไม่เสน่หา

"ว่าไงเราสองคนมีอะไรจะพูดไหมทั้งสองคนถ้าไม่มีก็ฟังพวกผู้ใหญ่ เรื่องที่พวกเราปรึกษากันแล้ว"บิดาของพรรณรายณ์กล่าวอย่างใจเย็น

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง ผมจำอะไรไม่ได้เลย"อาทิตย์กล่าวความจริงเพราะเขาไม่รู้ตัวว่าตัวเองไปอยู่ที่ห้องนั้นได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้นกันแน่แต่ที่แน่ๆ เรื่องที่เกินเลยเกิดขึ้นจริงเพราะหลักฐานและเสี้ยวความทรงจำรางๆ ในหัวของเขาเห็นเรื่องจริง

"พรรณก็ไม่ทราบค่ะ พรรณก็จำอะไรไม่ได้เลยตื่นมาก็เจอกับเหตุการณ์นี้แล้ว อึก พรรณ อึก ฮือ"พรรณรายณ์พูดด้วยความสับสนเมื่อคิดถึงว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเขาหญิงสาวก็อดกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้เจ็บใจอยากจะบีบคอเขาสักทีเพราะความจริงที่ตอกย้ำเธอเสียตัวให้กับเขาจริงอาการเจ็บแปลบส่วนนั้นของเธอยังไม่หายไปเพราะเขาเป็นคนทำ

"เอาล่ะถ้าอย่างนั้นก็คงต้องหาทางออก พวกพ่อกับแม่คิดไว้แล้ว แกกับหนูพรรณรายณ์ต้องแต่งงานกับให้เร็วที่สุด"บิดาของอาทิตย์กล่าวอย่างจริงจังกับหนุ่มสาวทั้งสองคน

"พ่อผมไม่แต่ง!"อาทิตย์เอ่ยปฏิเสธเสียงแข็ง เขาไม่ได้รักยัยนี่แค่ถูกจับให้เป็นคู่จิ้นเขาก็อึดอัดจะแย่แล้ว ถ้าไม่เห็นแก่งานเขาไม่ทนแน่ แต่นี่จะให้เขาแต่งงานมันเกินไปหน่อยนะ

"พรรณก็ไม่ค่ะ"พรรณรายณ์เองเธอก็ไม่ยอมเธอไม่ได้รักเขานะ

"ไม่แต่งไม่ได้ข่าวดังขนาดนี้ คนทั้งประเทศรู้กันหมดแล้ว มันเสียชื่อเสียงแล้วฝ่ายหญิงก็เสียหายลูกไม่แต่งไม่ได้นะพรรณรายณ์ พ่อแม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เกิดพลาดลูกท้องขึ้นมาจะทำยังไง"บิดาของพรรณรายณ์พูดด้วยเหตุผลเราเป็นฝ่ายหญิงมีแต่เสียทั้งขึ้นทั้งล่องนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วในเวลานี้

"จริงลูกฟังพ่อเถอะนะอาทิตย์ในตอนนี้ทางนี้ดีที่สุดแล้วน้องเสียหายนะ"มารดาของอาทิตย์กล่าวเสริม

"พรรณแม่เห็นด้วยนะลูกไหนๆ ก็มาถึงขนาดนี้แล้วลูกต้องทำตามที่พ่อแม่บอกเถอะนะ"มารดาพรรณรายณ์เกลี้ยกล่อมลูกสาว

สองหนุ่มสาวมองหน้ากันก่อนจะก้มหน้าครุ่นคิด มันก็จริงอย่างที่ผู้ใหญ่บอกเขาเป็นผู้ชายไม่ได้เสียหายอะไรแต่เธอเป็นผู้หญิงเธอเสียหาย พรรณรายณ์เองเธอก็ปฏิเสธไม่ได้เธอเสียหายจริงๆ คงจะเลี่ยงไม่ได้เสียแล้ว

"แต่งงานกันไปก่อน ให้กลบข่าวฉาวที่ออกมา แล้วสักปีสองปีจะหย่ากันอันนี้พ่อแม่ก็จะไม่ห้ามนะแล้วแต่เราจะคุยกันเอง"บิดาของพรรณรายณ์กล่าวอย่างมีเหตุผล เพราะสองคนไม่ได้รักแค่แต่งงานรักษาชื่อเสียงและหน้าตาของทั้งคู่เท่านั้น หลังจากนี้เด็กทั้งสองต้องตกลงกันเอง

"พ่อคะ! พรรณ...."พรรณรายณ์เรียกบิดาทั้งยังพูดอะไรต่อไปไม่ออก เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไง ที่พ่อของเธอพูดก็ถูกทั้งหมดข่าวออกไปแบบนั้นหลักฐานมัดตัวปฏิเสธไม่ได้ เธอเสียงทั้งชื่อเสียงเสียทั้งตัว แล้วยังมีอะไรที่จะตามมีอีกก็ไม่รู้เรื่องวุ่นวายไปหมดจนเธอคงต้องยอมจำนน

"เฮ้อ เอาเถอะครับยังไงผมก็เป็นผู้ชายผมทำผมก็ต้องรับผิดชอบถึงแม้มันจะเกิดจากความผิดพลาดไม่ได้ตั้งใจก็เถอะ ผมยอมแต่งก็ได้เรื่องหย่าเดี๋ยวค่อยตกลงกันอีกทีว่าจะเอายังไง"อาทิตย์พูดตัดบทที่เห็นว่าเรื่องราวมันบานปลายเกินจะหาทางอีกแก้ไขได้อีก ทางนี้คงเป็นทางที่ดีที่สุด ถึงจะไม่เต็มใจแต่เขาก็เป็นลูกผู้ชายพอทำอะไรก็ต้องรับผิดชอบ

"คุณอาทิตย์!"พรรณรายณ์เรียกเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะยอมรับผิดชอบเรื่องผิดพลาดนี้ทั้งที่เขาเองก็ไม่ได้เต็มใจ

"เอาเถอะฉันว่าทางนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุดตอนนี้ ยังไงฉันก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะฉันที่ทำเธอจริง แต่งก็แต่งเรื่องหย่าเราค่อยตกลงกันอีกที"

"ก็ได้ค่ะ คุณไม่ต้องห่วงหรอกนะ หลังแต่งานเรื่องยุ่งยากนี่จบฉันจะยอมหย่าให้คุณแน่ค่ะ"พรรณรายณ์รู้สึกขอบคุณที่เขายังมีความรับผิดชอบอยู่บ้าง เธอเองก็ไม่ได้คิดจะรั้งเขาไว้กับเธอนานแค่เรื่องจบข่าวเงียบทุกอย่างจบเธอจะคืนอิสระให้กับเขา

"อืม...."อาทิตย์ตอบสั้นๆ เขาไม่ได้มีอารมณ์จะพูดอะไรกับเธอตอนนี้ เพราะกำลังมึนงงกับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นมากับชีวิตของเขา

"เอาล่ะ เมื่อตกลงกันได้เรื่องจัดงานทุกอย่างพวกพ่อกับแม่ก็จะจัดการให้ แกกับน้องก็มีหน้าที่แถลงข่าวแล้วก็เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวให้พร้อมล่ะจะได้จบเรื่องสักที"บิดาของอาทิตย์ผู้ที่อาวุโสที่สุดในที่นี้กล่าวปิดเรื่องทุกอย่างที่คุยกันในวันนี้ แล้วก็ไม่ลืมสั่งให้ทั้งสองไปจัดการแถลงข่าวแก้ไขปัญหาและเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวให้พร้อมแค่นั้น

............................................