"ห้องนี้ป่าววะ อ้ะไม่ล็อคใช่ๆ เข้าไปอยากนอนแล้ว" สเกลเดินเปิดประตูห้องเข้าไปเขาง่วงมากไม่ไหวคิดอย่างเดียวคือเตียงนอนเท่านั้นร่างบางเดินโซเซมาจนถึงเตียงและล้มนอนทันทีไม่สนใจอะไรอีกด้วยความเมาหนักจนไม่มองว่าเตียงนี้ไม่ว่างพอนอนได้ก็ซุกใต้ผ้าห่มหาความอบอุ่น
บนเตียงอคิราที่เมานอนอยู่ก่อนด้วยความเมามาก ชายหนุ่มมีความรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังดุ้กดิ้กอยู่แถวอกแกร่งของเขาร่างสูงหรี่ตามองแต่ก็เห็นไม่ชัดว่าใครที่มานอนซุกอกเขา "นี่หราของขวัญอืม" ร่างสูงคิดว่าเพื่อนๆคงจัดหาเด็กมาให้เป็นของขวัญเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของเขาเพื่อนเลยพามาเลี้ยงคงมีเซอไพร์ให้เขามั้ง ชายหนุ่มยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ ไม่รอช้าจัดการเร้าโรมร่างบางบดจูบปลุกปล้ำและไม่นานทั้งคู่ก็ดำเนินบทรักที่เร่าร้อนดุเดือดให้กันและกันตลอดเกือบทั้งคืน
สายๆของอีกวันร่างบางที่รู้สึกตัวตื่นมาด้วยอาการมึนหัวปวดร้าวช่วงล่างมากแทบจะขยับไม่ได้ เปลือกตาสีมุกค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างมึนงงเขาค่อยๆขยับตัวอย่างลำบากรู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมาพาดช่วงเอว ใบหน้าสวยก้มมองก่อนที่กรี้ดออกมาสุดเสียงจนเจ้าของท่อนแขนแกร่งตกใจตื่นขึ้นมา
"กรี้ด!!!!!" สเกลร้องออกมาด้วยความตกใจ
"อื้อ....อะไรนี่คุณโวยวายอะไรคนจะนอน" อคิรางัวเงียตื่นมาเพราะเสียงกรี้ดของอีกคน
"นี่แกไอ้บ้าเข้ามาในห้องฉันได้ยังแก ทำอะไรฉัน กรี้ด!!!!"
"อ้าวคุณนี่ห้องผมคุณเข้ามาเองผมนอนอยู่ดีๆ"
"ฮือ นี่คุณนี่ห้องฉันคุณนั่นแหละมาได้ไง"
"อ่ะนี้ไม่เชื่อก็ดูนี่ห้องVip6 ห้องผมไหนของคุณเบอร์อะไร อ่อ Vip5 คุณน่ะเข้าห้องผิดแล้ว"
"ห้ะ Vip6 ตายๆๆ หึ้ย...ไอ้บ้าไอ้เลวไอ้คนฉวยโอกาส โอ้ย!เจ็บ ฮือๆ" พูดไปก็เอาหมอนตีอีกคนไปแต่พอขยับตัวก็รู้สึกเจ็บแปลบ