คำโปรย
“คุณนที!” แฟ้มและเอกสารต่างๆ ที่ถือมาร่วงกรูไปอยู่บนพื้นด้านหน้าแทบจะทันทีที่เห็นว่าคนบนเตียงเป็นคนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุดในตอนนี้
“แค่เห็นหน้ากันก็มือไม้สั่นเลยเหรอ”
“ฉันขอตัวนะคะ เดี๋ยวทางหน่วยงานจะส่งนักกายภาพบำบัดคนใหม่มาดูแลคุณแทนฉัน” พริมภัทรพูดพร้อมหมุนตัวกลับทันใด เธอลืมไปได้ยังไงว่ามีหนังสือสำคัญแจ้งเรื่องการแต่งตั้งประธานบอร์ดบริหารคนใหม่มาเมื่อไม่นานนี้
“เธอคิดดีแล้วเหรอพริมภัทรที่จะทำแบบนี้” นทีถามถ้วยน้ำเสียงกดต่ำ
“คิดดีที่สุดในชีวิตของฉันเลยก็ว่าได้” อย่างมากเธอก็แค่ลาออกจากที่นี่ถ้าเขาจะเอาผิด
“เธอรู้หรือยังว่าคุณปู่กำลังจะไปสู่ขอน้องสาวของเธอให้พี่ภู”
มือบางที่กำลังจะเปิดประตูชะงักค้าง พอเป็นเรื่องของน้องสาวเพียงคนเดียวที่เธอหลงเหลืออยู่พริมภัทรก็ไม่อาจเพิกเฉยได้
“แล้วรู้ไหมว่าฤกษ์แต่งงานเมื่อไหร่” นทีจงใจพูดไว้เพียงเท่านั้น
“เมื่อไหร่คะ” พริมภัทรหันกลับไปถามคนบนเตียง
“เดือนหน้า”
คำตอบที่ได้ยินทำเอาใจกระตุก เธอยังไม่ทันได้หาหลักฐานหรือพยานอะไรเกี่ยวกับรูปที่เขาเอามาให้ดูด้วยซ้ำ ทำไมทุกอย่างมันถึงกะทันหันแบบนี้นะ
แล้วขวัญจะทำยังไง ไหนจะคุณหมอตุลย์แฟนหนุ่มของน้องสาวเธอที่คบกันมาหลายปี
“ถ้าน้องสาวเธอไม่ใช่จอมขวัญคนนั้นจริง ฉันมีทางที่จะช่วยได้ แต่เธอต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับฉัน”
“คุณจะช่วยยังไง”
“ถ้าพี่ศิลายืนยันได้ว่าน้องสาวของเธอไม่ใช่จอมขวัญคนนั้น น้องเธอก็จะพ้นข้อกล่าวหา ฉันจะให้คนพาจอมขวัญไปพบพี่ศิลา แต่พี่ชายฉันป่วยอยู่กว่าจะฟื้นฟูอาการของพี่ศิลาได้เธอกับน้องอาจจะต้องใช้ความพยายามสูงมาก แต่ฉันจะช่วยเหลือเธอกับน้องอย่างเต็มความสามารถโดยไม่มีข้อแม้ในทุกกรณีที่เธอต้องการ”
“แล้วคุณต้องการอะไรแลกเปลี่ยน”
“เป็นผู้หญิงของฉัน และเธอต้องทำทุกอย่างตามที่ฉันต้องการ”
Guest
