“ให้ไปส่งป้ะ..?”
“ไม่ต้องเว้ยกลับเองได้”
ผมตอบไออู๋ที่กำลังขี่มอเตอร์ไวค์บิ๊กไบค์ช้าๆไล่ตามหลังของผมอยู่ถึงไออู๋มันจะอายุมากกว่าผมหลายปีเเต่ผมไม่เรียกมันว่าพี่หรอกครับมันชอบกวนประสาทผม ทำตัวไม่หน้าเคารพเลย บ้านของผมอยู่ข้างบ้านไออู๋มันหน่ะครับหรือจะพูดว่าบ้านของไออู๋มันอยู่ข้างบ้านของผมก็ได้เหมือนกัน บ้านของมันเปิดอู่ซ่อมรถหน่ะครับส่งเสียงดังทั้งเช้า เที่ยง เเละเย็นกลางคืนก็ไม่เว้น น่ารำคาญมากๆ
“เดินคนเดียวมันเปลี่ยวนะเว้ยเดี๋ยวโดนฉุดขึ้นมาทำไง..ให้กูไปส่งดีกว่า.”
“เดินมาทุกวันจะกลัวอะไรวะ..”
ใช่ผมเดินทางนี้มาตั้งเเต่เด็กเเล้วกะอีเเค่หน้าปากซอยถึงบ้านผมมันก็ไม่ได้ไกลเท่าไหร่หรอกครับเเถมมีไฟสองข้างทางร้านค้าก็ยังเปิดอยู่ด้วยจะกลัวอะไรไร้สาระ นอกจากไออู๋จะกวนประสาทผมเเล้วนะมันยังมีนิสัยคบใครไม่ซ้ำหน้า เพลย์บอย เอาไม่เลือกเท่าที่ผมฟังมาหน่ะนะเเต่เท่าที่ผมเห็นก็คงจะจริงคนที่ซ้อนท้ายรถมันไม่เคยซ้ำหน้าเลยทั้งหญิงเเละชาย
“กูอุตส่าห์หวังดีปกติถ้าไม่ใช่เเฟนกูกูไม่ให้นั่งเลยนะเว้ย..เเต่สำหรับมึงกูให้นั่งเป็นสิทธิพิเศษ”
“ไม่จำเป็น..”
ผมตอบไออู๋กลับไปทำไมมันชอบกวนประสาทผมนักหนาเนี่ยผมไม่เข้าใจเลยให้ตายเถอะ ผมกลับมาจากทำงานพาร์ทไทม์เหนื่อยๆอยากพักให้สบายๆเเต่ต้องมาเจอมันทุกวัน
“มึงเอาเเต่เดินกลับบ้านดึกๆดื่นๆพ่อเเม่จะเป็นห่วงเอานะเว้ย..”
ผมผงะสตั้นไปเลยสาเหตุที่ผมเดินไปไหนมาไหนก็เพราะผมกลัวรถ ใช่ผมหมายถึงผมกลัวรถได้ยินไม่ผิดหรอกไม่ว่าจะรถยนต์รถมอเตอร์ไซค์รวมถึงยานพาหนะหรืออะไรก็ตามที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องกลหรือมีล้อกลมๆผมกลัวหมอหล่่ะมันอาจจะฟังดูตลกเเต่เบื้องหลังเรื่องตลกมีเรื่องเศร้าอยู่นะครับ รับรองตลกไม่ออกเลยหล่ะครับ ส่วนพ่อของผมตายไปเเล้วหล่ะครับก็เกี่ยวกับสาเหตุที่ทำไมผมถึงกลัวรถด้วยเเต่ถึงพ่อของผมจะตายไปผมก็ยังมีเเม่กับพี่สาวนะครับเเค่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เเม่ของผมกับพี่ของผมไปหางานทำที่ต่างประเทศคอยส่งเงินมาให้ผมเเต่พักหลังๆซึ่งก็หลายปีเเล้วผมไม่ได้เงินนั้นเลย ตอนนี้ผมอาศัยอยู่กับพ่อเลี้ยงของผมหน่ะครับ
“ทำไมมึงเย็นชาจังวะอ้าย..”
“กูดิที่ต้องถามมึง..ว่าทำไมชอบกวนประสาทกูจัง กูนี่พยายามไม่ยุ่งกับมึงเเต่มึงก็..”
ผมไม่อยากพูดอะไรต่อพูดไปก็ใช่ว่าไออู๋มันจะยอมเลิกกวนประสาทผมซักหน่อย
“มึงอาจจะไม่เชื่อเเต่กูว่ากู..ชะ..”
“มึงอย่ามาพูดกวนประสาทกู เก็บไปบอกบรรดาเมียมึงนู่น..”
ขอตัวก่อนนะครับเอาเป็นว่าไว้ผมจะมาเล่าเรื่องของผมให้ฟังต่อผมขอเดินหนีไอเวรที่ชอบพูดกวนประสาทของผมก่อน ใช่ผมหมายถึงไออู๋นั่นเเหละครับ อ่อใช่อีกอย่างนึงผมลืมเเนะนำตัวไปเลยผมชื่ออ้ายนะครับยินดีที่ได้รู้จัก…
…………………………………………………………
คุยกับไรท์…..
สวัสดีครับทุกคนฝากนิยายเรื่องใหม่ของไรท์กันด้วยนะครับหลังจากดราม่าหนักหน่วงมาหลายเรื่องเรื่องนี้อาจจะได้พักตับพักไตกันนะครับ ย้ำว่าเเค่อาจจะนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายชายรักชาย ใครที่ชอบเเนวนี้ไรท์ภูมิใจนำเสนอเรื่องนี้เลยหล่ะครับ ส่วนใครที่ผ่านมาหรืออยากเปิดใจเข้ามาอ่านไรท์ก็ขอขอบคุณไว้ล่วงหน้าด้วยนะครับ ฝากติดตามฝากซัพพอร์ต คอมเม้นท์เข้ามาติมาชมกันได้เลยนะครับไรท์รออ่านอยู่นะครับ ไม่มีคอมเม้นท์เลยบางทีก็ไม่มีกำลังใจจะเขียนต่อเลยครับ ยังไงก็ฝากคอมเม้นท์กันเข้ามาได้เลยนะครับ ฝากนิยายข้างบ้านของผมเป็นอู๋ซ่อมรถด้วยนะครับ…..