“ขอโทษค่ะคุณเป็นอะไรไหมคะ?”
ถามพร้อมกับจับมือจับแขนเขามาสำรวจ ยกมือขึ้นมาลูบแก้มจับคางเขาหมุนไปหมุนมาซ้ายขวา
“เฮ้อ..ค่อยยังชั่วคดว่างานแรกก็ทำลูกค้าหัวร้างข้างแตกเสียละ”
ขณะที่พูดมือก็ยังคงจับปรายคางเขาอยู่ เมื่อนึกขึ้นได้ก็ตกใจเพราะสัมผัสรู้ถึงลมหายใจที่กระทบกัน
เพียงเพราะถ้าเขาก้มลงมานิดเดียวมันจะพอดี
“เอ่อ..คุณจะจ้างฉันไปเป็นแฟน แล้วแฟนคุณไปไหนละคะ?”
“ผมยังไม่มีครับ”
แล้วเขาก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังโดยละเอียด
“ไม่ลองคุยกับคนที่คุณแม่คุณหาพามาก่อนหรือค่ะเผื่อจะชอบ”
“เราคุ้นเคยกันมาแต่เด็กแล้วละครับ แต่ผมไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับเธอ เห็นเธอเป็นน้องสาวมากกว่า”
