นิยายเรื่องเก่าเอามาลงใหม่
"เมื่อกี้มึงพูดว่าไงนะ" ไอ้ติวถามอย่างงงๆ เหมือนมันไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน
ไอ้ไม้หันหน้าไปทางอื่นพลันลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม
"หึ" มันสบถในลำคอแค่นั้น ก่อนหันมาตอบคำถามพี่รหัสตัวเอง
"ผม บอก ว่า ไม่คิดนะครับ...ว่าพี่จะลักหลับเมียชาวบ้าน" พอไอ้ไม้พูดจบ ไอ้ติวก็ลุกขึ้นเดินตรงไปกระชากคอเสื้อไอ้ไม้อย่างแรง
"มึงว่าไงนะ! ใครเมียมึง! " ไอ้ติวถามด้วยอารมณ์คุกรุ่น สายตาเอาเรื่องไอ้คนตรงหน้า
"พี่ก็ดูไม่โง่นะครับ" ไอ้ไม้พูดจากวนตีนไอ้ติว พลางยกยิ้มเย้ยหยันเหมือนมันเหนือกว่า ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้ไอ้ติวเพิ่มขึ้น ทำให้มันปล่อยหมัดหนักตรงใส่หน้าไอ้ไม้ แต่ไอ้ไม้ดันรับไว้ได้ด้วยมือข้างเดียว
"ถ้าพี่อยากเคลียร์กับผม ก็ออกไปเคลียร์ข้างนอก เพราะเมียผมต้องการพักผ่อน" ไอ้ไม้พูดเสียงเนิบนาบเหมือนจงใจยั่วโมโหไอ้ติว
หลังจากพวกมันยืนจ้องหน้ากันพักใหญ่ ไอ้ติวก็ยอมเดินออกไปจากห้องผมพลันปิดประตู ไอ้ไม้ยกยิ้มผู้ชนะ มันเดินมาวางถุงข้าวลงบนโต๊ะ แล้วเดินกลับมายืนมองผมนิ่งๆ ก่อนจะอุ้มผมขึ้นในท่าเจ้าสาว มันวางผมลงบนเตียงอย่างเบามือ พลางล้มตัวลงนอนข้างๆ ผม
"อืมม" ผมขยับตัวเข้าหาไออุ่น ซึ่งไออุ่นนั้นก็กอดผมตอบ
เดี๋ยวนะ กอด?
Guest
