เธอไม่มีสายตาไว้มองใครนอกจากเขา ส่วนเขาพยายามอย่างสุดกำลังที่จะผลักไสเธอออกห่าง
--------
“อามีเรื่องอยากขอน้องวุ้นเรื่องหนึ่ง จะได้ไหม”
“ได้ค่ะ” สาวน้อยรับปากทันที
“ตอบเร็วมาก ไม่กลัวว่าอาจะขออะไรที่วุ้นทำไม่ได้บ้างเหรอ”
“ไม่ค่ะ วุ้นเชื่อใจคุณอา แล้ววุ้นก็เต็มใจทำให้ทุกอย่าง”
“อาอยากขอให้น้องวุ้นตั้งใจเรียน อย่าเพิ่งไปสนใจเรื่องอื่น เรียนให้จบก่อนจะได้ออกไปทำงานตามความฝัน อาอยากให้หนูมีอนาคตที่ดี อยากทำหน้าที่แทนพ่อของหนู ส่งให้หนูไปไกลที่สุดเท่าที่หนูฝันไว้ อาขอแค่นี้หนูทำให้ได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะคุณอา” เสียงตอบนั้นอ่อนเบาและสั่นเครือ ดวงตานั้นแวววาวเพราะมีน้ำตาคลอ
เขารู้ว่าเธอเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการสื่อสารแล้ว แต่ยังอยากตอกย้ำให้ชัดเจนขึ้นอีก “อาอยากบอกให้หนูสบายใจว่า หนูจะยังเป็นหลานรักของอาเสมอ และหนูจะพึ่งพาอาได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าอาจะมีใครเข้ามาในชีวิต หรือแต่งงานกับใครก็ตาม”
เทิดพงศ์มองเห็นร่างน้อยยืนนิ่งขึง หัวไหล่บอบบางเหมือนจะสั่นนิดๆ คลับคล้ายจะได้ยินเสียงสะอื้นบางเบา