รอวันที่ใจอยู่ใกล้กัน

-รอวันที่ใจอยู่ใกล้กัน- https://shorturl.asia/5B8gK

นิยายเสียง https://shorturl.at/hkUkP

เมาครั้งแรก เธอตื่นขึ้นมาตอนเช้าบนเตียงเลขาฯ ของพี่ชาย เขาเป็นอดีตเพื่อนร่วมชั้นมัธยมของเธอเอง

อุตส่าห์ย่องหนีและทำตัวเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาดันพกหลักฐานมาขอรับผิดชอบ

--------------

“ไหนๆ ก็อยู่กันแบบส่วนตัวแล้ว ผมว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันมากกว่าเรื่องต่างหูนะครับ”

“อะไร เรื่องอะไร ไม่มี้ ไม่มี”

“แน่ใจเหรอครับ” 

“แน่ใจสิ” เธอยังคงหันหลังให้เขา

“งั้นผมคงต้องเอาหลักฐานนี่ไปเรียนให้ผู้ใหญ่ทราบเรื่อง”

“อย่ามาลักไก่ฉัน นายไม่มี...มะ...มีจริงๆ ด้วย” สายขิมยืนตะลึงมองกางเกงชั้นในสีส้มตัวจิ๋วที่แขวนอยู่กับนิ้วของภาณุพงษ์

---------------

 เมาครั้งที่สองเธอตื่นขึ้นมาบนตักเขาในรถที่จอดหน้าบ้าน

---------------

“ฉะ...ฉัน ทำอะไรนายหรือเปล่า” สายขิมข่มความอายหันมองหน้าเลขาฯ ของพี่ชาย

ภาณุพงษ์ยืดตัวขึ้น เอื้อมมือมาดึงที่บังแดดลงมาเพื่อมองกระจกที่ติดอยู่ตรงนั้น เขาขยับเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมลงมาสองเม็ดดูสักพักก็ส่งเสียง ‘อืม’ ออกมาคำเดียว

“อะไร ยังไง” คนใจร้อนขยับเข้ามาดูบ้างแล้วถึงกับอุทานเสียงสั่น “อยะ...อย่าบอกนะว่า...ว่านี่ฝีมือฉัน”

ซอกคอของชายหนุ่มมีรอยแดงเป็นปื้น และเมื่อเขาขยับสาบเสื้อออก ก็เห็นชัดว่ามีรอยแบบเดียวกันที่บ่าและเนินอกด้วย

“งือ...” สายขิมส่งเสียงครวญ 

“อย่าคิดมากเลยครับ ไม่เป็นไรหรอก” เขาขยับมือลงไปที่ซิปกางเกงแล้วรูดขึ้นอย่างรวดเร็ว

สายขิมรีบหันหน้าหนี ไม่เคยอายอะไรเท่านี้มาก่อนเลย ทั้งปลดกระดุมเสื้อ รูดซิปกางเกงเขา แล้วยังดูดเนื้อตัวเขาจนเป็นรอยไปหมด 

-----------------

ไม่นะ เธอไม่เคยมีประวัติเป็นสาวหื่นมาก่อนเลย มันเกิดอะไรขึ้น!!!!

Side story ของเรื่อง บอสขา อย่าใจร้าย

เรื่องรักหักมุม สั้นๆ เบาๆ หวาน หื่น ฮา

อ่านจบแล้วอาจจะอยากหยุมหัวนักเขียน โทษฐานหลอกให้คนอ่านหลงทาง