ฮูหยินบ้านนอกของคุณชายเสียน

“หากข้าเลือกได้ข้าก็หาได้อยากมาเป็นฮูหยินของท่าน แม้ข้าจะเป็นหญิงสาวบ้านนอกแต่ข้าก็มีเกียรติและศักดิ์ศรีไม่แพ้ท่านเช่นกัน ข้าเป็นฮูหยินของท่านแต่ท่านกลับทำกับข้าเฉกเช่นสาวใช้ในบ้านอีกทั้งยังเยินยอหญิงอื่นราวกับเป็นฮูหยินของท่าน ทำเช่นนี้ไม่เป็นการหยามเกียรติข้าเกินไปหรอกหรือ” 

“หากเจ้าไม่พอใจก็หย่ากับข้าเสีย ข้าก็หาได้อยากให้เจ้ามาเป็นฮูหยินของข้าเช่นกัน” 

เหลียนฮวาได้แต่มองดูใบหย่าที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความน้อยใจ แม้นางอยากจะประทับรอยนิ้วมือหย่าร้างเพียงใดแต่ก็ไม่อาจทำได้เพราะนางยังไม่มีทายาทให้กับตระกูลเสียน ดังนั้นหากนางฝืนกฏยอมประทับลายนิ้วมือตอนนี้เท่ากับว่าบ้านของนางจะต้องถูกยึดท่านแม่และน้องชายจะต้องไร้ที่อยู่อาศัยเป็นแน่ 

“หึ ไม่กล้าหย่าสินะเช่นนั้นเจ้าก็ทนอยู่ที่นี่ด้วยการถูกเหยียดหยามต่อไปเสียเถอะ” 

นางมองดูเขาที่เดินจากไป ความอึดอัดและฝืนทนทำให้นางแทบอยากจะตายไปซะให้รู้แล้วรู้รอด 

“ท่านพ่อข้าไม่อยากอยู่ที่นี่เลยแต่ข้าทำได้เพียงต้องอดทนขอแค่ท่านแม่และน้องชายมีที่ได้พักพิงต่อให้ข้าจะทุกข์ทรมานเพียงใดข้าก็จะฝืนกล้ำกลืนมันไว้”นางพูดทั้งน้ำตาที่ค่อยไหลรินออกมา 

หลังจากท่านพ่อได้จากไปเหลียนฮวาจำต้องกลายเป็นหัวหน้าครอบครัว ด้วยหน้าที่นางจึงต้องแต่งนางกับคุณชายเสียนเพื่อชดใช้หนี้สินที่ท่านพ่อของนางได้ก่อเอาไว้ แม้การเข้ามาเป็นฮูหยินของคุณชายเศรษฐีจะเป็นสิ่งที่หญิงสาวทั้งหลายใฝ่ฝันแต่กับเหลียนฮวามันคือคุกมืดที่กักขังชีวิตของนางเอาไว้ 

แนะนำตัวละคร 

ฟู่เหลียนฮวา/ฮูหยินเสียนเหลียนฮวา : หญิงสาวกตัญญูผู้ยอมแต่งานเพื่อใช้หนี้ให้กับตระกูลแม้จะถูกดูถูกเหยียดหยามหรือรังแกนางกลับไม่ยอมถอยเพื่อให้ครอบครัวมีที่อยู่อาศัยนางจึงจำต้องอดทน 

คุณชายเสียนอี้หลง : ชายหนุ่มผู้เกลียดการถูกจับคลุมถุงชน เมื่อครอบครัวให้เขาต้องมาแต่งงานกับสาวบ้านนอกอย่างเหลียนฮวาแม้จะรู้สึกหลงรักนางตั้งแต่แรกเห็นแต่เพราะเป็นการจับคลุมถุงชนทำให้เขาตั้งแง่รังเกลียดนาง 

หลี่จางเอ๋อ : คุณหนูผู้ลุ่มหลงในตัวของคุณชายเสียน ด้วยความรักของนางที่มีต่อคุณชายเสียนทำให้นางอยากแย่งชิงเขามาเป็นของนางให้ได้แม้ว่าเขาจะแต่งงานแต่เพราะความรักทำให้นางหาได้สนใจเรื่องนั้น