“ทีหลังอย่าพูดแบบนี้กับผู้ชายอีก เพราะคุณอาจไม่ได้โดนแค่จูบ”
หญิงสาวผู้ยังหลงอยู่ในมนต์สะกดของจูบรสหวาน ยังคงงงงวยตั้งสติไม่ได้ ไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดนัก
“พูดว่าอะไรคะ ข้าวบอกชอบหมอออกไปหรอ”
นั่นไง สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจริงๆ
“ผมหมายถึงอย่าพูดจาสบประมาทผู้ชาย ผมไม่ชอบ”
“ทำไมคะ แต่ข้าวชอบหมอนะ”
“แต่ผมไม่ได้ชอบคุณ ผมขอเตือน อยู่ห่างๆผมไว้จะดีกว่า”
“ไม่จริงหรอกค่ะ หมอก็ชอบข้าว ข้าวดูออก”
“คุณนี่หลงตัวเองจริงๆ ทำไมครับ ชินกับการที่ผู้ชายทุกคนต้องมาสยบแทบเท้าคุณหรอ”
เขาว่าแดกดันไปถึงข่าวเสื่อมเสียของเธอ
“ค่ะ ถ้าข้าวอยากได้ ก็ต้องเอาให้ได้”
“มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกครับ ถ้าผมไม่อยากได้ ทำยังไงผมก็ไม่เอา”
โรคความอยากเอาชนะของเธอกำเริบขึ้นมาทันทีที่เขาพูดแบบนั้น
“อย่าเพิ่งแน่ใจในตัวเองนักเลยค่ะหมอ ข้าวจะทำให้หมอเป็นฝ่ายมาอ้อนวอนขอความรักจากข้าวให้ได้ แล้วคุณจะได้เห็นว่าขวัญข้าวคนนี้ทำอะไรได้บ้าง”
ทั้งคู่ประสานสายตาอย่างไม่มีใครยอมใคร เธอเชิดหน้าสวยๆนั้นขึ้นเล็กน้อยด้วยความถือดี เขามองไล่สายตาลงไปจนเจอปากสีสดที่บวมเจ่อจากการกระทำของเขาเมื่อสักครู่ สิ่งยั่วยวนตรงหน้าทำเอาหมอหนุ่มที่ร่างกายเต็มไปเลือดเนื้ออดใจไม่ไหว เอามือแกร่งรั้งคอเธอดึงเข้าหาใบหน้าของเขาแล้วประกบปากบดจูบอย่างเร่าร้อนทันที
Guest
