“หนาวหรอครับ มิลิน”
เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบาข้างใบหู ตอนนี้ดาราหนุ่มขยับกายเข้ามาชิดร่างเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แขนแกร่งรั้งตัวเธอที่สั่นน้อยๆ เข้าสู่อ้อมกอด แผ่นหลังบอบบางที่มีเพียงเนื้อผ้าบางเบาสัมผัสกับหน้าอกกว้างเปลือยเปล่าของเขาที่หนั่นแน่นไปด้วยมัดกล้าม ยิ่งทำเอาเธอสั่นเป็นเจ้าเข้า
เขากอดกระชับตัวเธอเอาไว้ ลมหายใจร้อนๆ รินรดตรงซอกคอของเธอจากช้าๆ ก่อนค่อยๆ ทวีความแรงและถี่ขึ้นจนเธอสัมผัสได้
“คุณธีร์ ...”
ร่างน้อยที่หัวใจกระหน่ำรัวแล้วสั่นเป็นเจ้าเข้า เรียกชื่อเขาเสียงแผ่วเบา หวังให้เขาปล่อยเธอ แต่คำพูดอื่นๆ ดันไม่สามารถเปล่งออกมาจากปากได้ สถานการณ์ล่อแหลมนี้น่ากลัวเหลือเกิน
“อืมมม นอนเถอะครับ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก แค่ให้ความอบอุ่นน่ะ บอกแล้วไง ถ้าจะทำจะขอ ถ้าไม่ให้ ก็ไม่ทำ”
ไม่ได้ช่วยอะไรเลย คำพูดนั้นไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมาสักนิด คนตัวน้อยในอ้อมกอดยังสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ดี ซึ่งเขาก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้หนาว แต่เธอตื่นเต้นที่ต้องนอนร่วมเตียงกับเขาที่ขยันอ่อยเธอต่างหาก หนุ่มหล่ออมยิ้มละมุนที่มุมปาก ยัยจอมเฉิ่มก็คือยัยจอมเฉิ่มวันยังค่ำ ขนาดพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เปรี้ยวจี๊ดเซ็กซี่ขยี้ใจแบบสาวมั่นขนาดไหน สุดท้ายอยู่กับเขา เธอก็คือสาวน้อยปีสามแสนหวานในคืนนั้นอยู่ดี
Guest
