คนเราจะแอบรักใครได้นานแค่ไหน
คือคำถามที่เคยถามกับตัวเองอยู่เหมือนกัน ทว่าพอเจอกับตัวแล้ว คำตอบคงเป็น...เท่าที่คนคนหนึ่งยังคงอยู่
"อื้อ ปล่อย" ริมฝีปากสีเข้มประทับเข้าที่กลีบปากชมพูอย่างรวดเร็ว ไม่ประวิงเวลาให้อีกฝ่ายมีสติคิดตั้งตัวแต่อย่างใด มือหนาลูบไล้เอวบางเล็ก สอดเข้าไปยังด้านในกระโปรงสั้น ถือวิสาสะกอบกุมความนุ่มหยุ่นเอาไว้ด้วยฝ่ามืออุ่นร้อน
"มะไม่ คุณ หยุดก่อน" ใบหน้าสวยส่ายไปมา ร่างเล็กปั่นป่วนไปทั่วสรรพางค์ แม้อยากผลักร่างหนาดั่งกำแพงออกไป หากทำได้เพียงขยุ้มเสื้อเชิ้ตของคนตรงหน้าแน่น
เธอหายใจไม่ออก กำลังจะเป็นลมไปต่อหน้าต่อตาเขา
ทำไมกันนะ คนที่แม้แต่ไม่มองหน้ากัน ตอนนี้ถึงมาลวนลามเธอได้
เขาเมา เธอรู้ แต่ทำไมถึง
"เธอยั่วกันก่อนไม่ใช่เหรอ" ยั่ว? นุ่มนิ่มทวนคำนั้นในใจ ก่อนได้คิดว่าได้ทำแบบที่พูดมั้ยก็ไม่มีโอกาสซะแล้ว
เมื่อไรจะเลิกจูบเนี่ย
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ
Guest
