บ่วงรักสีน้ำผึ้ง (พี่เมธา น้องหมวย)
(ตัวละครต่อเนื่องจากเรื่อง เทพบุตรเสี่ยงรัก นะคะ)
ตัวอย่างบางส่วน
“แก้มหมวยหอมจัง ขอหอมอีกนะ” พูดจบก็กดปากหอมดังฟอดไปอีกหลายครั้ง เรียกให้เจ้าของแก้มเนื้อตัวสั่นระคนจะจับไข้ มือที่ผลักดันใบหน้าหล่อคมเอาไว้ก็พานอ่อนแรงไปเสียดื้อๆ เปิดโอกาสให้ปากหยักไล่จูบไปทั้งสองแก้มและหยุดนิ่งที่ริมฝีปากอิ่มสวย
“พะ...พี่เมธา” ชัญญ่าขานเรียกเสียงตะกุกตะกัก
“หืม..” เมธาครางรับในลำคอแล้วกดปากหยักร้อนลงบนปลายจมูกโด่งน่ารักแผ่วเบา ก่อนจะหันมาใช้จมูกคลอเคลียกับปลายจมูกโด่งน่ารักแทนเรียวปาก มือใหญ่เริ่มเคลื่อนไหวด้วยการลากไล้ไปตามสีข้างของสาวอวบที่ไม่เคยอยู่ในสายตา แต่เวลานี้หัวใจของเขามันรู้สึกแปลกๆ นับตั้งแต่แม่สาวอวบน่าจับฟัดคนนี้คอยหลบหน้าหลบตาเขาตลอด จนเขาเองก็ทนให้เป็นแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไป จึงได้บุกมาหาเธอถึงบ้าน
“หยุดได้แล้วพี่เมธา” สาวอวบร้องห้ามแล้วเบี่ยงหน้าหนีไป มือก็ผลักไสร่างใหญ่ไปด้วย
“ทำไมพี่ต้องหยุดด้วยล่ะหมวย” เขาเอ่ยถามเสียงแหบพร่า รู้สึกว่าลำคอแห้งผาก บางสิ่งบางอย่างที่นอนสงบนิ่งมาหลายปีก็เริ่มขยับตัวตน จนเจ้าของยังนึกแปลกใจ
“ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่” ชัญญ่าเอ่ยตอบเสียงสั่นเครือ ไม่รู้ทำไมถึงได้เจ็บแปลบๆ ที่ใจ
“แล้วอยากให้เป็นไหมล่ะ” เมธาถามพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัย แววตาเปล่งประกายร้อนแรงจนคนที่หันมาสบตารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วกาย ปากอิ่มสวยเม้มแน่น ทำแข็งใจมองสบตาแพรวพราวของพี่ชายข้างบ้าน เมื่อใจเธอก็อยากรู้เหลือเกินว่าที่พี่เมธาพูดออกมานั้นหมายความว่าอย่างไร
Guest
