“ถ้าเมามากก็นอนซะอย่าพูดอะไรเลย” ภีมวัจน์กล่าวตัดบท เขาไม่อยากรับรู้สิ่งที่เธอกำลังบอก เพราะมันทำให้เขาหวั่นไหวเป็นอย่างมาก
“ไม่ค่ะ วันนี้ธารต้องบอกคุณภีมให้ได้ว่าธารรู้สึกยังไงกับคุณภีม”
เพียงธารยังคงดื้อรั้น พร้อมกันนั้นมือของเธอก็ยังไม่อยู่นิ่ง หญิงสาวคว้าเข้าไปที่เป้ากางเกงของชายหนุ่ม ก่อนจะใช้สองมือปลดตะขอกางเกงของเขาอย่างทุลุกทุเล ภีมวัจน์รีบคว้ามือของหญิงสาวไว้ แต่เธอก็ปัดมือของเขาออกไป และเนื่องจากเขาต้องใช้สมาธิในการขับรถ เขาจึงไม่สามารถปัดป้องหญิงสาวได้ ทำให้เธอสามารถปลดตะขอกางเกงเขาได้สำเร็จ
“หยุดเลยนะธาร อย่าทำแบบนี้”
ภีมวัจน์พยายามที่จะจับมือหญิงสาวที่กำลังเคลื่อนลงไปยังอาวุธอันใหญ่โตของเขา ในขณะที่ความใหญ่โตของเขาก็กำลังตอบรับกับสัมผัสอันไร้เดียงสาของหญิงสาว
“ไม่หยุดค่ะ ธารแค่อยากจะพิสูจน์ว่าธารก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนกัน” เพียงธารยังคงดื้อรั้น ซึ่งชายหนุ่มก็เริ่มจะไม่สามารถกดอารมณ์ปรารถนาที่เขามีต่อเธอได้
“แต่ฉันเป็นผู้ปกครองของเธอนะ” ภีมวัจน์งัดไม้ตายออกมาเพื่อให้หญิงสาวรู้สึกตัว
“ผู้ปกครองแล้วไงคะ เราไม่ได้เกี่ยวพันกันทางสายเลือดนี่นา แล้วทำไมเราจะนอนด้วยกันไม่ได้” เพียงธารตะคอกชายหนุ่มอีกครั้ง ในขณะที่มือบางยังคงซุกไซร้เข้าไปยังอาวุธของชายหนุ่มที่กำลังเริ่มตั้งชันขึ้นเรื่อยๆ
Guest
