แรกบังคับรัก NC25++

“หยุด! ห้ามพูดนะ มึงก็รู้ว่าเป็นอุบัติเหตุ” 

           “ทำไมพี่ไม่คิดว่ามันเป็นพรหมลิขิตบ้างละครับ ไม่แน่นะชาติที่แล้ว เราอาจจะเคยทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขันกันก็ได้” 

           “ถ้าต้องตักบาตรร่วมกับมึง กูคงได้คว่ำบาตรทิ้งแน่” 

           “สงสารพระจัง ท่านจะฉันอะไรละคราวนี้ คว่ำบาตรท่านทิ้งแล้ว” ป๊อกเก้าหัวเราะ “เห็นไหมล่ะแบบนี้พรหมลิขิตชัดๆเลยพี่ เพราะสเปกผมชอบคนปากคอเราะร้าย แล้วพี่ก็เป็นแบบนั้น พี่ภูผมยืมโทรศัพท์หน่อยสิ” 

“ไม่ได้ถือมา จะเอาไปทำอะไร”  

“จะเอามาโทรบอกแม่ว่าผมเจอเนื้อคู่แล้ว” 

ภูตะวันเกือบหลุดยิ้มออกไปแล้ว แต่นึกขึ้นได้จึงรีบตีหน้าขรึมเช่นเดิม เขาละยอมใจเด็กคนนี้จริง ๆ หยอดนิดหยอดหน่อย เป็นพ่อค้าขนมครกหรือไง   

“เรามาตกลงกันดีกว่า กูมีข้อเสนอให้มึง”