[OS] - My Hyung [ Jaehwan x Jaehwan] -

[OS] ฮยองของแจน❤

Pairing : Jaehwan x Jaehwan

note : ความบาปมันเกิดมาจากรูปแจฮวานตอนอัด immortal song นั่นแหละค่ะ...

เม้าท์มอยหวีดพี่เจน้องแจนได้ที่ #ฮนฟ นะคะ

‘ แจนกูมารับ ‘

‘ เอ้าพี่เจ! เราบอกแล้วไงว่าเราจะกลับเอง ‘

คนตัวเล็กกว่าที่นั่งกินพิซซ่าอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั่นเงยหน้ามามองงงๆ 

คนเป็นพี่ที่ยืนอยู่กอดอกหรี่ตามองถาดพิซซ่าที่ว่างเปล่านั่นอย่างจับผิด

‘ นั่นคือแดกคนเดียว? ‘

คิมคนน้องรีบวางพิซซ่าในมือแล้วปิดฝากล่องเจ้าตัวยิ้มแหยๆอย่างเด็กที่ทำความผิดแล้วถูกจับได้เจฮวานที่เป็นพี่ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะนั่งลงตรงข้ามมือเรียวหยิบเอางานที่อีกฝ่ายทำไว้มาดูอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก

‘ แล้วนี่ใกล้ตัดเสร็จยังไอ้เสาเสออะไรเนี่ยไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเหลาแล้วเหลาให้เป๊ะขนาดนี้ ‘

‘ โถ่...พี่ถ้าโมเดลเรายังตัดเสาไม่ตรงแล้วเราจะไปสร้างบ้านให้ใครได้เล่าเด็กฟิล์มแบบพี่จะไปเข้าใจเราได้ไง ‘

เจ้าตัวยู่ปากมือเล็กดันใบคัตเตอร์ขึ้นก่อนจะเริ่มตัดไม้เล็กๆนั่นต่อเจฮวานมองคนเป็นน้องสลับกับมองนาฬิกาตัวเองเขาเห็นว่านี่มัน 3 ทุ่มกว่าแล้วถึงคณะสถาปัตย์นี่จะเปิดตึกถึงเที่ยงคืนแต่เห็นทีเขาจะต้องพาเจ้าเด็กนี่กลับบ้านสักที

‘ กูให้เวลามึงอีกชั่วโมงเดียวนะแจนดึกแล้วพรุ่งนี้กูมีเรียนเช้าด้วยมึงก็เหมือนกัน ‘

‘ เราบอกพี่เจแล้วไงว่าเรากลับเองได้ ‘

‘ ล่าสุดที่มึงกลับเองคือลงบีทีเอสผิดสถานีไปสุดสาย

หาทางกลับไม่ได้จนต้องให้กูขับมอไซต์จากพระราม 2 ไปรับมึงที่อุดมสุข ‘

คิมคนพี่ร่ายยาวจนคนเป็นน้องต้องทำท่าพนมมือขอโทษขอโพย

‘ แฮ่... ก็เราง่วงๆก็เลยเบลออ่ะ ‘

‘ รีบทำเข้า มัวแต่พูดอยู่นั่น ‘

เจฮวานส่ายหัวอย่างหน่ายๆใส่อีกฝ่ายเขาหยิบมือถือมาเล่นเกมส์ฆ่าเวลาในระหว่างที่คนเป็นน้องทำงาน

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้วเจฮวานเองก็เพลินอยู่กับการตีป้อมใน rov

จนได้ยินเสียงคนที่อยู่ตรงข้ามจามออกมานั่นแหละเขาถึงได้กดออโต้เพลย์ไว้แล้วเงยหน้าขึ้นมอง

‘ วันนี้ไม่ได้เอาคาดิแกนมาหรอ? ‘

‘ เราลืมอ่ะพี่เมื่อเช้ามัวแต่คิดเรื่องส่งแบบคว้างานได้ก็วิ่งออกจากบ้านแล้ว ‘

‘ ลืมเรื่องกินให้เก่งแบบนี้บ้างสิมึงจะได้ผอมลงบ้าง ‘

‘ พี่เจว่าเราเรื่องนี้อีกแล้วอ่ะก็เราทำงานดึกนี่ไม่กินเราก็ง่วง ‘

‘ ข้ออ้างของมึงมากกว่าไขมันที่อยู่ในตัวมันช่วยให้ความอบอุ่นให้มึงไม่ได้เลยรึไงวะ ‘

‘ พี่เจ! เราจะฟ้องม๊านะ! ‘

‘ ฟ้องเรื่อง? ‘

‘ พี่เจพูดคำหยาบกับเรา! ‘

‘ งั้นกูฟ้องม๊าบ้างว่ามึงลงมากินขนมในตู้เย็นตอนตีสอง ‘

‘ พี่เจ! ‘

เจ้าตัวฮึดฮัดเมื่อรู้ว่าตัวเองสู้ไม่ได้แจฮวานไม่สนใจคนเป็นพี่อีกเขาก้มลงใช้กาวร้อนค่อยๆหยอดไปตามขอบไม้อย่างระวังจนกระทั่งรับรู้ถึงสัมผัสหนักๆที่ไหล่นั่นแหละคนตัวเล็กถึงได้เงยหน้ามอง

พบว่าพี่ชายของเขาที่เหลือเพียงเสื้อยืดตัวเดียวนั้นถอดแจ็คเก็ตหนังตัวโปรดของเจ้าตัวมาคลุมไหล่เขาไว้เสียแล้ว

‘ แล้วพี่ไม่หนาวหรอ? ‘

‘ กล้ามเนื้อกูให้ความอบอุ่นได้มากกว่าไขมันในตัวมึงอีกแจน ‘

‘ พูดงี้เอาคืนไปเลยดีกว่า! ‘

‘ ใส่ไว้เหอะไม่สบายไปจะวุ่นวายทั้งบ้าน ‘

‘ เราแข็งแรงจะตาย! ‘

‘ กูมีน้องชายคนเดียวไงแจน ‘  สิ้นคำแจฮวานได้แต่เก็บปากเก็บคำในที่สุดคนเป็นน้องกระชับเสื้อแจ็คเก็ตที่คลุมอยู่ที่ไหล่อยู่ไว้เขาย่นคอจนแทบจะหายเข้าไปในแจ็คเก็ตตัวโตของคนเป็นพี่

‘ หิวป่ะกูไปซื้อของกินในเซเว่นให้ ‘

‘ ไม่เอาอ่ะกินพร้อมกันสิ ‘

‘ งานเสร็จแล้ว? ‘

‘ อื้อทำแค่นี้แหละเดี๋ยวไปทำต่อที่บ้านเราอยากกินบะหมี่หน้าปากซอยอ่ะแวะกินได้ไหม? ‘

แจฮวานลุกขึ้นจากโต๊ะกวาดของใส่กระเป๋าเขาทำท่าจะคืนแจ็คเก็ตให้แต่เจฮวานก็บังคับให้เจ้าตัวใส่ไว้โดยให้เหตุผลว่าเดี๋ยวต้องซ้อนมอไซต์กลับแล้วจะหนาว

‘ กูเพิ่งบ่นว่ามึงอ้วน ‘  คนเป็นพี่ส่ายหัวมองเจ้าตัวดื้อข้างๆที่เกาะแขนเขาไว้สองพี่น้องเดินคู่กันไปยังรถมอเตอร์ไซต์คันใหญ่ที่จอดอยู่หน้าคณะเจฮวานยื่นหมวกกันน็อคให้อีกฝ่ายแต่คนเป็นน้องกลับอยู่ปากใส่เขาซะอย่างนั้น

‘ พี่ใส่ให้เราสิเรามือไม่ว่างเห็นไหม? ‘

คิมคนพี่กลอกตาเขากวักมือให้น้องชายเดินมาใกล้ๆมือเรียวถอดสลักที่หมวกแล้วใส่ลงไปบนหัวฟูของคนตรงหน้าก่อนจะล็อคให้เรียบร้อยไม่วายตีหน้าผากเล็กเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว

‘ อ้อนกูไม่เลิกอายุ 20 แล้วนะมึงอ่ะ ‘

‘ เรามีพี่ชายคนเดียวจะให้เราไปอ้อนใครล่ะหรือพี่เจอยากให้เราหาแฟน? ‘

‘ มึงจะหาแฟนได้ไหมเหอะชาตินี้เห็นมึงแดกแล้วกูเครียดแทนแฟนมึงในอนาคต ‘

‘ ไม่หาหรอกเราอยู่เกาะพี่เจกินสบายกว่า ‘ แจฮวานพูดขำๆเขาวาดขาคร่อมมอเตอร์ไซต์แล้วกอดเอวคนเป็นพี่ที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

‘ หนักจนลูกกูจะเอามึงไม่ไหวแล้วยางแบนแล้วเนี่ย ‘ เจฮวานยิ้ม เขาสตาร์ทรถเอื้อมมือมาเช็คที่เอวว่าคนเป็นน้องเกาะแน่นดีรึเปล่า

‘ แบนก็ดี .. จะได้ไม่มีใครมาซ้อนท้ายพี่เจนอกจากเราไงแจนหวง ‘

สรรพนามน่ารักๆที่คนเป็นน้องยกมาอ้อนบวกกับแผ่นหลังที่รับรู้ได้ถึงสัมผัสอุ่นๆที่คนเป็นน้องเอนลงซบทำให้คนเป็นพี่ยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ฝ

‘ เออกูไม่ให้ใครซ้อนท้ายกูนอกจากมึงหรอกแจฮวาน ‘

end  ❤