[OS] - My EMPIRE -

- MY EMPIRE -

Pairing : Minhyun x Jaehwan x Donghan

Rate : Erotic / 3P

NOTE : EMPEROR /  REBEL

BGM MUSIC :

갖고 싶어

- WANNA ONE

.

.

.

สองยามแล้ว

ทุกอย่างเป็นไปตามแผน

เป้าหมายมีเพียงแค่..

ขโมยเอาสนธิสัญญาแบ่งดินแดนจากห้องทรงหนังสือขององค์จักรพรรดิ –

ร่างสูงโปร่งในชุดสีดำสนิท อำพรางใบหน้ายืนสงบนิ่งอยู่ริมรั้วกำแพงสูงของพระราชวัง เขากำลังยืนรออย่างใจเย็นให้เหล่าทหารเฝ้าเวรยามเหล่านั้นผ่านไป เมื่อเห็นว่าได้จังหวะแล้ว เขาหลบเข้าไปตามซอกประตูอย่างเงียบเชียบ..

แน่นอน ปกติพระราชวังมีการคุ้มกันที่หนาแน่น แต่ไม่ใช่วันนี้

วันที่มีงานเลี้ยงต้อนรับองค์จักรพรรดิที่กลับจากการทำสนธิสัญญาแบ่งดินแดนกับเมืองของเขา

ใช่เมืองอันเป็นที่รักของ คิมดงฮัน

และอย่าได้เรียกมันว่าการทำสัญญา เพราะมันคือการใช้ความยิ่งใหญ่ของจักรวรรดิที่อีกฝ่ายใช้บังคับขู่เข็ญให้กษัตริย์ของเขาที่ปกครองเพียงผืนแผ่นดินเล็กๆยอมลงนามยกเขตแดนติดชายฝั่งที่เป็นอู่เข้าอู่น้ำของเมืองให้ต่างหากเล่า

พระราชาของเขาเป็นกษัตริย์ที่เปี่ยมไปด้วยความเมตตา

แต่คิมดงฮันคิดว่า ความเมตตาของพระองค์มีมากเกินไป จนมองไม่เห็นการถูกเอารัดเอาเปรียบที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

และเขาเป็นองครักษ์ประจำราชวงศ์ไม่เห็นด้วย หลายๆฝ่ายในพระราชสำนักเองก็เช่นกัน สุดท้ายแล้วจึงก่อเกิดเป็นกองกำลังเล็กๆที่รวมตัวเอาขุนนางและข้าราชบริพารที่ไม่ยอมจำนนต่อราชวงศ์ฮวังบ้านั่น

จากการประชุมใหญ่ที่มีขึ้นเมื่อคืนก่อน กองกำลังลับได้ข้อตกลงกันแล้วในที่สุดว่าควรจะต้องชิงเอาเอกสารที่มีลายเซ็นของพระราชากลับมา อย่างน้อยการทำสนธิสัญญาจะเป็นโมฆะ และแน่นอน คิมดงฮันเป็นคนอาสาไปนำมันกลับมาด้วยตัวเอง ถึงแม้จะมีเสียงคัดค้านจากหลายฝ่าย เพราะมันคงไม่ดีหากสูญเสียมันสมองและกำลังของกองทัพเช่นเขาไป

เพราะโทษของการเป็น กบฏ ต่อจักรวรรดิ

คือ ประหารชีวิต

แต่เขายินดีจะเสี่ยง เพื่ออนาคตของประชาชนและราชวงศ์ที่เขาให้คำสัตย์ไว้ตั้งแต่วันแรกที่เข้ารับตำแหน่งว่าจะดูแลปกป้องด้วยชีวิต

ต่อให้เขาต้องขึ้นชื่อว่าเป็นกบฏต่อจักรวรรดิก็ช่างหัวมันปะไร

.

.

.

การลักลอบเข้ามาในพระราชวังเป็นไปได้อย่างราบรื่น เนื่องด้วยการคุ้มกันมุ่งเป้าไปยังท้องพระโรงที่เต็มไปด้วยกษัตริย์ต่างแคว้น บรรดาขุนนาง รวมถึงจักรพรรดิฮวังผู้นั้นด้วย

คิมดงฮันเคยเห็นหน้าอีกฝ่ายครั้งหนึ่งตอนต้อนรับขบวนจากจักรวรรดิ ท่านอาของจักรพรรดิฮวัง หรือจักรพรรดิองค์ก่อนถูกลอบปลงพระชนม์ และเนื่องด้วยพระองค์ไม่มีรัชทายาท ฮวังมินฮยอนซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานจึงได้ขึ้นครองราชย์แทน

แต่เขาเองก็เคยได้ยินข่าวซุบซิบมาจากราชสำนักผ่านหูมาว่า... คนที่ลอบปลงพระชนม์จักรพรรดิองค์ก่อน ก็คือ ฮวังมินฮยอน ผู้เป็นหลานนี่แหละ

ใบหน้าสงบนิ่งดูใจดีของจักรพรรดิฮวังที่ประชาชนต่างเลื่อมใส จริงๆแล้วภายในอันตรายนัก คิมดงฮันตระหนักถึงข้อนี้อย่างชัดเจนในวันที่อีกฝ่ายขู่เข็ญเอาพื้นที่ชายฝั่งของประเทศเขาด้วยใบหน้าที่งดงามนั้น

.

.

ห้องทรงหนังสือของจักรพรรดิอยู่ตรงหน้าแล้ว ดงฮันยกยิ้มใต้ผ้าปิดปากสีดำสนิท เขาเปิดประตูเข้าไปอย่างเงียบเชียบ มือเรียวลั่นไกจุดไฟแช็คเพื่อส่องสว่างหาสิ่งที่ต้องการ องครักษ์หนุ่มจำได้ว่าเอกสารสนธิสัญญาถูกเก็บไว้อย่างดีในหีบไม้สัก เขาทำการค้นหาอย่างระมัดระวัง พร้อมกับคอยมองดูลาดเลาว่าทหารตระเวนยามจะโผล่มาเมื่อไหร่

‘ find anything? ’

เสียงหวานที่ดังทักขึ้นมาในความมืดทำให้องรักษ์หนุ่มชะงักมือหันกลับไปเพ่งมองผู้มาเยือน เขากระชับปืนที่เหน็บไว้ที่เอวมั่น

‘ Hey Clam down ... อย่าถึงขั้นลงไม้ลงมือกันเลยน่า ’ ผู้พูดก้าวขาออกมาจากมุมมืดทำให้เขาเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เขาจำได้ว่าเห็นหน้าของคนผู้นี้ในวันที่ลงนามทำสนธิสัญญา คนร่างเล็กตรงหน้าติดตามองค์จักรพรรดิมาด้วย  ครั้งแรกคิมดงฮันนึกว่าสงสัยว่าอีกฝ่ายรับตำแหน่งใดให้กับจักรพรรดิกัน

แต่เสียงครางหวานที่เล็ดลอดออกมายามค่ำคืนในครานั้นทำให้เขากระจ่างขึ้นมา

อีกฝ่ายคงรับหน้าที่ปรินิบัติองค์จักรพรรดิบน เตียง

‘ ผมแค่มาเอาสิ่งที่เป็นสมบัติของประเทศผมคื--- ‘

‘ sh.. quiet ’

อีกฝ่ายพุ่งมาประชิดตัวดงฮันดันให้ล้มลงราบกับพื้น มือเล็กๆของอีกฝ่ายยกขึ้นปิดปากเขาไว้ องครักษ์หนุ่มเตรียมที่จะผลักอีกฝ่ายออกแล้ว แต่ทันทีที่เห็นเงาทหารลาดตระเวณผ่านบานหน้าต่าง ร่างสูงที่ยอมสงบลงเพื่อรอให้ช่วงอันตรายนี้ผ่านไป

คิมดงฮันใช้ช่วงเวลาที่เงียบเชียบนั้นพิจารณาใบหน้าอีกฝ่าย คนที่ทาบทับอยู่เป็นชายหนุ่มรูปร่างเล็ก อีกฝ่ายหน้าตาน่ารักกระเดียดไปทางธรรมดาเสียมากกว่า เขานึกสงสัยในตัวจักรพรรดินักว่าเหตุใดถึงเก็บคนๆไว้ข้างกายไม่ห่าง ทั้งที่อีกฝ่ายก็ไม่สวยหยาดเยิ้มขนาดนั้น

พวกทหารลาดตระเวนไปหมดแล้ว คนตัวเล็กกว่าปล่อยมืออกจากริมฝีปากเขาแล้วละออก อีกฝ่ายลุกขึ้นยืนก่อนจะยื่นมือมาหาเขาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

‘ ผมคิมแจฮวานนะ คิดว่าคุณคงจำได้ ’

‘ ผมไม่มีเวลามาแนะนำตัว ’

‘ If I say..  I know where the paper is? คุณจะว่ายังไง? ’

‘  ผมไม่เข้าใจ คุณกำลังวางแผนอะไรอยู่?’

‘ ตามมาสิ ‘

คิมแจฮวานยกยิ้มก่อนจะเดินนำออกจากประตูห้องหนังสือ องครักษ์หนุ่มชั่งใจเพียงชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจสาวเท้าเก้าตามอีกฝ่ายไป แน่ล่ะ เขาต้องการสัญญา และเมื่อไม่มีทางหาเจอ การตัดสินใจตามคนตรงหน้าไปก็ดีกว่าการทำตัวเหมือนงมเข็มอยู่ในมหาสมุทรแบบนี้

อีกฝ่ายนำเขาไปยังห้องๆหนึ่ง ที่พอเปิดเขาไป คิมดงฮันแน่ใจได้ว่ามันคือห้องบรรทมขององค์จักรพรรดิ

อันตรายมาก

บางทีคิมแจฮวานอาจจะวางแผนจับกุมเขาอยู่..

สิ้นความคิดหลังจากประตูใหญ่ถูกปิดลง เขาควักเอาปืนที่เอวขึ้นจ่อขมับใต้เรือนผมสีดำของอีกฝ่ายทันที แทนที่คิมแจฮวานจะตกใจกลัวแต่กลับหัวเราะออกมา

‘You are so funny! ขี้ระแวงไปหน่อยนะ แบบนี้เราจะเจรจาธุรกิจอย่างราบรื่นได้ยังไงกัน? ’ นิ้วชี้เรียวของอีกฝ่ายปัดเอากระบอกปืนที่จ่ออยู่ที่ขมับลงอย่างไม่สะทกสะท้าน

‘ คุณจะเอายังไง ว่ามา ’

องครักษ์หนุ่มขึ้นเสียงอย่างหมดความอดทน เขาเสียเวลาไปมากแล้วกับค่ำคืนนี้ อีกไม่กี่ชั่วโมงจะถึงเวลานัดที่เขากล่าวไว้กับกองกำลังลับแล้ว คิมดงฮันบอกกับคนสนิทไว้ว่าหากเขาไม่กลับไปภายใน 5 ชั่วโมง ให้ดำเนินแผนต่อไปได้เลย เขาอาจจะถูกจับตายในข้อหากบฏแล้ว

ใบหน้าน่ารักของอีกฝ่ายยังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พริบตาเดียวร่างสูงขององครักษ์หนุ่มก็ถูกดันลงไปนั่งบนเตียงใหญ่ ตามเดียวคิมแจฮวานที่ปีนขึ้นมานั่งบนตักเสียแล้ว

สถานการณ์ที่ไม่คาดคิดเท่าทำเอาคิมดงฮันจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่ยังไม่ทันที่จะได้คิดอะไร ริมฝีปากนุ่มของอีกฝ่ายก็ทาบทับลงมาปัดเอาความคิดในหัวของเขาออกจนหมดเสียก่อน สะโพกอิ่มภายใต้แสลคสีเข้มบดเบียดลงกับตักขององครักษ์หนุ่มอย่างยั่วเย้าในขณะที่ริมฝีปากอิ่มที่เจือไปด้วยรสไวน์อ่อนๆยังแทรกซึมเข้ามาสร้างความปั่นปวนให้ไม่เลิก

‘ คุณจะทำบ้าอะไร! ’ คิมดงฮันหันหน้าหนีจูบที่ทำเอาสติของเขาแทบหลุดไปชั่วครู่ คนตัวเล็กกว่าบนตักยกมือขึ้นประคองใบหน้าของเขาไว้ ตากลมโตออดอ้อนคู่นั้นจ้องมาอย่างไม่ลดละ

‘I will tell you where the paper is .. but after we have a sex ok?’

ณ วินาทีนั้นดงฮันเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมจักรพรรดิถึงเก็บชายหนุ่มผู้นี้ไว้ข้างกาย

ลีลาบนเตียงของอีกฝ่ายคงเป็นตัวผูกมัดให้ ฮวังมินฮยอน คนนั้นหลงคิมแจฮวานคนนี้อย่างหัวปักหัวปำ..

.

.

.

คิมดงฮันลืมไปหมดสิ้นยามที่ได้สอดใส่กายเข้าไปในร่างของคนที่นอนเหยียดตัวอยู่บนเตียงพร้อมครางเสียงหวาน ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่มันผิดมหันต์

เขาทำผิดยิ่งกว่าการเป็นกบฏ

คิมดงฮันกำลังมีอะไรกับคนโปรดขององค์จักรพรรดิ

‘ ดงฮัน .. hardly .. yes like that ’

แขนเรียวที่โอบรอบคอเขาไว้พร้อมกระซิบเสียงพร่าทำให้องครักษ์หนุ่มเสียความควบคุมยิ่งกว่าที่เป็น เขากระแทกกระทั้นกายร้อนเข้าไปในร่างอีกฝ่ายอย่างไม่ออมแรง ซึ่งคิมแจฮวานที่รองรับอารมณ์ก็ดูท่าจะพอใจกับบทรักครั้งนี้ไม่น้อยกระทั่งเกือบถึงจุดสูงสุดของอารมณ์แล้ว อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าดงฮันจะเสร็จสิ้นข้อตกลงกับอีกฝ่าย เขาจะได้สัญญาฉบับนั้น เดินทางกลับเมือง และไม่มาเหยียบที่นี่อีก

ทุกอย่างมันดูง่ายดายอย่างที่ใจหวังจนกระทั่งประตูบานใหญ่ถูกเปิดออก

‘ ทำอะไรกัน? ’

เสียงนุ่มทุ้มทรงอำนาจของอีกฝ่ายเอ่ยถามเรียบๆ องครักษ์หนุ่มชะงักจังหวะขยับกาย เขาหันไปมองที่ประตูก็พบว่าผู้มาใหม่เป็นใคร

จักรพรรดิฮวังมินฮยอน

จบสิ้นแล้วคิมดงฮันเอ๋ย..

เขาทำท่าจะผละกายออกจากอีกฝ่าย แต่ขาเรียวของคิมแจฮวานที่โอบรอบสะโพกขององครักษ์หนุ่มไว้ ก็ทำให้เขาไม่สามารถขยับออกไปไหนได้ คนตัวเล็กใต้ร่างเขายื่นมือออกไปกระดิกนิ้วเรียกร่างสูงโปร่งที่อยู่หน้าประตู

‘ honey .. come here , didn’t you said last night that you want something new? ‘

สำเนียงภาษาอังกฤษหวานหูถูกใช้เรียกองค์จักรพรรดิ เจ้าของสรรพนาม Honey ยกยิ้มมุมปากก่อนจะก้าวเข้าประชิดเตียงที่สองร่างทอดกายอยู่ ฮวังมินฮยอนเท้าแขนลงกับเตียงจูบริมฝีปากอิ่มนั้นเบาๆ

‘ ร้ายนัก...‘

‘ หม่อมฉันเบื่อเตียง อ่างน้ำ ระเบียง อะไรก็แล้วแต่ที่พระองค์พาไปแล้ว คิดว่าอะไรแบบนี้คงเร้าใจดีไม่ใช่น้อย ’

คิมดงฮันฟังบทสนทนาตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ เขาถูกดึงลงมาเล่นในเกมส์อะไรของคนตรงหน้ากันแน่ เขาอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สายตาคมของคนสูงศักดิ์ที่มองมาก็ทำให้เขาชะงักคำไป

‘ ทำต่อ..ถ้าไม่อยากถูกสั่งประหาร เล่นเกมส์ด้วยกันหน่อยก็แล้วกัน องครักษ์คิม ‘

.

.

.

‘ อ๊ะ...มินฮยอนเบาหน่อย ฮึก.. ดงฮัน kiss me .. ’

เสียงหวานที่สลับเรียกชื่อนั้นยิ่งเร้าอารมณ์บุรุษสองคนที่กำลังมัวเมากับร่างกายของคนตรงหน้า จักรพรรดิหนุ่มที่กำลังขยับกายกระแทกกระทั้นเข้าไปในร่างของคนรักอย่างแรง เช่นเดียวกับองครักษ์ต่างเมืองที่เร่งขยับมือเร่งให้คนที่รองรับอารมณ์ไปถึงสวรรค์

‘ ลอบเข้ามา..ในวังทำไม? ’

ฮวังมินฮยอนเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังประกบปากจูบกับคนตัวเล็กกว่าใต้ร่างเขา คิมดงฮันละปากออกหันมาสบตาคนที่สูงศักดิ์กว่าอย่างไม่ลดละ

‘ หม่อมฉันต้องการให้สนธิสัญญามอบพื้นที่ชายฝั่งเมืองของหม่อมฉันเป็นโมฆะ ‘

‘ เห็นทีว่าคงไม่ได้ เราเห็นแล้วว่าที่แห่งนั้นมันเหมาะแก่การลำเลียงสินค้าทางเรือ เรายินดีให้ถ้าเจ้าจะขอสิ่งอื่น '

‘can you please stop talking about business here? ‘

แจฮวานที่ถูกรังแกทั้งหน้าทั้งหลังไปพร้อมๆกันส่งเสียงออกมาอย่างเหลืออดหลังจากได้ยินสองหนุ่มตรงหน้าคุยกันเรื่องการเมืองไม่หยุด แขนเรียวคว้าเอาคอของทั้งจักรพรรดิและองครักษ์หนุ่มมาใกล้

‘ ถ้าพระองค์ให้ไม่ได้ งั้นหม่อมฉันขอคิมแจฮวานคนนี้แล้วกัน เป็นกษัตริย์ ตรัสแล้วคงไม่คืนคำใช่หรือไม่? ‘ คิมดงฮันยกยิ้ม เชยคางเจ้าของชื่อที่เป็นที่แย่งชิงมาจูบ หางตาเขาเห็นว่าฮวังมินฮยอนขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์นัก

‘ กล้าต่อรองนักนะเจ้ากบฏ ..  รู้รึไม่ว่าโทษของการเป็นกบฏคืออะไร?‘ จักรพรรดิหนุ่มตอบกลับอย่างใจเย็น เขาขยับกายเล็กน้อยให้คิมแจฮวานครางชื่อเขาออกมาเสียงหวาน ดูเหมือนสงครามประสาทจะยังไม่จบหากยังปล่อยไว้แบบนี้ ..

ถึงจะรู้สึกดีก็เถอะที่มีชายหนุ่มรูปงามสองคนมาแย่งชิงแบบนี้

แต่ก็ช่วยดูเวลากันเสียหน่อยเถอะที่รัก..

‘ leave those fuckin' royal law .. and please love me harder .. right now ‘

‘ my emperor ‘ แจฮวานกดจูบที่ริมฝีปากจักรพรรดิหนุ่มที่เป็นเจ้าของชีวิต

‘ my rebel ‘ และกดจูบอีกครั้งที่ริมฝีปากขององครักษ์ที่ถูกตีตราว่าเป็นกบฏ

‘ ถ้านั่นคือสิ่งที่เจ้าจะขอจากเรา เจ้าเอาสัญญาคืนไปเถอะ คิมแจฮวานคนนี้ เราหาที่อื่นมาแทนไม่ได้แล้ว ’

‘ กระหม่อมขอคิดดูก่อนหลังจบคืนนี้แล้วกันฝ่าบาท ‘

.

.

.

such a long night

poor myself Jaehwan ah...

.

.

.

เรื่องภารกิจที่ได้รับมา

องครักษ์คิมขอกลับไปคิดพรุ่งนี้แล้วกัน

end

______

ถ้าเลือกไม่ได้ก็ไม่ต้องเลือก!!!!!

จบค่ะจบ ;____;

#ฮนฟ