[os] - Dear lord , เทวดาเจ้าขา.. -

- DEAR LORD -

เทวดาเจ้าขา

pairing : Jaehwan x Minhyun [ ผี? เทวดา? เจ้าป่าเจ้าเขา? เทพารักษ์? ]

genre : fantasy(?) / 18+ ( ภาษา/การกระทำ/ฉาก )

TAG : #ฮนฟ #osminhwanstory

Color : GREEN

BGM : What does the fox say

Note :  อย่าเกลียดเราเลยนะคะ..

.

.

.

ไม่ไหวแล้วโว้ย
ต้องจอด!

     เร็วกว่าความคิดคือผมตัดสินใจหักแฮนด์รถมอเตอร์ไซต์จอดเทียบข้างทางเรียบร้อยแล้ว นี่ถ้าไม่ติดว่ารถยังผ่อนไม่หมดก็จะโยนทิ้งแม่ง ณ จุดนี้คือไม่แคร์อะไรแล้ว ผมหันหน้ามองซ้ายมองขวาดูว่าพื้นที่ปลอดคนไหม

โอเค...ไม่มีคน..

ทางสะดวก

     เกิดมา 22 ปีครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมจะตัดสินใจทำอะไรทุเรศๆแบบนี้ นี่ก็ได้แต่นึกขอโทษขอโพยใครก็ตามที่ต้องมารดน้ำต้นไม้หรือผ่านมาทำธุระพรุ่งนี้เช้าอยู่ในใจ

ขอโทษนะครับ แต่ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ

โทษไอ้เวรคังแดเนียลเถอะที่เสือกชวนผมไปกินเหล้า!

ปกติไม่ใช่คนคออ่อนนะ กินได้เรื่อยๆ ไม่ค่อยเมา แต่มีนิสัยประหลาดอย่างนึง... คือพอแอลกอฮอลล์เข้าร่างกายมากๆแล้วจะปวดฉี่ง่าย! เหมือนร่างกายต้องการขับแอลกอฮอลล์ออกจากร่างตลอดเวลา

แม่งเป็นข้อเสียที่ทำให้ผมกินเหล้าได้ไม่ค่อยสนุกเนี่ย

คือแทบจะลุกเข้าห้องน้ำทุก 10 นาทีเวลาโดนชวน แต่ปกติเวลาไปปาร์ตี้ก็จะตัดตามในผับในบาร์ มีห้องน้ำเสร็จสรรพ ผมก็ก็สะดวกใช่ไหมล่ะ ปวดก็เดินไปเข้าสิ ยากอะไร….

แต่หลังๆก็โดนเพื่อนด่าว่า จะออกมากินเหล้าให้ใส่ ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ มาเลย จะได้ไม่วุ่นวาย เพราะทุกวันนี้ถ้าจะชวนไปกินเหล้า ปัจจัยแรกที่ผมสั่งคือร้านต้องมีห้องน้ำ! แต่รอบนี้กลุ่มเพื่อนเวรดันเสือกนึกครึ้ม ซื้อเหล้าเบียร์มานั่งกินริมแม่น้ำ แม่งบอกว่าได้บรรยากาศดี แถมไม่เสียค่าเปิดโต๊ะ

ห่า จะแดกเหล้าแต่เสือกงก

     ตอนแรกก็กะว่าจะกินเล็กๆน้อยๆพอเป็นพิธีเพราะเห็นแล้วไงว่ามันไม่มีห้องน้ำให้เข้าแต่สุดท้ายติดลม...รู้ตัวอีกทีก็แรงกดหน่วงที่ท้องน้อยนี่แหละ ที่ทำให้ผมต้องโบกมือลาเพื่อนที่ยังนั่งก๊งกันต่อกลับมาอย่างช่วยไม่ได้..

ต้องรีบหาห้องน้ำเข้า..

     ผมรีบวิ่งไปที่มอเตอร์ไซต์ สตาร์ทรถแล้วบิดออกไปอย่างเร็ว หวังว่าจะหาห้องน้ำเจอ แต่แม่ง สวนสาธารณะอะไรวะ ขับวนแทบตายก็ไม่มีห้องน้ำ..

ถ้าวนหาอีกสักรอบ
ผมคิดว่าอาจจะต้องเสียเงินซื้อกางเกงกับเปลี่ยนเบาะรถใหม่แน่

ไม่ครับ แจฮวานไม่มีเงินขนาดนั้น

ช่วงนี้ช็อต…

หมดเงินกับการซื้อชานอ้อยตัดโมไปหมดแล้ว ขอบ่นหน่อยว่าเรียนคณะนี้กูเสียค่าอุปกรณ์มากกว่าค่าเทอมอีก ชิบหาย

.

.

.

ผมยืนมองต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก

ที่พึ่งพิงสุดท้ายของผมแล้วจริงๆ แบบ.. มันไม่มีห้องน้ำอ่ะ

เจ้าป่าเจ้าเขาต้องเข้าใจผมสิ

ถือว่าทำบุญโปรดนักศึกษาตัวน้อยๆแบบผมแล้วกันนะครับ

ขอทำใจแป๊บนึง ไม่เคยต้องมาทำธุระในที่รโหฐานแบบนี้ ถึงไม่มีคนแต่ก็อายชิบหายอ่ะครับ

เฮ้อ.. เอาวะ

ผมตัดสินใจปลดซิปกางเกงตัวเอง จัดการเจ้าหนูแจฮวานที่ร่ำร้องจะพ่นน้ำออกมาท่าเดียว

รีบๆฉี่ รีบๆไปโว้ย

ผมหลับตาแน่น ปล่อยให้ร่างกายทำงานไปตามกลไก เสียงน้ำกระทบพื้นทำให้อดจะอายขึ้นไม่ได้

นี่กูหน้าด้านถึงขั้นนี้แล้วหรอวะคิมแจฮวาน............

เออ แต่มันรู้สึกดีขึ้นเยอะอ่ะ ให้ทนถึงห้องก็กลัวจะเป็นนิ่วตายไปก่อน

‘ ทำอะไรน่ะ? ’

หือ?

เสียงใครวะ

ตกใจถึงขนาดเผลอชะงักการปลดทุกข์ไปเลย ลืมตาขึ้นกวาดมองก็ไม่เจอใครนี่หว่า

เชี่ย.............

‘ มาฉี่ใต้ต้นไม้แบบนี้ทำถูกแล้วหรอ? ’

เสียงดังขึ้นมาอีกรอบทำเอาผมรีบเก็บอุปกรณ์ส่วนตัวหันมองรอบๆด้าน..

มันไม่มีคนอ่ะ..

ฮือ

นี่นึกถึงรายการคนอวดผีที่ชอบเปิดดูช่วงทำโปรเจคบ่อยๆ

ที่แบบ...... มีเด็กเมาไปลองของฉี่ใต้ต้นไม้แล้วโดนตามเอาชีวิตงี้

เชี่ย กูจะโดนหรอวะ

ยังไม่อยากตายนะ โปรเจคยังไม่ได้ส่งเลย T__T

‘ คะ ใครอ่ะครับ? ‘

‘ แล้วคิดว่าเป็นใครล่ะ? ‘

กูจะรู้มึงไหมครับ! เป็นผีหรือเป็นคนก็ออกมาสิโว้ยยยยย!

เนี่ย ก็เก่งอยู่แต่ในใจอ่ะ จริงๆที่พูดออกไปคือแบบ..

‘ ผมขอโทษนะครับ คือปวดฉี่มากๆ ทนไม่ไหวแล้ว อย่าเอาชีวิตลูกช้างเลยนะครับ’

อ่ะ พูดไม่พอ กูยกมือไหว้รอบทิศอีก

รู้ถึงไหนอายถึงนั่น.....

เสียงหัวเราะดังขึ้นหลังผมเสียสติพูดออกไปด้วยความกลัว

สติจะแตกมากกว่าเดิมอี๊ก...

‘ คือท่านจะให้ผมทำอะไรก็ได้ แต่อย่าฆ่าอย่าแกงอย่าจองเวรกันเลยนะครับผมยังอยากเรียนจบ รับปริญญาพร้อมเพื่อน ’

‘ หลับตา ‘

‘ ห๊ะ? ‘

‘ ข้าสั่งให้เจ้าหลับตา จะทำหรือไม่ทำ ไม่งั้นข้าจะสาปให้เจ้าเป็นต้นไม้อีกต้นอยู่ตรงนี้แหละ’

เสียงทุ้มนั้นดังออกมาจากที่ไหนสักที่

คือถ้าเป็นคนผมก็ต้องหาตัวเจอป่ะวะ แต่นี่คือไม่เจอไง

‘ ท่านเป็นใคร เป็นผี? เจ้าป่าเจ้าเขา? เทพารักษ์หรืออะไรครับ?’

‘ จะเป็นอะไรเจ้าจะรู้ไปทำไม ข้าสั่งให้หลับตา อยากมีชีวิตกลับไปเรียนจบไหม? ‘

‘ ครับๆ หลับตาแล้วครับ! ‘

แม่ง สั่งกูเป็นอาจารย์เลย

ถ้าไม่ติดว่ากลัวนี่กูด่าสวนจริงๆด้วย

ผมได้ยินเสียงดังฟุ่บมาจากข้างหลัง คือมันตกใจอ่ะเลยเผลอลืมตาหันกลับไปดู

‘ เหี้------------- ‘

คือจะร้องออกไปอยู่แล้วแต่คน.. ตน หรืออะไรสักอย่างช่างแม่งเอามือมาอุดปากผมไว้ก่อน

คือสวนสาธาณะมันก็ไม่ได้มืดอะไรขนาดนั้น ผมเลยเห็นใบหน้าอีกคนไง

จริงๆเรียกว่าใบหน้าไม่ไม่ได้ แม่งคือหน้าจิ้งจอกอ่ะ

ไม่ใช่หน้าเจ้าเล่ห์นะ

แต่แบบ จิ้งจอกอ่ะ ยูโน๊ว? ( ไม่ใช่ทงบังชินกิ ไม่ต้องเล่นมุข )

หน้าสามเหลี่ยม มีขน ตาลุกวาวอ่ะ ขาอ่อนจนแทบล้มลงไปกองกับพื้นหญ้า แต่คนตรงหน้า เออ ขอผมเรียกคนแล้วกัน ไม่รู้จะใช้สรรพนามไหนแล้ว เอามือมารวบตัวผมไว้ก่อนเลยไม่ล้มลงไปทับฉี่ตัวเอง

อนาถชิบหาย ..

' ท่านเทวดาอย่าสาปผมเลย ฮือ ผมกลัวแล้ว ' ผมยกมือไหว้ปะล่กๆ แขนอีกฝ่ายที่กอดอยู่รัดแน่นอย่างกับเป็นเถาวัลย์ ทำผมแทบจะหายใจไม่ออก นี่จะลงไม้ลงมือกันเลยหรอ เป็นเทวดาทำไมไม่อ่อนโยน!

' ไม่อยากให้ข้าทำอะไรเจ้า งั้นเรามาทำข้อตกลงกัน '

' ตกลงอะไร '

' เจ้าปลดทุกข์ใส่ต้นไม้ของข้าเป็นคนแรก เจ้ามันแย่ 'เสียงทุ้มของคนที่รัดตัวผมอยู่เข้มขึ้น ขนบนใบหน้าอีกฝ่ายแนบลงที่ใบหูผมกระซิบเสียงเย็น เออ กลัวแล้วนี่ไง T_T

' ผมรู้แล้ว ก็ขอโทษแล้วนี่ไงเล่า! '

' ขอโทษแล้วมันหายหรือ ครั้งแรกมันเอาคืนได้รึไง? '

' แล้วท่านจะเอาอะไรเล่า! '

' เจ้าเอาครั้งแรกของต้นไม้ข้า งั้นเอาครั้งแรกของเจ้า '

อะไรนะ?

ครั้งแรกเหี้ยอะไรอีก

' ครั้งแรกอะไรวะ? ' ผมถึงกับหายกลัวไปแป๊บนึงเลย เหวอไปเลยครับ

' พูดไม่เพราะ ' อ่ะ เผลอหยาบคายกับเทวดาอีก..

' ไม่ใช่คนแต่ทำไมเรื่องมากจัง '

' ต่อปากต่อคำแบบนี้ไม่กลัวโดนหักคอแล้วรึไง? '

' กลัว... '

' เอาเวอร์จิ้นเจ้า '

.

.

อ่ะ แล้วกูก็ใจง่ายกลัวตายให้เทวดาเอาอีกครับ

คือกูลืมคิดไปป่ะวะ ว่าทำไมเทวดาเขาแม่งรู้จักคำว่าเวอร์จิ้น

2-300 ปีที่แล้วแม่งมีคำนี้แล้วหรอ

แล้วเทวดาอะไรหัวเป็นจิ้งจอกวะ นี่กูโดนผีหรือปีศาจต้มป่ะเนี่ย..

แต่ยังไม่ทันจะเรียบเรียงความคิดรู้ตัวอีกทีก็โดนจับหันหน้าเกาะต้นไม้แล้ว แถมโดนกระแทกเอาๆด้วย

เทวดาแม่งไม่อิ่มทิพย์หรอวะ ทำไมต้องมาหาเศษหาเลยกับมนุษย์อย่างเขาอีกเนี่ย

ตอนแรกก็เจ็บ แต่เสือกดีไง.. แรกๆก็ขัดขืน หลังๆสมยอมเฉย..

บาปกว่านี้ไม่มีแล้วครับ

' อึก.. แรงๆก็ได้ ไม่ต้องมาทะนงถนอมกูแล้วครับท่าน '

' ปากดี...เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย '

คนที่ซ้อนอยู่ข้างหลังเอ่ยขำๆสะโพกสอบเร่งขยับกายเข้าออกทำเอาผมที่ทำท่าจะเอ่ยปากด่าต้องเงียบเปลี่ยนมาครางแทน

แม่ง ก็ตอนแรกมันเจ็บป่ะวะ ท่านแม่งพรากเวอร์จิ้นกูยังมีหน้ามาล้อกูอีก..

ถ้าถามว่าจิ้งจอกร้องว่าอะไร.. ไม่รู้ครับ

แต่กูเนี่ยร้องอ๊าแน่นอน..

เครียด

' อีกนิด จะถึงแล้ว อา.. ฮือ ท่านครับ '

ขี้เกียจใช้มือเอง เลยทำเสียงอ้อนเผื่อเทวดาจะใจดีช่วย อ่ะถือว่าใจดีจริง มือหนาของอีกฝ่ายมาขยับรูดช่วยแล้ว

' ชื่ออะไร? '

' อึก..อ่ะ.. ห๊ะ? '

' ถามว่าชื่ออะไร? '

' มะ ไม่บอก เดี๋ยวท่านตามตัวไปหักคอผมถูก '

' จะบอกไม่บอก ไม่บอกข้าไม่ให้เจ้าเสร็จนะ ' ไม่พูดเปล่า แม่งบีบตรงนั้นของกูอีก เทวดาเวร!

' โว้ย ชื่อแจฮวานครับ! คิมแจฮวาน! '

พอเผลอขึ้นเสียงไป เทวดาเวรแม่งฟาดมือลงก้นกูแรงๆเลยครับ

รู้เลยว่าพรุ่งนี้แม่งเขียวแน่ๆ.. ฮือ ขอสาปแช่งให้โดนจองจำในต้นไม่ตลอดชาติเลย!

อิรุงตุงนังกันอยู่สักพักก่อนที่จะเสร็จสมเรียบร้อยโรงเรียนเทวดา..

คือเหนื่อยมาก จะวูบแล้วยืนไม่ไหว ดีว่าเทวดายังปราณีอุ้มไว้ ...

แต่ก่อนจะสลบน็อคไปจริงๆ คือเห็นเทวดาที่กระทำชำเราตัวเองมาครึ่งค่อนชั่วโมงถอดหัวจิ้งจอกออกเฉย

พยายามจะเพ่งมองแล้ว

แต่เหนื่อยเกินจากการเสียตัวครั้งแรก ..

นั่นแหละ

สมอง shut down ครับ

.

.

ลืมตาอีกทีคือนอนอยู่บนเตียง แถมเสื้อผ้าก็ถูกเปลี่ยนเรียบร้อยแล้วอีก งงไปหมดแล้วครับ ..

หรีือเมื่อคืนฝัน? แต่พอขยับนั่งเท่านั้นแหละ เจ็บ..

เสียตัวของจริง

' ตื่นแล้วหรอ? '

เสียงเรียกทำให้ผมต้องหันไปมอง เห็นผู้ชายรูปร่างสูงหน้าตาดีนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียวยืนมองอยู่

หล่อชิบหาย ขาวโคตรๆ

ยอมรับว่าเป็นผู้ชายด้วยกันแต่ก็แบบใจเต้นตุบๆ... ใจง่ายไปอีกกู

' คุณเป็นใคร? '

แต่ก็คิดเหตุผลที่มาอยู่ที่นี่กับคนหล่อขนาดนี้ไม่ได้ไง ไอ้หล่อนั่นยิ้มก่อนจะเดินหยิบของสิ่งหนึ่งมาชูให้ดู

หน้ากากจิ้งจอก

อ้าวไอ้เหี้ยยยยย!!!

' นี่มึง? '

' หลอกง่ายจังวะ '

' มึงหลอกกู? '

' จริงๆก็ไม่ได้หลอก มึงกลัวสติแตกเป็นตุเป็นตะไปเอง '

' แล้วมึงไปทำอะไรมืดๆ ใส่หน้ากากหาพ่อมึงหรอตอนห้าทุ่มเที่ยงคืนเนี่ย! '

' ก็มึงฉี่ใส่ต้นไม้กู '

' ต้นไม้มึง? '

' กูเรียนเกษตรครับ ต้นไม้นั้นกูปลูก ช่วงนี้ใบแม่งโรยเร็วมาก น่าจะโดนกรดยูริคเยอะ กูก็คิดว่าหมามาเยี่ยวไง ว่าจะไปจับหมา.. '

ไอ้หล่อนั่นเดินมานั่งที่เตียงกับผม คว้าเอวเข้าไปกอดเฉย ถึงกูเสียตัวให้มึงแต่กูก็ไม่หวั่นไหวกับหน้าหล่อๆของมึงหรอกนะ จัม!

' เสือกได้คนเฉย ' อ่ะ เอาใหญ่ ฉวยโอกาสหอมแก้มกูอีก

' แล้วหน้ากาก? '

' ใส่ไว้เผื่อหมาตื่น '

' ไอ้เหี้--- กูเสียตัวเพราะมึงมาจับหมาเนี่ยนะ???? '

' อย่าด่าผัวสิครับ '

' ใครเป็นเมียมึง '

' ใครเสียครั้งแรกให้กูเมื่อคืนก็คนนั้นแหละครับ กูชื่อฮวังมินฮยอน ปีสาม เกษตร '

' บอกกูทำไม กูจะไปแล้ว! ' ผมเบี่ยงตัวหนีมือปลาหมึกของอีกฝ่าย แต่แม่งแรงเยอะจับผมกดลงกับเตียงอีกรอบจนได้

' บอกให้มึงครางชื่อให้ถูก เรียกกูเทวดาๆ แม่งตลก '

' ไม่เอาแล้ว! อื้อ!!!! '

สาบาน ว่าชาตินี้จะไม่ไปฉี่ใส่ต้นไม้ที่ไหนอีกแล้ว!

เจ็บก้นโว้ย!

.

.

.

end

จบเถอะค่ะ...

ไม่ไหวแล้ว เกลียดตัวเอง...โจทย์สีเขียวยากมาก น้ามตา..

#ฮนฟ

.