อายุเป็นเพียงตัวเลข เขาเด็กกว่าแล้วยังไง ในเมื่อใจมันรัก
แอบรัก แอบรอเธอมานานหลายปี อยากเลื่อนสถานะจากน้องชายข้างบ้านเป็นสามีใจจะขาด แต่เธอกลับสร้างกำแพงกั้นเอาไว้สูงลิบ เพราะอายุที่ต่างกัน
แล้วมันผิดตรงไหน ถ้าหมาเด็กอย่างเขาตั้งใจจะรัก อายุไม่ใช่อุปสรรค ความรัก และลีลาต่างหากคือสิ่งสำคัญ เขาจะทำให้เธอเห็นว่า
หมาเด็กไม่ได้กินดุอย่างเดียว แต่หวงเจ้าของมาก และเขาจะเผด็จศึกรักครั้งนี้ให้จงได้
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
“ไม่ปล่อย รู้ไหมว่าผมคิดถึงปรางมากขนาดไหน” หมาเด็กของปิยปรางออดอ้อน
“คิดถึงอะไร”
“คิดถึงปรางไง เราไม่เคยได้อยู่กันตามลำพังแบบนี้เลยนะ ปรางหาเรื่องหลบผมตลอด”
“ทำไมพี่ต้องทำแบบนั้น...หืม”
“ผมจะไปรู้ปรางเหรอ ปรางอาจจะเกลียดผม ไม่อยากเห็นหน้าผมก็ได้” กานต์ พึมพำอยู่ตรงซอกคอหอมกรุ่น ลมหายใจผ่าวร้อนรินผิวเนื้อขาวผ่อง
“คิดเลอะเทอะไปกันใหญ่แล้ว”
“ผมไม่ได้เลอะเทอะ ผมจริงจังนะปราง”
“จริงจังแค่ไหน”
ปิยปราง ผลักใบหน้าหล่อเหลาออกจากหัวไหล่ สายตาทั้งคู่มองสบกัน หญิงสาวยกยิ้มน้อยๆ ดวงตาคู่สวยหวานเชื่อมราวกับคนเมา แต่เชื่อเถอะว่าเหล้าแค่ไม่กี่แก้วไม่สามารถทำให้คอทองแดงอย่าง ปิยปรางเมาจนขาดสติได้ หญิงสาวคอแข็ง ดื่มเก่งกว่าเขาเสียอีก
“จริงจังมากที่สุดในชีวิต”
กานต์ ยืดอกรับ เขาแสดงออกถึงขนาดนี้ ผู้หญิงฉลาดอย่างปิยปราง ไม่มีทางจะไม่เข้าใจ นอกเสียจากใจของเธอไม่ตรงกับใจเขา
“อยากนอนกับพี่เหรอกานต์”
ปิยปรางถามออกไปตรงๆ เมื่อเห็นความปรารถนาร้อนแรงผ่านสายตาของหนุ่มรุ่นน้องที่ทอดมองมาอย่างไม่ปิดบัง
“ได้ไหมล่ะ” ถามออกไปแล้วก็ได้แต่กลั้นใจยืนฟังคำตอบ
“แค่วันไนท์สแตนด์” ไม่รู้ผีบ้าอะไรดลใจ ให้หลุดคำพูดไร้สาระนั้นออกไป
“ได้ ผมจะทำให้ปรางมีความสุขจนลืมผมไม่ลงเลยทีเดียว”
แม้จะเจ็บไม่น้อยกับ สถานะที่หญิงสาวมอบให้ แต่กานต์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ แต่เขาสัญญาเลยว่า ผ่านคืนนี้ไป ปิยปรางจะไม่สามารถหนีเขาไปไหนได้อีก หมาเด็กตัวนี้จะตามติดเป็นเงา จะเห่าหอนไล่หมาทุกตัวที่เข้ามาวอแวกับของของเขา
