เมื่อรักมันเก่า

รักแรกมันลืมยาก 

“ถ้ามันจะไปกันรอด มันคงไม่มีการกลับมาคบกันรอบสองหรอกชา...”

“เพราะมันจะไม่เลิกกันตั้งแต่รอบแรกไง”

“ชาทำอะไรผิดเหรอ ทำไมอยู่ๆ ถึงหมดรักกันได้ขนาดนี้ ฮึก! ชาไม่ดีตรงไหนถึงทำให้พี่มองข้ามกันได้ทั้งที่อยู่ตรงหน้ามาตลอด”

“มันไม่ได้ผิดอะไรหรอกชา มันก็แค่ไม่ได้รักแล้วไง”

“ฮึก! ทำไมพี่ถึงพูดว่าไม่รักกันได้ง่ายแบบนี้พี่คิน พี่ไม่สงสารชาบ้างเลยเหรอที่ต้องฟังประโยคทำร้ายความรู้สึกกันซ้ำๆ จากปากพี่”

“ก็ถ้าเธอฟังที่พี่บอกตั้งแต่แรก พี่ก็ไม่ต้องพูดมันซ้ำๆ ให้เธอฟังไม่ใช่เหรอ”

“ทั้งที่ชารักพี่มาตลอด ทั้งที่ชามีพี่คนเดียวเสมอ จำทุกคำสัญญาที่เคยมีให้กันและเฝ้ารอวันที่จะทำสำเร็จ...”

“แล้วทำไมกลับเป็นพี่ที่สัญญากับชาเยอะแยะไปหมด แต่กลับทำอะไรไม่ได้สักอย่างเลยล่ะ” 

คิรินทร์ 

“พี่ไม่ได้รักเธอแล้ว” 

ทัชชา 

“แล้วทำไมที่ผ่านมา ไม่เคยบอกกันเลยสักครั้ง ไม่พูดมันชัดๆ แบบนี้ล่ะ” 

WARNING!!! 

ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

บรรยายฉากร่วมรักอย่างละเอียด 

มีการใช้ความรุนแรงหลายรูปแบบ 

ขับเคลื่อนบทบาทโดยตัวละครและเนื้อหาที่แต่งขึ้น 

ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล/อาชีพใดทั้งสิ้น 

ไม่เหมาะกับผู้ที่มีความรู้สึกอ่อนไหว 

ความสัมพันธ์ Toxic,ดูถูกเหยียดหยาม,บีบบังคับ,คำหยาบคาย 

ห้าม คัดลอก ดัดแปลง หรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต 

(พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537) 

สิทธิ์ของผู้เขียน Dark MemorieS. เพียงผู้เดียว