มัจจุราชทวงแค้น

เพี๊ยะ!  

“อะไรกัน เจอหน้าก็ทักทายแบบนี้เลยเหรอ หรือจะชอบความรุนแรงขึ้นมาแล้ว” คนถูกตบกลับไม่ได้โกรธหรือแสดงความเจ็บปวดออกมาก่อนจะใช้ลิ้นดุนแก้มตัวเองพร้อมกับมุมปากที่ยกยิ้มขึ้นแล้วเอ่ยถามเธอออกมาด้วยรอยยิ้ม 

“คุณกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ที่บอกว่าเหมือนจะรักฉัน ที่บอกว่าชอบฉัน แต่คุณมีเมียอยู่แล้วนี่เหรอ!” เธอถามออกมาอย่างไม่พอใจกับสิ่งที่เขาทำสิ่งที่เขาพูดและความเป็นจริงที่สวนทางกันไปหมด 

“ทำไมล่ะ ฉันจะชอบเธอพร้อมกับเมียตัวเองไม่ได้เหรอ”  

“งั้นก็ช่วยถามฉันก่อนไหมว่าฉันอยากเป็นเมียน้อยคุณหรือเปล่า!” เขาทำให้เธอหวั่นไหว ทำให้เธอรู้สึกไปกับเขา แต่สุดท้ายกลับมาพูดกับเธอแบบนี้เหรอ สุดท้ายมาบอกว่าจะชอบเธอพร้อมกับเมียตัวเองอย่างนี้เหรอ 

เธอไม่ได้อยากเป็นเมียน้อยใครรวมถึงเขาด้วย 

“แล้วจะทำยังไงดีล่ะ ในเมื่อเธอเป็นเมียน้อยฉันมาหลายเดือนแล้ว” 

“คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม ฉันไปทำอะไรให้คุณ!” 

หมับ!  

“ถ้ายังอยากมีชีวิตดีๆ ก็เป็นเมียน้อยฉันต่อไป” เขาออกคำสั่งขึ้นอย่างเหนือกว่า เหนือกว่าอย่างมีเหตุผลให้เหนือกว่าทุกอย่าง 

“ไม่มีวัน!” 

“เธอปฏิเสธฉันไม่ได้หรอก” 

“ฉันลาออก ส่วนห้องนี้ฉันคืนให้!” 

แต่น่าเสียดายที่เธอไร้ทางเลือกอย่างที่คิดไว้  

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่ได้อ่านสัญญาครบ” เขาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มเหนือกว่าล้วงหยิบกระดาษในกระเป๋ากางเกงที่ถูกพับออกมาโยนไปบนตักของเธอ  

“นี่มัน!...”  

และ... 

“เธอรู้ไหมว่าทุกครั้งที่ฉันเอาเธอ มันมีคลิปที่ฉันถ่ายไว้” 

“หมายความว่ายังไง!” 

“เธอว่าจะมีเจ้านายที่ไหนยกคอนโดให้พนักงานอยู่...” 

“แล้วเธอคิดว่าก่อนเธอเข้ามาอยู่ มีตรงไหนบ้างที่ถูกติดตั้งกล้องไว้” มันเหมือนเป็นคำถาม แต่นี่คือคำบอกเล่าของเขาต่างหาก  

“มะ...ไม่จริง”  

“ปรียา เป็นคนแนะนำให้เธอมาสมัครงานที่โชว์รูมใช่ไหม”  

“มะ...หมายความว่ายังไง” ทำไมเขาถึงได้รู้ว่าคนที่แนะนำให้เธอมาสมัครงานที่โชว์รูมเขาคือปรียา 

“นั่นสินะ ฉันรู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน”  

“คะ...คุณเป็นใคร”  

เขาที่เหมือนวางแผนทุกอย่างไว้ตั้งแต่แรกโดยที่เธอไม่รู้จักเขาเลย 

“ฉันก็...เป็นผัวคนแรกของเธอไง” ผัวคนแรกที่หมายถึงคนที่พรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอนั่นเอง 

“ฉันไม่เข้าใจ”  

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิทูนหัว ทำแบบนี้ฉันมีอารมณ์นะ”  

ตุบ!  

“อ๊ะ!”  

ร่างสูงก้าวไปยังตู้ปลายเตียงก่อนจะเปิดเอาอุปกรณ์ที่เขาเคยใช้กับเธอออกมาโยนทุกอย่างไปบนเตียงเพื่อสะดวกกับการหยิบใช้  

ฝ่ามือใหญ่หยิบโซ่ที่เขาเคยใช้มาล็อคกับข้อมือของเธออย่างที่เธอไม่สามารถเอาชนะเขาได้ก่อนเขาจะใช้ปลายอีกด้านล็อคไว้กับหัวเตียงทำให้มือข้างหนึ่งของเธอถูกพันธนาการไปแล้ว 

“เตียงนี้ฉันเลือกมาเพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะเลยนะ”  

“คุณทำแบบนี้ทำไม เราเคยรู้จักกันเหรอ”  

“ฉันติดใจความร้อนแรงของเธอ ก็เลยหาทางทำให้เธออยู่ภายใต้คำสั่งของฉันก็แค่นั้น”  

“คุณ ไม่เคยรู้สึกอะไรกับฉันจริงๆ เลยงั้นเหรอ” ทุกอย่างเป็นแค่เรื่องโกหกที่เขาสร้างขึ้นเพื่ออะไรสักอย่างที่เธอไม่มั่นใจแค่นั้นเหรอ 

“ก็บอกไปแล้ว ว่ารู้สึกชอบ”  

แต่การกระทำของเขากลับพันธนาการร่างกายของเธอไปทุกส่วนเรียบร้อยแล้ว ทำอย่างที่เธอไม่สามารถทัดทานหรือสู้อะไรเขาได้เลยสักนิด 

“ได้เวลาแสดงความหลงใหลที่ฉันมีต่อเธอแล้วณิลินน์”