“พระเจ้า...ไอ้พวกเวรนี่! วันๆ มันไม่ทำอะไรเลยจริงๆ”
เมื่อเขาอาสาเป็นผู้สังเกตการณ์ในเขตอนุรักษ์โบโนโบในคองโก
วายุภักษ์ค้นพบความจริงที่ว่าพวกโบโนโบมี "เพศสัมพันธ์" อยู่เสมอ
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับชายหนุ่มนักศึกษาสาขาชีววิทยาวัย 22 ปีที่จะดูไพรเมตมีเซ็กส์ตลอดทั้งวัน
ยิ่งเมื่อคุณต้องนั่งอยู่คนเดียวกลางป่าเป็นเวลาหกเดือนซึ่งอยู่ห่างจากคนอื่นๆ หลายร้อยกิโลเมตร
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณไม่ได้สนใจที่จะศึกษาพวกสัตว์เหล่านี้จริงๆ
แต่คุณเพียงแค่ต้องการหาสถานที่ที่เงียบสงบที่สุดสำหรับการพักผ่อน
******************************
***คำเตือน: นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงตามจินตนาการของผู้เขียน ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่และเหตุการณ์ในเรื่องเป็นการสมมติขึ้น โดยมิได้มีเจตนาที่จะทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อวิชาชีพใด และมิได้มีเจตนาชี้นำ ชักจูง ให้เกิดค่านิยมหรือทัศนคติทางลบต่อเพศใดเพศหนึ่ง หรือกลุ่มบุคคลใดบุคคลหนึ่ง หากมีความผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงตามจินตนาการของผู้เขียน บุคคล/สถานที่/รูปภาพและบุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องแต่ประการใด เนื้อเรื่องมีการสมสู่ระหว่างคนกับคน/คนกับสัตว์ ซึ่งมีคำสบถคำหยาบหยาบ/คำบรรยายการร่วมเพศ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ดังนั้น หากท่านไม่ชอบเนื้อหาแนวนี้ ผู้เขียนขอแนะนำให้ท่านอย่าเปิดอ่าน แต่สำหรับท่านที่ชื่นชอบแนวนี้ขอเชิญมาร่วมเดินทางไปกับชายหนุ่มคนนี้ด้วยกันเลยยย
สงวนลิขสิทธิ์: “ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน” หากผู้ใดฝ่าฝืนต้องได้รับโทษสูงสุดตามที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537***
