หมาย(ลับ)จับหมาเด็ก

ประตูห้องทำงานถูกเปิดออก ร่างสมส่วนในเครื่องแบบสีกากีที่เดินเข้ามานั้นเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม ทิวธงแอบเกร็งจนตัวแข็งทื่อขณะมองผ่านความมืดอับของตู้เหล็กออกมา

เข้าบ้านได้ก็ตรงมาห้องทำงานเลยเหรอวะ ยัยชะนี!!

ชลชุลีเดินตรงไปยังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ก่อนจัดการรวบโน้ตบุ๊ก 2 เครื่องที่วางอยู่เดิมไปไว้มุมโต๊ะด้านหนึ่งอย่างไม่ไยดี

ทำไร.. อย่าบอกนะนั่งทำงาน!

ทิวธงแอบมองทุกการเคลื่อนไหวด้วยหัวใจที่เต้นโครมครามเพราะกลัวตำรวจสาวจับได้

เขาเห็นหญิงสาวดึงลิ้นชักใต้โต๊ะออกและหยิบบางอย่างขึ้นมาวางบนโต๊ะ มันคือโน้ตบุ๊กอีกเครื่องหนึ่ง

หืม.. คุ้นๆ เฮ้ย!! โน้ตบุ๊กเรานี่หว่า!!!

ชายหนุ่มเบิกตากว้างที่เห็นเครื่องมือทำมาหากินของตัวเอง หากแต่ต้องกลั้นลมหายใจแห่งความตื่นตะลึงเอาไว้ไม่ให้ผ่าวพ่นออกมา

"ร้อนจัง.."

ชลชุลีบ่นกับตัวเองหลังจากเปิดหน้าจอโน้ตบุ๊กขึ้นมา ระหว่างรอการเปิดเครื่อง เธอหยิบรีโมตกดเปิดเครื่องปรับอากาศก่อนเดินมาที่ราวแขวนชุดยูนิฟอร์ม

วินาทีนี้ราวกับเวลาหยุดนิ่ง ทิวธงเห็นเธอยกมือขึ้น และเริ่มปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด..ทีละเม็ด

เวรแล้ว! จะแก้ผ้าตรงเนี้ยอ่อ!!

ความตระหนกแปรเปลี่ยนเป็นความประหม่าร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้า ทิวธงรีบหลับตาลงทันที

เขานับหนึ่งถึงสิบ เสียงชีพจรเต้นดังราวกลองรัว ก่อนจะค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง และเห็นเรือนร่างขาวผ่องได้สัดส่วนภายใต้เสื้อกล้ามสีขาวและกางเกงชั้นในแบบเต็มตัวสีดำกำลังหันหลังเดินกลับไปนั่งบนเก้าอี้ล้อเลื่อน

ห..หุ่น..ดี..จัง..ว่ะ..

ชุดฟอร์มแม่งซ่อนรูปนี่หว่า..

แม้จะเห็นเพียงด้านหลังรำไรและราวแขวนเครื่องแบบก็บดบังทัศนียภาพบางส่วน แต่ก็ทำให้สมองของทิวธงเผลอไผลล่องลอยไปชั่วขณะ อากาศที่น้อยนิดในตู้เหล็กทำให้ร่างกายร้อนรุ่มไม่พอ ภาพที่เห็นยังทำให้ความรู้สึกในใจวูบวาบเกินห้าม ก่อนที่ทิวธงจะรีบเรียกสติกลับมา

อย่าคิดบ้าๆ เชียว! ยัยนี่เป็นตำรวจเลว มันจะจับเราทำแพะ!!

ชายหนุ่มกัดฟันแน่น ภารกิจซ่อนตัวให้รอดในเวลานี้สำคัญกว่าความใจเต้นไม่เป็นจังหวะเป็นไหนๆ

~~

เรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ

สถานที่ เหตุการณ์ และบุคคลในเรื่อง

สมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

มิได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคล องค์กร

หรือหน่วยงานที่มีอยู่จริงแต่อย่างใด

หากมีความคลาดเคลื่อน

หรือบังเอิญไปพ้องกับข้อมูลใดๆ ในความเป็นจริง

ผู้เขียนกราบขออภัยมา ณ ที่นี้.