“จบอะไรมาเหรอครับ” เสียงเขาเบาทุ้ม เพราะมันเบามากในบางครั้ง ทำให้รู้สึกนุ่มนวลและไพเราะ ขวัญทิชาไม่ได้คิดว่ามีเพียงเธอที่รู้สึก คนที่ได้สนทนากับชายหนุ่มก็คงรับรู้ได้เหมือนกัน
“เรียนจบบัญชีมา” ไม่จำเป็นต้องพูดมีหางเสียงด้วย
รามเท้าคางกับมือทั้งสองข้างมองขวัญทิชา
“อร่อยมั้ยครับ”
จ้องเขม็งไปที่ชายตรงหน้า แววตาคู่สวยมีแววหงุดหงิด แต่หญิงสาวก็ยังมีขันติในใจ
ไม่ใช่เด็กเสียหน่อย หรือไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวานน่ารัก ที่มีผู้ชายมาถาม แล้วตอบด้วยแววตาเปล่งประกายพร้อมกับคำตอบที่ว่าอร่อยค่ะ อะไรเทือกนั้น
“จะถามทำไมมากมายคะ”
ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอออกมา “ก็ต้องถาม ขวัญไม่คิดเหรอว่าถ้ามีคนรู้ว่าผมพาคุณมาที่นี่ คุณทำหน้าปั้นปึ่งใส่ผม คนจะครหาว่าผมจับตัวคุณมาคร่าพรหมจารีแน่ๆ”
“อ้อ อายุปูนนี้แล้วฉันไม่มีเยื่อบริสุทธิ์แบบนั้นหรอกค่ะ จะมีก็แต่มารยาที่ไว้ล่อหลวงผู้ชาย เท่านั้น คงไม่มีใครคิดว่าฉันเป็นสาวน้อยตอนที่อยู่กับคุณหรอก”
ไม่ใช่ว่าเป็นแบบนั้นเหรอ
ชายหนุ่มหัวเราะเสียงดัง พลันทำให้ขวัญทิชารู้สึกดาลเดือด
คนบ้ายังไงก็บ้าจริงๆ
เขาจ้องมองมาทางเธอ “งั้นก็ช่วยหลอกล่อผมหน่อยได้มั้ยครับ เขมือบผมลงท้องด้วยด้วยความสามารถของคุณ”
ดวงตาคมเหมือนคนสะอาดไร้มลทิน “ผมจะเป็นไอ้โง่เซ่อให้คุณปั่นหัวได้สมใจ”
นิยายที่เหมือนจะตลก แต่ก็แค่เหมือน...
############
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ หวานต้นมีความขมปลายนิด
นานเอกร้ายม๊วก แสบสุดๆค่ะ กดเข้าชั้นกันไว้ด้วยน้า
Guest
